1. ตัวเองก้าวก่ายเรื่องต่าง ๆ ได้ แต่คนอื่นอย่ าแหยม
ไม่ชอบให้ใครมาพูดหรือคิดเห็นต่าง ย ามคนอื่นพูดหรือเ ตือนกลับมองว่าเป็นการก้าวก่าย อ ารมณ์เ สีย ในขณะที่ตัวเองสามารถวิพากษ์วิจารณ์คนอื่นได้ทุ กเรื่อง ตั้งแต่เรื่องเล็ก ๆ ไปจนถึงเรื่องใหญ่
2. เอาแต่ใจตัวเอง
ไม่ว่าจะถกเถียง โต้แย้ง หรือกำลังหาคำตอบเรื่องใดอยู่ก็ตาม แต่ในท้ายที่สุดแล้ว จะผู้ที่เป็นตัวกำหนดทุ กอย่ าง ในเมื่อมีคำตอบมีธงอยู่ในใจแล้ว จะขอความคิดเห็นทำไม
คือแบบนี้ไม่ได้ต้องการคำตอบ แต่ต้องการคนที่มาสนับสนุนความคิดเท่านั้นแหละ อย่ าถามให้เหนื่อย เพราะสุดท้ายแล้ว ก็เลือกสิ่งที่ตัวเองต้องการอยู่ดี
3. หงุดหงิดเมื่อไม่ได้ดั่งใจ
อ ารมณ์ขึ้น ๆ ลง ๆ หงุดหงิดเสมอ หากสิ่งที่คาดหวังไม่ได้ดั่งใจ ที่หนักไปกว่านั้น ไม่ว่าจะหงุดหงิดมาจากไหนก็ตาม มักจะมาระบายหรือหงุดหงิดใส่คนอื่นอีกต่างหาก เช่น การพูดประชดประชัน ตวาด เ สียงดัง
หรือใครไม่อินไปด้วยกับปัญหาที่เจอ หรือสิ่งที่เล่าให้ฟัง ก็มักจะทำสิ่งนั้นเพื่อให้คนอื่นได้รู้สึกแบบเดียวกัน อาจตามมาด้วยคำพูดประมาณว่า “เข้าใจหรือยังล่ะ” หรือ “รู้สึกหรือยังล่ะว่าฉันรู้สึกยังไง”
4. ให้คนอื่นเป็นฝ่ายยอมตลอด
ไม่ว่าจะทำอะไรหรือคิดอะไร ก็มักจะเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล และคนอื่นต้องเห็นด้วยกับสิ่งที่คิดที่ทำทุ กครั้ง
แม้บางครั้งคนอื่นอาจจะไม่ชอบสิ่งที่หยิบยื่นให้ก็ตาม การที่คนยอมนั้นไม่ได้แปลว่ากลัว แต่มันเป็นการรัก ษามิตรภาพ อย่ าลืมว่า “แพ้เป็นพ ระ ชนะเป็นมาร” แต่จะมีสักกี่คนที่รู้ความหมายนี้
5. อย ากให้คนอื่นเป็นอย่ างที่ต้องการ
เคยถามความต้องการของคนอื่นบ้างหรือเปล่า ต้องกินเหมือนกัน ต้องไปด้วยกัน ต้องไลฟ์สไตล์แบบเดียวกัน อันนี้ไม่ใช่แค่เห็นแ ก่ตัวเท่านั้น
แต่ทำร้า ยจิตใจคนอื่นด้วย เพราะมันแสดงถึงการไม่เคยพอใจในสิ่งที่คนอื่นมี หรือสิ่งที่คนอื่นเป็น แต่กลับอย ากให้เป็นอย่ างที่ต้องการไปเ สียทุ กอย่ าง
6. ไม่เคยช่วย หรือช่วยก็ทวงบุญคุณ
อย่ าคิดว่าเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย ที่จะปล่อยให้คนอื่นทำทุ กอย่ าง โดยอ้างว่าเหนื่อยหรือทำมามากแล้ว หรือช่วยก็เพียงเพื่อให้รู้สึกถึงบุญคุณ ทั้ง ๆ ที่ประโยชน์ต กอยู่กับตัวเองมากกว่า
7. ไม่เคยขอโ ทษ
เป็นฝ่ายผิดแต่กลับมองว่าตัวเองถูก หรือรู้ว่าตัวเองผิดแต่ไม่เคยขอโ ทษ และที่แ ย่กว่านั้นคือ ขอโ ทษแบบไม่จริงใจ ขอโ ทษแบบขอไปที
ความเห็นแ ก่ตัวเป็นกิเลสในตระกูลโลภะ
และโลภหนักไปหน่อยจึงเห็นแ ก่ตัว เจอคนเห็นแ ก่ตัวต้องเข้าใจว่า นิสัยเห็นแ ก่ตัวมี 2 สาเหตุใหญ่ ๆ สาเหตุแรก เป็นสัน ดาน คือนิสัยที่ติ ดตัวข้ามภพข้ามชาติมา ประเภทนี้หนักหน่อย ถ้าเจอต้องทำใจ
สาเหตุที่ 2 เป็นสาเหตุที่เกิดขึ้นในชาตินี้ คือ เกิดจากสิ่งแวดล้อมไม่ดี คนรอบข้างไม่ดี การเลี้ยงดูไม่ดี ก็เลยทำให้อาจจะต้องแ ย่งชิง สิ่งเหล่านี้ค่อย ๆ สั่งสมขึ้นมา แล้วกลายเป็นนิสัยเห็นแ ก่ตัว อันนี้พอจะกล่อมเกลาได้แต่ต้องอดทน
แต่ยังมีอีกสาเหตุหนึ่ง คือ ตัวเองก็ไม่ดีเอง เช่น บริหารงาน บริหารเ งินไม่เป็น สุดท้ายเศรษฐกิจฝืดเคือง เลยกลายเป็นคนเห็นแ ก่ได้ เห็นแ ก่ตัวเข้ามาอีก แบบนี้พออุปสรรคน้อยลง ความเห็นแ ก่ตัวก็จะคลายลงด้วย
ขอบคุณที่มา : อ่ า น ส นุ ก
