คนหนึ่ง มองข้ามเราไป แต่อีกคนกลับมองเห็นเราอยู่ในสายตา
คนหนึ่ง หลงลืมเราไป แต่อกีคนยังนึกถึงเราเสมอ
คนหนึ่ง เมินเฉยอย่ างไม่มีเยื่อใย แต่อีกคนให้ความสำคัญกับเรา
คนหนึ่ง ไม่เคยรับฟัง แต่อีกคนยอมเปิดใจที่จะรับฟังเสมอ
คนหนึ่ง ถอยออกห่างในวันที่เราหมดผลประโยชน์
แต่อีกคนคอยช่วยทุ กทางทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย
คนหนึ่งไม่เคยเห็นใจ แต่อีกคนช่วยเหลือทุ กอย่ างที่จะช่วยได้
คนหนึ่ง ปฎิเสธเราทุ กอย่ าง แต่คนหนึ่งสนับสนุนเราทุ กอย่ าง
คนหนึ่ง ช่วยได้สบาย ๆ แต่ไม่ช่วย แต่บางคนยอมลำบากเพื่อช่วยเรา
คนหนึ่ง ไม่รั กษาสัญญา แต่อีกคน รั กษาคำพูดได้เสมอ
คนหนึ่ง ดีแต่พูด รับปากแต่ไม่เคยทำ แต่บางคนทำจริงแต่ไม่พูด
คงไม่ต้องพูดถึงว่า คนประเภทไหนที่มีค่ากับชีวิต
ของเรา แล้วเราจงรั กษ าเขาไว้ให้นานที่สุด
อย่ าไปเสี ยใจกับความจริงที่ได้พบเจอ ให้เราดีใจที่เวลาเจอ
อุ ปสรรคและความลำบากในวันนี้ เพราะมันช่วยกลั่ น ก ร อง
ให้เหลือแต่คนที่จริงใจกับเราได้รู้ว่าอะไรคืออะไร และยอมตัดใจ
ที่จะสู ญ เ สี ย คนบางคนที่ไม่ดีออกไปจากชีวิตบ้าง
แบบไม่รู้สึกเสี ยดายแม้แต่น้อยชีวิตเราทุ กคน จะมี
อยู่ช่วงเวลาที่ควรจดจำอยู่เสมอ
ก็คือวันที่เรากำลัง ล้ ม ลุ ก ค ลุ ก ค ล า น
ที่มันย ากเย็นกว่าจะก้าวข้ามผ่ านมันไปได้
ให้สังเกตดู ว่ามีใครบ้างที่มองเห็นเรา อยู่ข้างเรา
แล้วใครกันที่มองข้ามเราไป เวลานี้แหละเป็นจังหวะ
ที่พีคที่สุดในชีวิตเพื่อที่จะเก็บไว้เป็นข้อเตื อนสติ
ในวันข้างหน้า เผื่อวันไหนมีโอกาสได้มองย้อนมา
เราจะได้รู้ว่าเราควรจดจำใครเพื่อ เราควรขอบคุณใคร
ควรจะลืมใครเพื่อจะได้ไม่ต้องรู้จักกันต่อไป
ขอบคุณที่มา : tamnanna