ในวันที่คุณ ต ก อั บ จะมีสักกี่คนกันที่ยัง อ ย า ก รู้จักกับคุณ

คุณ.. รู้จักคนเยอะไหม?

คุณรู้จักคนเยอะมาก

แต่คนที่ช่วยเหลือคุณมีสักกี่คน

อย่ าบอกว่าคุณรู้จักคนมากมาย

ย า ม ที่คุณ ต ก อั บ

ดูสิว่าจะมีสักกี่คนที่ยังอย ากรู้จักคุณ

คนที่กินๆ ดื่มๆ ท่อง ราตรีกับคุณ ทุ ก วัน

ย ามคุณมีปัญหา ไม่แน่เสมอไปว่า..

เขาเหล่านั้น.. จะยื่นมือเข้ามาช่วย

เพื่อน.. จงนับที่คุณภาพ อย่ านับเอาที่ปริมาณ

ลากมันฝรั่งไปมาเต็มลำรถ

มิสู้ไข่มุกราตรีเพียงเม็ดเดียว

ฉันมีแอบเปิ้ลอยู่หนึ่งลูก แบ่งให้เธอครึ่งหนึ่ง

นี่คือ.. น้ำใจจากมิตรสหาย

ฉันกินหนึ่งคำ ที่เหลือให้เธอ

นี่คือ.. ความรักของหนุ่มสาว

ฉันไม่ได้กินสักคำ ให้เธอทั้งลูก

นั่นคือ.. พ่อและแม่ของเธอ

ฉันเก็บซ่อนไว้ แล้วบอกกับใครๆ ว่าหิวจังเลย

มีอะไรให้กินไหม? นี่คือ .. คนในสังคม

วันไหนชายหนุ่ม จ น

จึงรู้ว่า.. หญิงคนไหนรักคุณจริง

วันไหนหญิงสาวไม่สวย ไม่น่ารัก

จึงรู้ว่า.. ชายคนไหนจะอยู่เคียงข้างไม่ละทิ้งคุณ

วันไหนที่คุณทำอะไร อั บ อ า ย ขาย หน้า

จึงรู้ว่า.. ใครจริงใจ ใครใส่ใจคุณ

เคียงข้าง ไม่ใช่เพราะคุณมี เ งิ น ฉันจึงตาม ติ ด

ถนอม รั ก ษ า ไม่ใช่เพราะคุณสวยผมจึงห่วงใยใส่ใจ

สิ่งที่หลงเหลือเมื่อเวลา ผ่ า นไป ไม่ใช่ทรัพย์สิน เ งิ น

ไม่ใช่รูปโฉมความงาม แต่.. เป็นความจริงใจ

คืนผันวัน ผ่ า น อาจไม่ผูกพัน

ไม่ควรรู้จักแต่หน้า แต่.. ควรรู้ใจ

โดย : นุสนธิ์บุคส์