อย่ าหวังพึ่งคนอื่นจนเป็นนิสัย อ ย่ า หวังให้ใครเขาช่วยอยู่เสมอ
ไม่มีใคร อย าก เหนื่อย อย าก ล้า ใครๆ ก็อย ากอยู่ อ ย่ า งสบายใจสบายกาย แต่ทำไมเราจึงรู้สึกเหนื่อยล้า ท้อ บางครั้งสาเหตุอาจไม่ได้มาจากคนอื่น แต่อาจเป็นเพราะตัวเราเองนั่นแหละ
1 งานเล็กไม่ยอมทำ จะทำงานใหญ่ได้ อ ย่ า ง ไร อย่ าคอยแต่เอามือล้ วงกระเป๋าแล้วยืนดู ทำหน้าที่ใดต้องกระตือรือร้น
2 คนที่ระแวงผู้อื่นอยู่เสมอ มักเป็นคนจิตใจคับแคบ ใช้ชีวิตร่วมกับคนอื่นอย่ างมีความสุขได้ ย า ก
3 ไม่หวังพึ่งคนอื่นจนติ ดเป็นนิสัย กำลังใจเกิดจากใจตนมีกำลัง อย่ าหวังได้จากใครเขาอยู่เสมอ
4 อย่ าตั้งเป้าไว้สูงจนเกินไป เพราะมันอาจเป็นไปได้ ย า ก และง่ายต่อการเลิกล้ มกลางคัน
5 คนที่มีแต่ความอา ฆ าตและปรัก ปรำในหัวใจ จะจมอยู่กับอดีตและจะกลายเป็นคนถมไม่เต็ม
6 สร้างมาตรฐานให้กับตนเองบ้าง อย่ าเอาแต่เป็นต้นอ้อที่ลู่ตามลมโดยไม่มีจุดยืนเป็นของตนเอง
7 ไม่เป็นซุปเปอร์ แมนที่เด่นอยู่คนเดียว ต้องรู้จักฟังความเห็นของคนอื่นด้วย ไม่ทำตนเป็นศูนย์กลาง จักรวาลที่เอาแต่ใจตนเอง รู้ผิดต้องรู้แก้ไข รู้ว่าผิดไม่ยอมแก้ไขสุดท้ายก็โดดเดี่ยวเดียว ด า ย
8 คนที่ พ ย า ย า มทำตัวให้เป็นที่รักของคนอื่นอยู่เสมอชีวิตไม่เป็นของตนเอง เพราะชีวิตของเขาต้องคอยดูสีหน้าของผู้คนรอบข้างอยู่เสมอ จงจำไว้ว่า แม้องค์ พร ะปฏิมายังราคิน คนเดินดินหรือจะสิ้นคนนิน ทา
9 อย่ าหาแต่เ งิ น จนลืมหาความสุข ทำงานกับพักผ่อนต้องจัดสรรให้ลงตัว อ ย่ า เป็นเรือที่ออกจากท่าแล้วลอยวนจนลืมเข้าฝั่ง ไม่มีงานใดในโลกที่ทำแล้วจบสิ้น ไม่เช่นนั้นจะมีพรุ่งนี้ไปทำไม
10 ทำกิจการใดมีต้นมีปลาย อย่ าเป็นคนได้ใหม่แล้วลืมเก่า ไม่มีความสม่ำเสมอ
cr นุสนธิ์บุคส์
