เรามักจะถูกปลูกฝังให้ตั้งใจเรียนจบไปจะได้มีหน้าที่การงานมั่นคง
มีชีวิตในแบบที่ผู้ใหญ่คิดว่าดีแต่หากสิ่งนั้นไม่ใช่สิ่งที่คุณต้องการ
ไม่ใช่สิ่งที่คุณชอบ คุณยังอย ากจะทำตามกรอบที่คนอื่นสร้างมาให้อยู่ไหม?
ถ้าในกรอบนั้น “ไม่มีความสุข” ของคุณอยู่เลยคุณเคยสงสัยไหมว่า เป้าหมายในชีวิตของคุณคืออะไร
หลายคนตั้งคำถามให้กับตัวเองแต่ก็ยังไม่เคยได้คำตอบที่ชัดเจนจริง ๆ สักทีวันนี้เราจะมาทำให้ทุ กคน
เข้าใจว่าชีวิตเราต้องการอะไรมากที่สุด ด้วยข้อคิดดี ๆที่สะท้อนผ่ านเรื่องเล่าดังต่อไปนี้
มีเศรษฐีคนหนึ่ง..เขาเป็นเจ้าของธุรกิจหลายอย่ างมีลูกน้องจำนวนมาก วันหนึ่งเขาได้เดินทาง
ไปพักตากอากาศในวันหยุดของเขาบนเกาะแห่งหนึ่ง ในระหว่างที่เขากำลังนั่งชมลมทะเล
พลางจิบไวน์ ด้วยอ ารมณ์และความรู้สึกสบายอยู่นั้นเขาก็มองเห็นชาวประมงคนหนึ่ง
กำลังแล่นเรือมาเทียบท่าใกล้ ๆ กับที่เขานั่งและเขาก็มองเห็นว่าภายในเรือมีทั้งปลาตัวเล็กตัวใหญ่
กองอยู่บนเรือมากพอสมควรเมื่อเรือมาจอดเทียบท่าเขาก็ได้เดินเข้าไปคุยกับชาวประมงคนนั้น
เศรษฐีได้เริ่มต้นบทสนทนา ถามชาวประมงว่า
“ได้ปลามาเยอะเลยนะปกติคุณใช้เวลาจับปลาพวกนี้นานหรือเปล่า?”
ชาวประมงกระโดดลงมาจากเรือและเดินเข้ามาคุยด้วย พร้อมตอบว่า
“ไม่นานเท่าไหร่หรอก”
เศรษฐีจึงได้พูดต่อว่า
“แล้วทำไมคุณไม่อยู่ให้นานขึ้นอีกเพื่อที่จะมีเวลาจับปลาได้มากกว่านี้ล่ะ”
ชาวประมงก็ได้ตอบกลับมาว่า
“ผมหามาแค่พอกินอิ่ม และเลี้ยงครอบครัวในแต่ละวันได้ ก็พอแล้ว”
เศรษฐีได้ยินดังนั้น จึงถามชาวประมงกลับไปว่า
“แล้วคุณใช้เวลาที่เหลือทำอะไรบ้างล่ะ”
ชาวประมงก็ตอบไปว่า
“ก็ไม่มีอะไรมากหรอกผมก็แค่ตื่นนอนสาย ๆ แล้วก็ออกเรือไปจับปลามาเล็ก ๆ น้อย ๆ
เที่ยงมาก็นอนกลางวัน บ่าย ๆ หน่อยก็ไปต กปลานั่งจิบไวน์ และตอนเย็นก็นั่งเล่นกับเพื่อนฝูงแถวบ้าน”
เมื่อได้ยินแบบนั้น เศรษฐีจึงพูดไปว่า
“คุณอย ากร วยหรือเปล่า ผมสามารถแนะนำให้คุณได้นะสิ่งแรกที่คุณต้องทำเลยก็คือคุณต้องใช้เวลาในการจับปลาแต่ละวันให้มากขึ้นกว่านี้”
