เขียนไว้ดีมาก ล อ ง อ่ า นดูนะ ” ใ น ตั ว เ ร า มีคนอยู่สามคน”

ณ วัดบ้านไร่แห่งหนึ่ง หลวงตาเพิ่งกลับจากการบิณฑบาต

เห็นศิษย์วัดนั่งร้องไห้สะอึกสะอื้น จึงเข้าไปถามไถ่ว่าเป็นอะไร

ลูกศิษย์ตอบกลับมาว่า ผมถูกใส่ร้ าย ผมไม่ได้ขโมยเ งินในหอพ ระ

แต่ผมเข้าไปปัดกวาดเช็ดถูบ่อย ๆ ทุ กคนก็หาว่าผมเป็น ข โ ม ย ไม่มีใครเชื่อผมเลย ฮือ ๆ

หลวงตานั่งลงข้าง ๆ พยักหน้าเข้าใจ แล้วสอนลูกศิษย์ว่า เจ้ารู้ไหม ในตัวเรามีคนอยู่สามคน

คนแรกคือ คนที่เราอย ากจะเป็น

คนที่สองคือ คนที่คนอื่นคิดว่าเราเป็น

คนที่สามคือ ตัวเราที่เป็นเราจริง ๆ

ลูกศิษย์หยุดร้องไห้ นิ่งฟังหลวงตา

คนเราล้วนมีความฝัน ความทะย านอย ากตามประสาปุถุชนทั่วไป ไม่ใช่สิ่ง เ ล ว ร้ าย

บางครั้งความฝันก็เป็นสิ่งสวยงาม เป็นพลังที่ทำให้เราก้าวเดิน เช่น บางคนอย ากเป็นนักร้อง

เป็นนักมวย เป็นดารา ถ้าถึงจุดหมาย เราก็จะรู้สึกว่าโลกนี้ช่างสว่างไสวสวยงาม

ดังนั้น เราควรมีความฝันไว้ประดับตน เพื่อเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงหัวใจ

มาถึงไอตัวที่สอง จะเป็นเราแบบที่คนอื่นยัด เ ยี ย ด ให้เป็น บางครั้งก็ยัด เ ยี ย ด ว่าเราดีเลิศ

จนเราอาย เพราะจิตสำนึกเรารู้ดีว่ามันไม่จริงหรอก แต่เราก็ยิ้มรับ

แต่บางครั้งไอตัวที่สองนี้ก็มหาอัปลักษณ์ จนไม่อย ากจะนึกถึง

ซ้ำร้ ายยังเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา เพราะมันเป็นโลกในมือคนอื่น

มันเป็นสิ่งแปลกปลอมที่คนอื่นยื่นให้อย่ างคนขับสิบล้อจอดรถอยู่ข้างทางเฉย ๆ

เช้ามาพบ  ศ  พ ใต้ท้องรถ ก็ต้องขับรถหนี ทั้งที่  ศ  พ  นั้น ถู ก ร ถ ช น  ต  า  ย  อีกฝั่ง

แล้วดันถลามาใต้ท้องรถ แต่ขึ้นชื่อว่าเป็นคนขับสิบล้อ บางคน ก็ตั ด สินไปแล้วว่าเขาเป็น  ฆ  า  ต  ก  ร

สมัยที่หลวงตา ยังไม่ได้บวช เคยไปส่งเพื่อนผู้หญิงที่มีผัวแล้ว

เพราะเห็นว่าบ้านเป็นซอยเปลี่ยว ส่งได้สองครั้งก็เป็นเรื่อง

ชาวบ้านซุบซิบนินทา หาว่าเป็นชู้ กับเมียชาวบ้าน

คนที่เห็นนั้นมองคนอื่นด้วยใจที่ ห ย า บ ช้ า ไร้วิจารณญาณ ใจแคบ มองคนอื่น

ผ่ านกระจกสีดำแห่งใจตัวเอง คนเหล่านี้มีอยู่ทั่วไปในสังคม

เจ้าต้องจำไว้นะ ทุ กครั้งที่เราว่าคนอื่นเ ล ว คนอื่นไม่ดี ก็เท่ากับเราประจานความมืดดำ

ในใจตัวเองออกมา เห็นสิ่งไม่ดีของใครจงเตื อนตัวเองว่า อย่ าทำ

อย่ าเลียนแบบ นั่นแหละวิถีของนักปราชญ์ ถ้าเอาไปว่าร้ าย นินทา เรียกว่าวิถีของคนพาล

แล้วเราต้องทำตัวอย่ างไรล่ะครับ ในเมื่อเราต้องเจอคนเหล่านั้นเรื่อย ๆ

ลูกศิษย์หยุดร้องไห้แล้วเริ่มสนทนาโต้ตอบหลวงตา

เจ้าต้องทำความเข้าใจจิตใจมนุษย์ เรียนรู้ว่าความเข้าใจผิดเกิดขึ้นได้ เราห้ามใจใครไม่ได้

สิ่งใดที่เราไม่ได้ทำ ไม่ได้คิด ไม่ได้เป็น แต่คนอื่นคอยยัด เ ยี ย ด ให้เรา

เราก็ไม่ควรให้ความสำคัญ เพราะเราสัมผัสได้ว่าสิ่งนั้นไม่มีอยู่จริง

ใจเราควรสงบนิ่ง ยังไม่ต้องชำระ ใจคนอื่นต่างหากที่ควรซักฟอกให้ขาวสะอาดกว่าที่เป็นอยู่

เขาเหล่านั้นเป็นบุคคลที่น่า ส ง ส า ร มีเวลามองคนอื่น

แต่ไม่มีเวลามองตัวเอง จงแผ่เมตตาให้เขาไป เข้าใจใช่ไหม

เข้าใจครับหลวงตา เ ด็ ก น้อยยิ้มมีความสุขอีกครั้ง

ขอบคุณที่มา : ส ถ า นี ค ว า ม สุ ข