Home บทความ จงหัดอยู่คนเดียวให้เป็นสุข ถึงแม้ในวันที่ไม่เหลือใคร

จงหัดอยู่คนเดียวให้เป็นสุข ถึงแม้ในวันที่ไม่เหลือใคร

ปิดความเห็น บน จงหัดอยู่คนเดียวให้เป็นสุข ถึงแม้ในวันที่ไม่เหลือใคร
2

หลักของการใช้ชีวิต ในชีวิตของคนเรา ที่มีความสุขได้ อันดับแรกเ ราต้องสร้างพื้นฐาน ของการมี สุ ข ภ า พ ที่ดีไว้ก่อนอาจเรียกได้ว่า เมื่อ สุ ข ภ า พ ร่ า ง ก า ย

ของเรานั้น แข็งแรง อ า ร ม ณ์ ย่อมสดใส ทำให้เรา มองโลกในแง่ดีการที่ สุ ข ภ า พ แข็งแรง จะทำให้เรามีพละ กำลังทำอะไร ก็ได้หลาย อ ย่ า ง ในสิ่งที่เรา

อ ย า ก ทำ เราต้องรู้จักที่จะรักตัวเองและอยู่คนเดียว ให้มีความสุข เพราะหากวันใด วันหนึ่ง ที่คนข้างๆ ไม่ได้ใส่ใจ คุณเหมือนเดิมหรือ ไม่ได้ อ ย า ก ที่

จะเดินร่วมทาง กับคุณอีกต่อไป คุณจะได้ไม่ต้อง เ สี ย ใจ เพราะต่างฝ่าย ต่างเลือกทางเดินเป็นของตัวเองกันทั้งนั้น ชีวิตของคนเรา ไม่เหมือนกัน

ไม่มีใครที่จะสามารถเ ดินเคียงข้างคุณไปสุดปลายทางอ ย่ า ให้คนๆ นึงกลายเป็นทั้งหมด ของชีวิตคุณ ความซาบซึ้ง

ที่มีมันทดแทน ความผูกพันไม่ได้ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน เป็นคนแปลกหน้า คนเรา ทุ ก คนต้องเรียนรู้ ที่จะยิ้มแม้ว่า ในใจของเราจะ เ จ็ บ แค่ไหน

ก็ตามมนุษย์ ทุ ก คนล้วน มีความเห็น แ ก่ ตัว อยู่กับตัวเอง อ ย่ า ไปคาดหวังว่า ใครเขาจะดีกับตัวคุณไปจนตลอดตัวคุณเอง ควรที่จะต้องฝึกยิ้ มบ่อยๆ

และทิ้งสิ่งที่ทำให้ คุณไม่มีความสุ ขการอยู่ร่วมกัน กับผู้อื่นในสังคมนั้น เราอาจจะมีบ้าง ที่ต้องกระทบกระทั่ง กับผู้อื่น อยู่บ้างนับว่าเป็นเรื่องปกติแต่เราจะต้องรู้จักดู ใจตัวเอง

เพื่อไม่ให้ การกระทบกระทั่งกัน นั้นนำมาพร้อม ความโ ก ร ธ เก ลี ย ด กันใครอื่น อาจจะไม่พอใจ เราโกรธเกลียดเราได้ แต่เราจงระงับ

และสติ เ ตื อ น ใจ ตัวเอง เสมอว่าอ ย่ า โกรธ หรือด่าว่า ใครก็พอ อ ย่ า เลือกคบคน เพียงเพราะหน้าตา คนหน้าตาดี ไม่ใช่ว่าจิตใจจะดีไม่ใช่ว่าจะนิสัยดี

เหมือนรูปร่างหน้าตา คนสมัยนี้ ชอบมองกัน แค่ภายนอก เราต้องรู้จักมองให้ลึกถึงจิตใจ ที่แท้จริงว่าจริงๆ แล้วเขาเป็นคน อ ย่ า ง ไร

ไม่มีอะไรเหมือนเดิมจงเข้าใจ ธรรมชาติของมนุษย์ และโลกของเราว่า ทุ ก สิ่ง ทุ ก อ ย่ า ง ล้วนเปลี่ยนไปใน ทุ ก เวลา ทุ ก นาที ตามกาลเวลา

อ ย่ า เอา วิ ธี การเก่าๆ มา แ ก้ ไข ปัญหาใหม่ๆ แน่นอนคนสองคน รักกัน อาจจะไม่ได้ อยู่ด้วยกันตลอดเวลาอ ย่ า เอา แต่ร้องไห้ อ ย่ า เอาแต่เรียกร้องชีวิตของคนเรา จะต้องเดินต่อไปข้างหน้า ด้วยตัวของเราเอง

กำแน่น มากเท่าใด ก็สูญ เ สี ย มาก ลองให้คุณนั้น คิดดูนะ ว่ายิ่งคุณกำแน่นเม็ดทรายก็จะร่วงออกจากมือม ากเช่นเดียว กับคนที่เรากำแน่นเท่าไหร่ นั้ น

เขาก็จะ พ ย า ย า ม ที่จะออกจากเราไปเ พราะความอึดใจ จงถนอมน้ำใจต่อกันไว้ จะดีกว่าเมื่อใด ที่คุณรู้สึกสิ้นหวัง อ ย า ก ร้อง ไห้ ก็ร้องออกมา แต่เมื่อร้องจนพอใจ แล้วก็ต้องลุกขึ้นเดินขึ้นมาใหม่อีกครั้ง

ในวันข้างหน้า อ ย่ า ท้อยุคนี้ ต้องสตรองให้ถึงที่สุด มาสู้ไปพร้อมๆ กันนะสุดท้ายนี้ คนที่เป็นห่วงเรา มากที่สุด ไม่ว่าเรานั้น จะ ทุ ก ข์ จะสุข เราผู้นี้ จะอยู่ข้างคุณเสมอ

ก็คงไม่ใช่ใครเลยนั้น ก็คือพ่อแม่ ของเรานั้นเอง พ่อและแม่ คือคนที่หวังดี ต่อคุณมากที่สุดอ ย่ า นึกถึงท่านทั้งสอง เฉพาะตอนที่ไม่มี เ งิ น ในสายตาของพ่อแม่ ตัวคุณเป็น เ ด็ ก อยู่ตลอดเวลา

หากจะทำอะไรลงไปนั้น ให้ย้อนนึกถึง พวกท่านให้ดี เ สี ย ก่อน ที่จะลงมือทำลงไปเพราะคนที่จะ เ สี ย ใจ มากที่สุดนั้น ก็ต้องเป็นท่านทั้งสอง อ ย่ า ง แน่นอน

แหล่งที่มา : postsabaidee

Load More In บทความ
Comments are closed.

Check Also

คนที่ให้เงินเขายืม มักจำได้ แต่คนที่ไปยืมเงินเขามามักจะลืม

คนที่ให้เ งิ นเขา ยื ม มักจำได้ แต่คนที่ไปยื มเ งิ นเขา … …