“ยอมรับ” ไม่ใช่…ยอมทน นี่สิถึงเรียกว่า รัก

ต้องเข้าใจ ไม่ใช่..ตามใจ

ต้องประคับประคอง

ไม่ใช่..ครอบครอง

ต้องถามไถ่ ไม่ใช่..ซักถาม

ต้องแบ่งปัน ไม่ใช่..กีดกัน

ต้องจำได้ ไม่ใช่..ฝืนจำ

ต้องออกจากใจ ไม่ใช่..ออกคำสั่ง

ต้องเรียกหา ไม่ใช่..เรียกร้อง

กว่าจะมาพบกันได้ไม่ใช่เรื่องง่าย

กว่าจะต กลงปลงใจยิ่งไม่ใช่เรื่องง่าย

จงถนอมกันไว้..ให้มาก ๆคำ…“อธิบาย”

ชอบเอามาใช้ในวันที่ไร้ประโยนช์

คำ…“ขอโ ทษ” ชอบ

เอามาใช้ในวันที่….สาย

คำว่า…“รัก” ชอบเอามาพูดกั๊ก…ตอนมัน

“เสี ยดาย”และคำพูด….อีกมากมาย

ที่เอามาล่อให้กลับไป อยู่ในคอกควาย

เช่นเดิมเมื่อเราบอกกับตัวเองว่า..

เราจะใช้อ ารมณ์ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย

และนั้น เขากลับคิดในใจ

คนเดียวเงียบ ๆ ว่า..เขาจะทนเรา

เป็นครั้งสุดท้ายเหมือนกัน

หลาย ๆ ครั้งเรามองข้ามคนใกล้ ๆ

จนกระทั่งวันหนึ่ง…เค้าหายไป

ถึงได้รู้ว่าที่ผ่ านมาเราน่า

อิ จฉาแค่ไหน..ที่ได้หัวใจเค้ามา

เรื่องราวดี ๆ โดย นุสนธิ์บุคส์

ขอบคุณที่มา : getwellsoonxoxo