♥️ ความสันโดษในบั้นปลายชีวิต
จำนวนคนรอบตัวเรา จะลดลงตลอดเวลา
-คนรุ่นพ่อรุ่นแม่ รุ่นปู่ย่า ต า ยาย ส่วนใหญ่หนีหายกันไปหมดแล้ว
-คนที่อยู่ในวัยเดียวกับเราก็จะเริ่มประสบปัญหาในการดูแลตนเอง
-คนรุ่นหลัง รุ่นลูกหลานก็กำลังง่วนกับชีวิตการทำงานและความเป็นอยู่ของพวกเขา
-คู่ชีวิตของเราเองก็อาจจะจากไปก่อนแล้ว เร็วกว่าที่เราคาดไว้
ดังนั้น..
เราอาจ ถูกทิ้งไว้อยู่กับวันเวลา
ที่ว่างเปล่าคนเดียวก็เป็นได้
เราจึงต้องเรียนรู้ที่จะอยู่คนเดียวให้ได้
และยอมรับกับความสันโดษในบั้นปลาย
ของชีวิตที่จะต้องเกิดขึ้น
♥️ สังคมจะเริ่มให้ความสำคัญกับเราน้อยลงไปเรื่อยๆ
-ไม่ว่าในอดีตเราจะเคยยิ่งใหญ่หรือมีชื่อเสียงมากขนาดไหนก็ตาม
-ความชราจะเปลี่ยนเราให้กลายเป็นเพียงชายแก่ๆหรือหญิงแก่ๆธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น
-สปอตไลท์จะหยุดฉายมาที่เราและเราจะต้องหัดพอใจกับการยืนอยู่ในมุมห้องหรือเงามืดอย่างเงียบๆเพียงคนเดียว
-เราต้องเรียนรู้ที่จะยอมรับและยินดีกับภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้า โดยปราศจากการอิจฉาริษยาหรือคับแค้นใจใดๆทั้งสิ้น
♥️ ถนนสายเส้นทางชีวิตที่เหลืออยู่จะเต็มไปด้วยอันตรายต่างๆ
คือ โรคภัยไข้เจ็บ ที่พร้อมจะเกิดขึ้นได้ตลอดเวลาเช่น เ ส้ น เ ลื อ ด ตี บ ตัน หรือแตกหัก สมองฝ่อ
หัวใจเต้นผิดจังหวะ ไธรอยด์เป็น พิ ษ อารมณ์แปรปรวน การหลงลืมหรือ ม ะ เ ร็ ง เป็นต้น
สิ่งเหล่านี้เราจะต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับความเจ็บป่วยหรือยอมรับมันและดำเนินชีวิตด้วยกุศโลบาย คือ
– มีจิตใจและความคิดเป็นบวก
-ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ เช่น เดินวันละ 30-45นาที เป็นประจำ
-ควบคุมการกินอาหารที่ถูกสุขลักษณะ
-พักผ่อนให้เพียงพอ
♥️ เตรียมพร้อมสำหรับการใช้ชีวิตติดเตียงเราจะถูกดูแลโดยคนอื่น
เหมือนเมื่อแรกเกิดแต่สิ่งที่แตกต่างกันคือครั้งนั้นเราเคยมีแม่เป็นผู้ดูแล
ด้วยความรักอย่างสุดหัวใจแต่เมื่อใกล้วันที่เราจะจากโลกนี้ไป
เราไม่มีแม่เหลืออยู่แล้วแต่อาจมีญาติที่ใกล้ชิดมาดูแล
หรือ อาจมีพยาบาลมาดูแล แต่ต้องยอมรับว่ามันไม่เหมือนกับการดูแลของแม่
ที่ดูแลเราในวัยนอนแบเบาะแน่นอน ดังนั้น จงฝึกอยู่นิ่งๆ อย่าจู้จี้ขี้บ่น
อย่าทำตัวให้เป็นที่ลำบากของคนอื่นจงรู้สึกพอใจในสิ่งที่เราได้รับได้เป็น
♥️ ทรัพย์สมบัติ เงินทอง ที่มี
หลีกเลี่ยงการนำไปลงทุนหรือ ให้ใครหยิบยืมเด็ดขาด เพราะ
เราหมดเวลาแสวงหาเงินทองทรัพย์สมบัติใดๆแล้ว
ดังนั้น ผู้สูงวัยทุกคนจงมองชีวิตตามความเป็นจริงของมัน
-พอใจในสิ่งที่ได้รับ และยินดีกับสิ่งที่มีอยู่
-ใช้ชีวิตให้สนุกขณะที่ยังทำได้
– อย่าเอาเรื่องยุ่งเหยิงของสังคม เช่น เรื่องการเมือง หรือ แม้แต่เรื่องของลูกๆหรือหลานๆมาเป็นปัญหาของตนเอง
-จงใช้ชีวิตอย่างเจียมเนื้อเจียมตัวและเรียบง่าย
-อย่าแสดงตัวว่า เก่งเพราะคิดว่ามีประสบการณ์สูงและผ่าน อะไรๆมามาก
– เมื่ออายุยิ่งมาก เรายิ่งต้องให้ความสำคัญกับการอ่อนน้อมและเคารพให้เกียรติผู้อื่น
ชีวิตคนเรานั้นเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ ควรปล่อยวาง
จงใช้ชีวิตที่เหลืออย่างสงบ สุขุม พอเพียงกับการเป็นผู้สูงวัย!!!..
……………………………………………………………………….
ขอบคุณเจ้าของบทความ
#เเอดมินเเนน# 😊
Fc นิรุตติ์ ศิริจรรยา
