มีหนุ่มนักเรียนนอกที่ได้ทุนไปเรียนต่อต่างประเทศ เขาเรียนเก่งมาก สอบไปเรียนที่อเมริกาได้ตั้งแต่อายุ 18 ปี
และเขาก็ได้ร่ำเรียนจนจบด็อ กเตอร์ ตอนนี้เขากลับมาบ้านเกิด เพื่อที่จะมาเยี่ยมพ่อแม่ที่ไม่ได้เจอกันมาหลายปี
บ้านเกิดของเขาอยู่ชนบทนอกเมือง เป็นห มู่บ้านเล็ก ๆ ที่ห่างไกลความเจริญ และยังต้องพายเรือเพื่อข้ามฟากไปอีกด้วย
บ้านของหนุ่มน้อยคนนี้ อยู่อีกฟากของทะเล
จึงต้องนั่งเรือแจวข้ามทางไป กว่าจะแจวเรือไปถึงอีกฝั่งก็ใช้เวลาหลายชั่ วโมง
และแถวนี้ชาวบ้านเขาไม่นิยมใช้เรือยนต์กันด้วย
หนุ่มน้อยจึงได้จ้างลุง แจวเรือไปส่งเขา โดยลุงคิดราคา 80 บาท
และในระหว่างแจวเรือไป หนุ่มน้อยก็ได้พูดไถ่ถาม แลกเปลี่ยนความคิดกับลุงเจ้าของเรือ
“ลุงครับ ทำไมแถวนี้ไม่มีเรือยนต์เลย ยังต้องแจวเรือกันอยู่อีกหรอครับ
นี่ก็หลายปีแล้ว ทำไมแถวนี้ดูไม่ค่อยพัฒนากันเลย”
“คนแถวนี้เขาไม่นิยมใช้เรือยนต์กันหรอก เพราะราคาแพง
แล้วพวกเราก็ใช้ชีวิต กันแบบนี้ ไม่ได้ต้องเร่งรีบอะไรอยู่แล้ว”
พอแจวเรือไปได้ครึ่งทาง หนุ่มน้อยก็ได้เล่าเรื่องราวของเมืองที่เขาได้เรียนมา
ว่ามีความทันสมัย มีความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีมากขนาดไหน แล้วหนุ่มน้อยก็บอกลุงไปว่า
“ที่โน่นเขาใช้ชีวิต กันสะดวกสบายมากเลยนะครับลุง ที่นี่ไม่พัฒนาอะไรบ้างเลยหรอ
ทำไมยังต้องลำบากแจวเรือกันแบบนี้อยู่ สะพานก็ไม่มี แล้วลุงรู้จักอินเตอร์เน็ตไหมครับ
เคยใช้คอมพิวเตอร์บ้างหรือเปล่า”
“เจ้าหนุ่ม ที่เองพูดมา ลุงไม่รู้จักหรอกนะ มันคืออะไรหรอ ลุงไม่เคยเห็นหรอก”
“โหลุง นี่ลุงไม่รู้จักอินเตอร์เน็ต หรือคอมพิวเตอร์เลยหรอ
ลุงรู้ไหมว่า…ถ้าลุงไม่รู้เรื่องนี้ ชีวิตลุงหายไปแล้ว 25%”
“แล้วลุงรู้เรื่องเศรษฐกิจโลกหรือเปล่าครับ
รู้ไหมว่าตอนนี้แนวโน้มมันไปทิศทางไหน
แล้วเราจะต้องเตรียมตัวอย่ างไรบ้าง”
“ลุงไม่รู้หรอก ลุงเรียนจบแค่ ป.4 ไม่มีความรู้เยอะแยะหรอก”
“ถ้าลุงไม่รู้เรื่องนี้ ชีวิตลุงหายไปแล้ว 50%
งั้นลุงรู้เรื่องนโยบายการค้าโลกไหมครับ
ลุงรู้เรื่องดาวเทียมหรือเปล่า”
“ฮ่า ๆ ลุงไม่รู้จักสักอย่ างหรอก ลุงรู้แค่ว่า
แต่ละวันจะจับปลายังไง ให้ครอบครัวมีกิน
ลุงก็หาเช้ากินค่ำไปเท่านั้นแหละ”
“ลุงครับ ถ้าลุงรู้อยู่แค่นี้
เท่ากับว่าชีวิตของลุงหายไปแล้ว 75% นะครับ”
แล้วจู่ ๆ ก็เกิดลมพายุขึ้น ทำให้คลื่นทะเลแรงมาก เรือก็โคลงเคลง ท้องฟ้าครื้มมาแต่ไกล
ลุงจึงได้มองหน้าหนุ่มน้อย แล้วถามไปว่า
“นี่พ่อหนุ่ม เรียนหนังสือมา ความรู้เยอะแยะเลย
แต่ลุงอย ากจะถามอะไรสักอย่ างได้ไหม”
“ได้สิลุง ลุงอย ากรู้อะไร ถามผมได้เลย”
“เอ็งว่ายน้ำเป็นหรือเปล่า”
หนุ่มน้อยตอบด้วยความสงสัย
“ไม่เป็นครับ ทำไมหรอครับลุง”
ลุงจึงตอบกลับไปว่า
“งั้นตอนนี้ ชีวิตพ่อหนุ่มกำลังจะหายไป 100% แล้วล่ะ”
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า… จงอย่ าไปดู ถูกใคร
เพียงเพราะคิดว่าตัวเองมีการศึกษาที่สูงกว่าคนอื่น
การศึกษาสูงไม่ได้แปลว่า เราจะมีสติปัญญาเหนือกว่าคนอื่น
เพราะนอกเหนือจากความรู้ในตำราเรียนแล้ว
ต้องมาดูที่การใช้ชีวิตต่างหาก ว่าเราจะอยู่ร่วมสังคมกับคนอื่นได้ไหม
มีสติสามารถเอาตัวรอดจากสถานการณ์ที่คับขันได้หรือเปล่า
นั่นแหละถึงเรียกว่า คนเก่งจริง
บางคนมีความรู้เยอะแยะ แต่กลับเอามาประยุกต์ใช้ในชีวิตจริงไม่ได้
ก็ไม่มีประโยชน์ ดังนั้นจบสูงไม่ใช่ประเด็นสำคัญ
แต่ใช้ชีวิตให้เป็นนั้นสำคัญกว่านอกจากใบปริญญาจาก
การศึกษาแล้ว เราจึงต้องมีใบปริญญาชีวิตด้วย
ขอบคุณที่มา : b i t c o r e t e c h