ด้วยความสงสัย ชาวประมงก็เอ่ยว่า “แล้วยังไงต่อ”เศรษฐีบอก
“พอคุณจับปลาได้วันละมาก ๆ คุณก็นำปลาไปขาย พอได้เงิ นมามากก็เก็บเ งินซื้อเรือที่ลำใหญ่กว่านี้”
ชาวประมงก็ถามต่อว่า “แล้วยังไงต่อ”เศรษฐีบอก
“พอคุณมีเรือลำใหญ่คุณก็จะสามารถออกหาปลาได้ครั้งละมาก ๆในครั้งเดียว ประหยัดเวลา”
ชาวประมงก็ถามว่า “แล้วยังไงต่อ”เศรษฐีบอก “เมื่อคุณได้ปลามากคุณก็เอาไปขายที่โรงงาน คุณมีปลาเยอะ
คุณก็ขายได้เยอะ และคุณก็จะได้เ งินเยอะขึ้นไปอีก”ชาวประมงก็ถามว่า “แล้วยังไงต่อ”
เศรษฐีบอก
“จากนั้นคุณก็เอาเงิ นไปเปิดโรงงานเองแล้วคุณก็จ้างลูกน้องมาทำงานแทนคุณคุณก็ไม่จำเป็นต้องมาทำงานเองทุ กวัน”
ชาวประมงจึงถามว่า
“แล้วผมจะอย ากมีลูกน้องไปทำไมในเมื่อผมทำคนเดียวของผมไปแบบนี้ผมก็ไม่ได้เดื อดร้อนอะไร”
เศรษฐีก็บอกว่า “คุณก็จะได้มีเวลา มีอิสระมากขึ้นทีนี้คุณก็จะได้นอนตื่นสาย ๆ
แล้วก็ออกเรือไปจับปลามาเล็ก ๆ น้อย ๆ เที่ยงมาก็นอนกลางวัน บ่าย ๆ หน่อยก็ไปต กปลา
นั่งจิบไวน์ และตอนเย็นก็นั่งเล่นกับเพื่อนฝูงใช้ชีวิตในแบบที่ต้องการได้ไง”
ชาวประมงถามเศรษฐีกลับว่า
“แล้วทั้งหมดที่คุณพูดมานี่ มันต้องใช้เวลากี่ปี”
เศรษฐีก็บอกว่า
“อาจจะสัก 10-15 ปีแหละมั้งถ้าคุณมีความสามารถคุณก็จะสร้างธุรกิจให้โตได้เร็วนะ”
ชาวประมงได้ฟังคำตอบ ก็ได้แต่ยิ้มและตอบกลับไปว่า
“แล้วทำไมผมจะต้องเ สียเวลารออีกตั้ง 10-15 ปี ในเมื่อทุ กวันนี้ผมก็ทำแบบนั้นทุ กวันอยู่แล้ว”
“ทำงานเพื่อเลี้ยงชีพไม่ต้องมากก็พอใช้ทำงานเพื่อเลี้ยงกิเลสมากเท่าไรก็ไม่พอ”
ชีวิตคนเราเกิดมาเพื่อใช้ชีวิตอย่ างมีคุณภาพและมีความสุข ไม่ใช่เพื่อหาเงิ นอย่ างเหน็ดเหนื่อยหลายสิบปี
เพื่อแลกกับความสุขบั้นปลายชีวิตกับเวลาที่เหลือเพียงน้อยนิดเราไม่ได้บอกให้คุณหยุดทำงาน
หรืออยู่อย่ างสบายโดยที่ไม่ต้องทำอะไรนะแต่เราอย ากให้คุณสร้างสมดุลชีวิตของตัวเองให้ได้
การที่คนเราจะมีความสุขได้นั้นไม่จำเป็นต้องรอให้ร วยก่อนแต่เราสามารถใช้ชีวิตที่มีอยู่
อย่ างมีความสุขได้ตลอดเวลา แม้ว่าเราจะยังไม่ร วยก็ตาม
ขอบคุณที่มา : lifein-hug
