1. ใช้ชีวิตให้ธรรมดาเอาไว้
อย่ ายึดติ ดยศถาบรรดาศักดิ์ ตำแหน่ง การงาน แต่ให้ทำชีวิตอยู่
อย่ างธรรมดา เรียบง่ายแม้ว่าคุณจะยิ่งใหญ่แค่ไหน เกษียณแล้ว
ทุ กอย่ างคืนสู่จุดเดิม สุดท้ายเราก็แค่คนมาเยือนโลกนี้
2. แ ก่แล้ว ก็อย่ าหยุดทำงาน
ไม่มัวแต่นั่ง ๆ นอน ๆ เพราะถ้าเมื่อไหร่ที่เราหยุดทำงาน ร่า งกาย
ของเราก็จะหยุดตามลงไปด้วยจงหาอะไรทำเพื่อให้ชีวิตในแต่ละ
วันมีคุณค่า เราอย่ าหยุดจิต และอย่ าหยุดกายด้วย
3. ร่าเริงรื่นเริง สนุกสนาน
เพราะจิตใจเรา เป็นอะไรที่สำคัญต้องมีอ ารมณ์ขันอยู่ตลอด มองเห็น
ทุ กอย่ างทุ กเรื่องที่เข้ามาให้เป็นเรื่องสนุกจึงจะสามารถทำงานได้ดี
สำเร็จรวดเร็ว มีประสิทธิภาพ เมื่อตัวเราแจ่มใส ยิ้มแย้มบรรย ากาศรอบ
ตัว คนรอบข้างที่ เขาก็จะรื่นเริงไปด้วยนะ
4. พักจิตใจตัวเองสักหน่อยนะ
เมื่อเกษียณแล้วหลาย ๆ ท่าน มักใช้เวลาหาแต่ความสุข ทางกายกัน
เช่น ไปเที่ยวไปสูดอากาศดี ๆ ทานอาหารอร่อย ๆ แต่ไม่คิดถึงการที่
จะเอาจิตไปพักผ่อนบ้างเลย ทั้งที่กายกับจิตนั้นสัมพันธ์กัน
5. ระลึกถึง มรณานุสติ
ทุ กคนบนโลกนี้ ก็ ต า ย ได้ทั้งนั้น ไม่ว่าใครก็ต้องเจออยู่แล้วไม่ช้า
ก็เร็ว เจอเท่ากันหมดทุ กคน เมื่อมองเห็นความ ต า ย เป็นเรื่องธรรมดา
แล้ว มันจะทำให้เรานิ่งกับเรื่องแบบนี้
6. ฝึกการให้ ไม่หวังผลใด ๆ
เกษียณแล้ว อย่ าเอาแต่อยู่บ้านเฉย ๆ หาอะไรทำบ้าง ช่วยคนโน้นคนนี้
หน่อย เท่าที่จะทำได้และรักษ าร่า งกาย ให้แข็งแร งเพื่อทำประโยชน์
ต่อไปตราบที่ยังอยู่บนโลก
7. นำหลักเศรษฐกิจพอเพียง มาปรับใช้
ดำเนินชีวิต โดยมีเหตุผล เป็นเครื่องนำทาง ฉะนั้นจึงต้องรั กษาศีล ให้ได้
ก่อน และมีสติสมาธิสุดท้ายจะทำให้เกิดการพิจารณาโดยใช้ปัญญา เป็นที่ตั้ง
หากเราทำทุ กอย่ างด้วยเหตุ ด้วยผลแล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นนั่นคือความพอเพียง
8. เมื่ออยู่ก็ให้สง่า เมื่อจากไปก็ให้สงบ
มีชีวิตอยู่ ก็ต้องมีความสง่างามในตนเอง ทุ กอย่ างต้องพึ่งพาตัวเองให้ได้
ใครเห็นก็ให้ความเคารพนับถือเมื่อถึงคราที่ต้องจากไป ก็ไปอย่ างสงบ
ใครจะยิ่งใหญ่แค่ไหนเมื่อ ต า ย เกียรติยศเงิ นท อง ที่มี ก็ต้องส่งคืนหมด
เหลือไว้แค่เพียงความดีที่เคยทำ แต่หากทำความ ชั่ ว ไ ว้ มากคนก็ยังจดจำ
ไปจนถึงรุ่นลูกรุ่นหลาน
ขอบคุณที่มา : san-sabai