ใช้ชีวิตมาครึ่งนึงแล้ว เพิ่งจะเข้าใจ (สอนใจได้ดีมาก)

ตอนเด็ ก ๆ เรียนประถมถึงมัธยม ผมเข้าใจมาตลอดว่า..

คนที่เรียนดีได้คะแนนสูง ได้อันดับการเรียนที่ดี ๆ

สอบติ ดมหาวิทย า ลั ยดี ๆ

จบด๊ อกเตอร์ มีใบปริญญาหลาย ๆ ใบ “คือคนเก่ง”

โตขึ้นมาหน่อย.. ผมเข้าใจว่า คนที่ทำงานได้อย่ าง

มีประสิทธิภาพ ผลลัพธ์ขั้นเทพ

รายได้สูง ๆ เป็นคนที่รู้จักของคนทั่วไป

หรือในสังคม “นั่นคือคนเก่ง”

มาวันนี้.. ผมเพิ่งเข้าใจว่า

ผมคิดผิ ด มาตลอดคนเก่งที่แท้จริง

คือคนที่ทำงานที่ตัวเองรัก ตัวเองชอบ

ได้อย่ างยอดเยี่ยมหรืออาชีพอะไรก็ได้..

ทำได้อย่ างมีประสิทธิภาพ และถึงเวลากินก็ได้กิน..

ถึงเวลานอนก็ได้นอน..

มีเวลาว่างก็บอกไปเที่ยวดูโลกภายนอกเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ

มีเวลาออกกำลังกายดูแลสุ ขภาพตัวเราเอง

มีเวลาให้กับครอบครัวมีเวลาให้กับคนที่เรารักและคนที่รักเรา

และที่สำคัญมีเวลาให้กับตัวเราเอง

คนที่สมดุลทุ ก ๆ เรื่อง.. ในแบบฉบั บของตัวเอง.

. และใช้ชีวิตอย่ างมีความสุขนั้นแหละ “คือคนเก่งที่แท้จริง”

สุดท้ายอย ากบอกไว้ว่า

“คนเก่ง” จงช่วยหลือผู้อื่นอยู่เสมอ..

ขอบคุณที่มา : chayend