จดหมาย จ า ก คุณตา ส อ น วิ ธี เ ยี ย ว ย า จิตใจ

จะว่าไป ชีวิตคือการเดินผ่ านเหตุการณ์ที่ทำให้เราเกิดบ าดแผ ลทั้งกายและใจอยู่เสมอ กระบวนการที่เกิดขึ้น

ไม่ว่ากายหรือใจก็คล้ายกัน คือเกิดแผล เจ็ บป วด เยียวย า แล้วกลับมาปกติ

เขียนนั้นสั้น แต่ของจริงกินเวลาย าวนาน แน่นอนว่า มิใช่ทุ กบ าดแผลจะหายสนิทแล้วกลับไปเป็นอย่ างเดิม

หลายแผลทิ้งร่องรอยไว้ทั้งใหญ่และเล็ก แต่ไม่มีแผลใดที่เกิดขึ้นแล้วไม่เปลี่ยนแปลง ทุ กบ าดแผลจะผ่ านไปในวันหนึ่ง

ผมได้อ่ านจดหมายจากคุณตา ซึ่งเขียนถึงแซมในหนังสือ Letters to Sam เขียนโดย Daniel Gottlieb ในเรื่อง

‘เยียวย าบ าดแผลของเรา’ พอจะไล่เรียงคำแนะนำจากผู้อาวุโสมาได้ดังนี้

1. อย่ าพย าย ามโ ทษตัวเอง เพราะจะยิ่งซ้ำเติ มบ าดแผ ลนั้นเข้าไปอีก

2. พย าย ามไม่โ ทษคนอื่นด้วย แต่ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นและอยู่กับมัน

3. เมื่อเจ็ บป วดผิดหวัง เรามักโหยหาอดีตที่สวยงาม หรือช่วงเวลาที่ความหวังยังไม่พังทลาย

ให้ยอมรับกระบวนการนี้ และสังเกตตัวเองว่าโหยหาสิ่งใดอยู่

4. มิควรเร่งให้แผลหายเร็ว มันมีช่วงเวลาของมัน ยิ่งใจร้อนอย ากหายดีกลับยิ่งเจ็ บป วด

5. เชื่อมั่นว่าความเจ็ บป วดจะผ่ านพ้นไปในวันหนึ่ง การตั้งความรู้สึกเช่นนี้ไว้ในใจ ทำให้ยังมีความรู้สึกดีกับชีวิต

6. ในกระบวนการเยียวย า เราจะได้พบเพื่อนผู้หวังดีจำนวนมาก

ที่โอบอุ้ม ห่วงใย และอยู่เคียงข้าง นั่นคือด้านสวยงามของความอ่อนแอ

7. เมื่อทุ กอย่ างผสมรวมกันตามก าลเวลา การเยียวย าจะค่อย ๆ เริ่มขึ้น

8. เพียงไม่เร่งเร้าหรือตั้งเงื่อนไขว่า จะต้องแบบนี้จึงจะหาย คนนั้นจะต้องทำแบบนั้น ฉันจึงจะอาการดีขึ้น

ให้อยู่กับสิ่งตรงหน้าที่เกิดขึ้นอย่ างแท้จริง ปล่อยวางความต้องการของตัวเองลง

9. รู้ตัวเองว่ากำลังต้องการความห่วงใย ใส่ใจ เข้าใจ และเห็นใจ ไม่จำเป็นต้องปฏิเสธสิ่งเหล่านี้

10. และไม่ปฏิเสธสิ่งสำคัญที่สุดคือ กระบวนการเยียวย านั้น… ใช้เวลา

สิ่งที่ผมชอบที่สุดคือตอนที่คุณตาเขียนบอกกับหลานว่า…

“เวลาที่ตาอยู่ในอุโมงค์มืดมิด ตาอย ากอยู่กับคนที่รักตามากพอที่จะนั่งอยู่ในความมืดด้วยกัน

ไม่ใช่คนที่ยืนอยู่ข้างนอก คอยบอกวิ ธีออกจากอุโมงค์ ตาคิดว่านั่นคือสิ่งที่เราทุ กคนต้องการ”

คุณตาแนะหลานว่า…

“เวลาที่หลานเจ็ บป วด จงไปอยู่ใกล้ ๆ คนที่รักหลาน และสามารถทนอยู่กับความเจ็ บป วดของหลานโดยไม่ตัดสินหรือให้คำแนะนำใด ๆ

เมื่อเวลาผ่ านไป หลานจะโหยหาสิ่งที่เคยมีในอดีตน้อยลง และสัมผัสถึงสิ่งที่มีในปัจจุบันมากขึ้น”

ที่มา Roundfinger โดย นิ้วกลม

ขอบคุณ meeruk