กลางดึกคืนหนึ่ง…มีหลวงพ่อกับ กับชายหนุ่มคนหนึ่งคนสนทนากันอยู่ในวัด
“หลวงพ่อครับ ผมแต่งงานแล้ว แต่ตอนนี้ ไป ต ก หลุมรักหญิงสาว คนหนึ่ง ผมจะทำ อ ย่ า งไรดีครับ?”
“โยมมั่นใจไหม…ว่าผู้หญิงคนนี้ จะเป็นคนสุดท้าย ที่โยมจะรักตลอดไป”
“แน่ใจครับ”
“งั้นโยม ก็ต้อง ห ย่ า กับ ภ ร ร ย า คนนี้ แล้วก็ไปขอเธอแต่งงานซะ”
“แต่ ภ ร ร ย า คนปัจจุบันของผม ก็อบอุ่น ใจดี เป็นคนดีไม่แพ้กัน
ถ้าผมทำ อ ย่ า ง นั้นมันจะไม่ โ ห ด ร้ า ย ไร้ซึ่งคุณธรรมเกินไปหรอครับ”
“ในชีวิต การแต่งงาน การไร้ซึ่งความรักถึง จะถึอว่า โ ห ด ร้ า ย ไร้คุณธรรม
ตอนนี้ โยมรักคนอื่นแล้ว ไม่ได้รักเขาแล้ว การทำแบบนี้ ถือว่าเป็นเรื่องปกติ”
“แต่ ภ ร ร ย า ของผมรักผมมาก รัก อ ย่ า ง ลึกซึ้งหมดใจด้วย”
“งั้นเขาก็มีความสุข”
“ผมจะ ห ย่ า กับเขาไป แต่งงานกับคนอื่น เธอต้องรู้สึก ทุ ก ข์ ท ร ม า น ถึงจะถูก
ทำไมหลวงพ่อบอกว่าเธอจะมีความสุขล่ะครับ”
“ในชีวิต การแต่งงานเขายังมีความรักให้โยมอยู่ แต่โยมหมดสิ้นความรักต่อเขาแล้ว
ในความเป็นจริง การมีเป็นความสุข การสูญสิ้นเป็นความ ทุ ก ข์ ดังนั้นคนที่ ทุ ก ข์ ท ร ม า น คือโยมตะหาก”
“แต่ผมกำลังจะ ห ย่ า กับเขาเพื่อไปแต่งงานกับคนอื่น เขากำลังจะ เ สี ย ผมไป”
“โยมผิดแล้ว โยมเป็นแค่รูปธรรมการแสดงความรักแบบหนึ่งของชีวิตแต่งงาน เมื่อรูปธรรมนี้หายไป
ความรักแท้ของเขาก็จะเปลี่ยนไป อยู่ที่รูปธรรมอันอื่น ดังนั้นความรักแท้ ในชีวิต การแต่งงาน ของเขาไม่เคยสูญ เ สี ย ไป
เขาก็เลยมีความสุข ส่วนโยม ทุ ก ข์ ท ร ม า น”
“เขาเคยบอกว่าชีวิตนี้รักแต่ผมเท่านั้น เขาจะต้องไม่รักคนอื่นแน่ๆ”
“โยมเคยพูดประโยคนนี้มั้ย?”
“ผม ผม ผม”
“เทียนสามเล่มที่โยมมองเห็นตอนนี้ เล่มไหนสว่างที่สุด?”
“ผมแยกไม่ออก ดูเหมื่อนว่าจะสว่างเท่าๆกัน”
“เทียนสามเล่มนี้ก็เปรียบเสมือนผู้หญิง 3 คน หนึ่งในนั้นก็คือหญิงสาว คนที่โยมบอกว่าโยมรักที่สุด แต่โยมกลับหาเธอไม่เจอ
โลกใบนี้กว้างใหญ่มโหฬาร ผู้คนก็มีมากมาย ผู้หญิงก็มีนับไม่ถ้วน แค่เทียนสามเล่ม โยมยังหาเล่มที่สว่างที่สุด ไม่ได้
แล้วโยมจะมั่นใจ ได้ยังไงว่าเธอคนนี้ จะเป็นคนสุดท้ายที่โยมจะรัก”
“ผม ผม ผม”
“ตอนนี้เดินไปหยิบเทียนมาหนึ่งเล่ม วางไว้หน้าโยม แล้วใช้ใจมอง เล่มนั้นก็จะสว่างที่สุด”
“นั่นหลวงพ่อไม่ต้องบอกผมก็รู้ มันอยู่หน้าสุดมันก็ต้องสว่างที่สุดแน่ๆ”
“เอามันกลับไปวางไว้ที่จุดเดิม ลองดูใหม่ซิ ว่าเล่มไหนสว่างสุด”
“ผมก็ยังดูไม่ออกว่าเล่มไหนสว่างสุด”
“ในความเป็นจริงแล้ว เทียนเล่มที่โยมหยิบมาวางตรงหน้าเมื่อกี้ก็คือหญิงคนนั้นที่โยมรัก
เมื่อโยมรักเธอ ก็เหมือนเอาเทียนมาวางไว้ใกล้ๆ
มันก็จะถูก ด ว ง ตาของโยม ข ย า ยใหญ่ แต่เมื่อเอากลับไปวางที่เดิม โยมก็จะรู้สึกว่ามองหาเล่มที่สว่างที่สุดไม่เจอ
ความรักที่บอกว่าเป็นรักสุดท้ายจริงๆแล้วไม่มีจริงหรอกโยม มันก็เป็นแค่ภาพลวงตา ไม่มีจริง”
“ผมเข้าใจแล้ว หลวงพ่อไม่ได้บอกให้ผม ห ย่ า เพียงแต่ กำลังชี้จุดให้ผมเข้าใจ”
“โยมไปเถิด”
“ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าผมควรจะรักใคร เขาก็คือ ภ ร ร ย าของผมนั่นเอง”
แหล่งที่มา : รักยิ้ม
