มีกบตัวหนึ่ง กำลังนั่งอยู่ข้างกำแพงวัด
พร้อมกับมองดูสิ่งที่เกิดขึ้นในทุ ก ๆ เช้า
ตั้งแต่เช้ามืด มันจะเห็นพ ระออกบิณฑบาตแล้วพ ระ
ก็จะกลับมาที่วัดเพื่อฉันอาหารในตอนเช้า
กบฟุ้งซ่าน ก็นั่งคิดอยู่ในใจ
“ฉันอย ากเกิดเป็นพ ระจังเลย เพราะสบาย ไม่ต้องทำอาหารกินเอง
ก็มีคนเอาอาหารมาถวายให้ทุ กวัน”
พอพร ะฉันเสร็จ ก็ได้นำอาหารที่เหลือไปให้ เ ด็ ก วัดได้กินต่อ
เ ด็ ก วัดพากันกินอาหารอย่ างเอร็ดอร่อย
เมื่อเห็นแบบนี้ กบก็เริ่มเปลี่ยนใจ
“ฉันอย ากเกิดเป็น เ ด็ ก วัดจัง เพราะสบายกว่าพ ระ ตื่นสายได้
ไม่ต้องตื่นแต่เช้าออกไปเดินบิณฑบาต”
พอ เ ด็ ก วัดกินเสร็จ ก็พากันนำอาหารที่เหลือไปเทให้หมาวัดกินจากนั้น
พวกเขาก็ไปช่วยกันล้างจาน แล้วแยกย้ายกันไปทำความสะอาดลานวัด
เมื่อเห็นแบบนี้ กบก็เปลี่ยนใจอีก
“ฉันอย ากเกิดเป็นหมาวัดจัง เพราะสบายกว่า เ ด็ ก วัด
ไม่ต้องไปล้างจาน หรือทำความสะอาดวัดด้วย”
แต่พอหมาวัดกินข้าวเสร็จพวกมันก็พากันไปทำหน้าที่เฝ้าบริเวณวัด
คอยเห่ าคนแปลกหน้าที่เดินผ่ านไปมา
จากนั้นฝูงแมงวันก็พากันมาตอมเศษอาหารที่เหลือจากหมาวัด
มาถึงตอนนี้ กบเริ่มคิดเปลี่ยนใจอีกครั้ง
“ฉันอย ากเกิดเป็นแม ลงวันจัง เพราะสบายที่สุดพวกมันไม่ต้องทำอะไรเลย
แถมยังมีอาหารให้ตอมกินตลอดเวลา”
ในขณะที่กบตัวนี้ กำลังคิดฟุ้งซ่ านอย ากจะเป็นอย่ างคนนั้นคนนี้จู่ ๆ
แม ลงวันก็บินเข้ามาใกล้เจ้ากบ และด้วยสัญชาตญาณของกบ
มันจึงใช้ลิ้นตวัดแม ลงวันเข้าปากของตัวเอง
ทันใดนั้นมันก็คิดได้ว่า เอ้อ…เป็นตัวฉัน มันก็ดีอยู่แล้วหนิและแล้วเจ้ากบ
ฟุ้งซ่านตัวนี้ ก็ได้บรรลุธรรมโดยทันทีว่า…ที่มันเป็นอยู่ตอนนี้ก็ดีที่สุดแล้ว
ในบางครั้ง เราอาจจะมองเห็นชีวิตคนอื่นที่สุขสบายกว่า ดูแล้วน่า อิ จ ฉ าแต่เรา
ก็อาจจะมองไม่เห็นในภาระหน้าที่บางอย่ างที่เขาต้องแบกรับไว้
ซึ่งในบางครั้งก็อาจจะหนักหนามากกว่าเราและเขาก็อาจจะกำลัง อิ จ ฉ า
ชีวิตแบบเราอยู่ก็เป็นได้
ดังนั้นการได้เป็นตัวของตัวเองก็ดีที่สุดแล้ว จงภูมิใจในตัวเอง
และทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดก็พอ
ขอบคุณที่มา : bitcoretech
