อย่าคาดหวังอะไร จาก ‘คนเนรคุณ’ เพราะต่อให้เราดีแค่ไหน มันก็ไม่จำ!
ไม่มีใครยิ่งใหญ่ จากการ “เนรคุณ”
อย่าหลงคารมใครง่ายไป
คนที่เข้าหาเรามีหลายแบบ
เอาแต่ “โลกสวย”
มองคนไม่ขาด
ระวังจะกลายเป็น “เหยื่อ”
แยกให้ออก
ระหว่างเรื่องจริง
กับการแสดงละคร
ให้ดูน่าสงสาร
ไม่ใช่อุสาห์ยื่นมือไปช่วย
แทนที่จะมีความดี
กลับได้ “ความซวย”
เผลอเมื่อไหร่
โดน “แว้งกัด” ทันที
แต่เชื่อเถอะ!
ถ้าไม่รู้จักบุญคุณคน
ทำอะไรก็ไม่เจริญ
ชีวิตเหมือนจะดี แต่ก็ไม่ดี
เหมือนจะราบรื่น
แต่ก็ไปได้ไม่ไกล
ล้มลุกคลุกคลานอยู่ที่เดิม
และสุดท้ายก็ “พัง” ไม่เป็นท่า
ไม่ต้องทำอะไร
ไม่ต้องทวงบุญคุณ
ดีที่สุดคือ “เลิกคบ”
แล้วโยนออกไปให้ไกลจากชีวิต
เพราะสันดานอสรพิษร้าย
ต่อให้ดีแค่ไหน
มันก็ “ไม่จำ!”
ไม่มีเพื่อน ไม่ใช่เรื่องน่ากลัว
ถ้ามีเพื่อนแล้วต้องคอยระวังตัว
น่ากลัวกว่าเยอะ!
กี่ครั้งที่ “เจ็บปวด”
กี่หนที่โดน “หักหลัง”
เพราะ “ไว้ใจ” คนใกล้ตัว
“คนเลว” มักมาในคราบ “มิตร”
แสแสร้ง ทำดี ตีสนิท แบบเนียนๆ
เราชอบคน “พูดดี”
เราแพ้ทางคน “ตอแหล”
เรามองคนแค่ “ฉาบฉวย”
เห็นเขาดี ก็คิดว่า “มิตรแท้”
ไว้ใจ เชื่อใจ ให้ไปเกิน 100
มิตร “เลว” เหมือน “งูพิษ”
“แว้งกัด” ตอนเราไม่ระวัง
เพราะเชื่อใจ จึงถูก “ทำร้าย”
เพราะสนิท เลยไม่ “ระวังตัว”
เพราะไว้ใจ ถึงต้อง “เจ็บหนัก”
จำไว้ว่า “สัตว์เดรฉาน” บางตัว
ต่อให้เลี้ยงดีแค่ไหน
มันก็ “ไม่เชื่อง”!
ขอบคุณ kubkhao
