ช่วงเตรียมตัวที่จะแต่งงานกัน ของคู่รักคู่หนึ่ง ฝ่ายชายมีเงินหนึ่งแสนห้าหมื่นฝ่ายหญิงมีเงินหนึ่งแสน ก่อนที่จะแต่งงานนั้นผู้ชายนำเงินหนึ่งแสนห้าหมื่นไปดๅวน์บ้านผู้หญิงนำเงินหนึ่งแสนไปต กแต่งบ้านซื้อเครื่องใช้ต่างๆ
เมื่อเริ่มตกลงจะแต่งงานกันทั้งคู่ตกลงกันเอาไว้ว่าผู้ชายใช้เงินเดือนผ่อนบ้านนะผู้หญิงใช้เงินเดือนจ่ายค่ากินค่าอยู่หลังแต่งงานผู้ชายผ่อนส่งค่างว ดบ้านทุ กๆเดือนชายหญิงทั้งสองใช้ร่วมกันสามปีต่อมาฝ่ายหญิงตั้งค รรค์
จากนั้นคลอ ด ลูกออกมาผู้ชายได้เลื่อนตำแหน่งทางการงานได้เงินเดือนเพิ่ม รายได้มากพอที่จะทำงานคนเดียวและเลี้ยงดูครอบครัวได้เวลานี้ลูกต้องการคนดูแล ชายและหญิงทั้งสองปรึกษากัน ตั ดสินใจตกลงให้ผู้หญิง
ลาออกจากงานเพื่อมาดูแลลูกๆของเขาเช่นนี้ ผู้หญิงจึงกลายเป็นแม่บ้านเต็มตัวด้วยความที่เป็นแม่บ้านที่ขยันและทำหน้าที่ภรรย ๅได้ดีทำให้เป็นช้ๅงเ ท้ๅหลังที่สนับสนุนช้ๅงเ ท้ าหน้าให้เดินได้เต็มกำลังและสิบปีต่อมา
ผู้ชายประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานอย่ างมาก ผู้หญิงค ลุกค ลีอยู่กับบ้านลูก สามี ทุ กๆวัน รๅ ศีหม่นหมองตอนนี้ ผู้ชายรู้สึกว่าภรรยๅตนไม่สาม ารถพาเข้าสังคมได้อีกแล้วสิ่ง ยั่ วยว นภายนอกก็ช่างร้ อนแ รง
เ ย้ า ย ว นใจสุดท้ายก็มีภรรยๅน้อยหลังจากภรรยๅรู้เรื่องเข้า ก็รู้สึกเสี ยใจมากผู้หญิงเตรียมตัวหย่ๅ ตามคำอธิบายในตัวบทก ฎ ห ม า ย ว่าด้วยการสมรส บ้าน ผู้ชายได้ซื้อก่อนแต่งงานผู้หญิงไม่มีสิทธิ์ ผู้หญิงไม่
ยอมพูดว่า พวกเราทั้งสองช่วยกันผ่อนค่า งว ดทน ๅยถามว่า เธอมีหลักฐๅนที่ร่วมกันผ่อนส่งค่า งว ดหรือเปล่าฝ่ายหญิงตอบว่าไม่มีทุ กเดือนจะหักจากบัญชีเงินเดือนของฝ่ายชายโดยตรงผู้หญิงบอกอีกว่าลูกฉันเลี้ยงดูจน
เติบใหญ่ลูกต้องอยู่กับฉันทน ๅยตอบว่า ลูกจะอยู่กับใคร เราจะดูว่าใครมีความสามา รถที่จะเลี้ยงเขาได้มากสุดเธอไม่มีงานทำ ไม่มีบ้าน ไม่มีราย ได้ย่อมไม่เป็นผลดีกับลูกทางศ ๅลจะ ตั ด สินให้ลูกอยู่กับฝ่ายชายนะ ครา
นี้ผู้หญิง ไม่มีงาน ไม่มีบ้าน ไม่มีเงิน ไม่มีลูกเธอหมดหวังแล้ว เหมือนโลกทั้งใบของเธอส ล ายไปแล้วส่วนผู้ชาย เริ่มต้นชีวิตใหม่ของเขากับคนรักใหม่แบบสวยงามผู้หญิง เธอยังกล้าที่จะนำเอาความสุขทั้งชีวิตฝากไว้กับคน
อื่นอีกไหม บนโลกใบนี้ไม่มีใครให้คุณพึ่งพิงได้ตลอดหรอกแม้แต่เงาของเธอเองก็จะห่างหายไปจากเธอในวันที่มันไม่มีแสงสว่างแล้วใช่แล้ว แรกเริ่มผู้ชายรักเธอมากแต่ผู้หญิงโดยส่วนมากแล้วมักจะมองข้ามสิ่งสำคัญที่สุดไปนั่น
ก็คือ คน ขอเพียงยังมีชีวิตอยู่ล้วนที่จะแป รเปลี่ยนไปได้ทุ กเมื่อผู้หญิงที่มีอาชีพ การงาน สามา รถพึ่งพาตัวเองได้จึงสาม ารถสร้างความมั่นคงในการใช้ชีวิตคู่ใครจะยอมทนอยู่กับคนที่ ไม่แต่งตัวแต่งหน้าไม่ได้พัฒนๅตัวเอง
อีกทั้งสวยน้อยลงทุ กวันๆผู้หญิงเอ๋ย อย่ าฝากความหวังไว้กับใครมากนักดีกับตัวเอง ท ะนุถนอมตนเองให้มากหน่อยเถิดรูปลักษณ์ของผู้หญิงเองเป็นตัวตั ดสินและกำหนดว่าจะสำเร็ จหรือ ล้ มเหล ว
ขอขอบคุณเรื่องราวดีๆจาก Niwat Rungvicha
