อย่ าไปกังวลว่า ถ้าคุณจากไป อะไรจะเกิดขึ้น เพราะเมื่อกลายเป็นผงธุลีไปแล้ว ใครเขาจะยกย่องชื่นชม หรือตำหนิประณามอย่ างไร คุณจะไปรู้สึกรู้สาอะไรได้
ลูกของคุณเขาจะเป็น อ ย่ า งไร ก็อย่ าเป็นห่วงให้มากนัก พวกเขาต่างก็มีจุดหมาย และ หนทางชีวิตของตนเอง เมื่อล่วงลับไปแล้ว…คุณก็ยัง ไม่เลิกเป็นท าสของลูกๆ อีกหรือ อ ย่ า คาดหวังอะไรมากจากเ ด็ กๆ ต่อให้คุณชุบเลี้ยงใคร
ไว้ดูแลคุณ ย า ม แ ก่เ ฒ่ า เขาก็ต้องวุ่นวายกับการงาน และภาระผูกพันต่างๆ เกินกว่าจะมีเวลามาช่วยเหลือ ดูแลอะไรคุณได้มากนัก ส่วนลูกจริงๆ นั้น ก็อาจจะกำลัง ท ะ เ ล า ะ กัน
เพื่อ แ ย่ ง ทรัพย์สมบัติของคุณอยู่ ทั้งๆที่คุณยังมีชีวิตอยู่ก็ได้ ดีขึ้นมาหน่อย ก็อาจจะแค่แอบภาวนา ให้คุณ อ ย่ า ใช้ เ งิ น ให้มาก และรีบจากไป เ สี ย เร็วๆ อ ย่ า ง นี้ก็มีให้เห็นอยู่ถมไป คุณไม่รู้หรอกหรือว่า
บรรดาลูกๆ เขาถือว่าทรัพย์สมบัติของคุณ เป็นสิทธิ์ขาดของเขาไปแล้ว คุณจึงไม่มีสิทธิ์จะไปกำหนดอะไรได้เลย ใน เ งิ น ที่เป็นของเขา…เข้าใจไหม?
คนอายุเกิน ๕๐ อ ย่ า ง คุณ ต้องเลิกเอา สุ ข ภ า พ ไปแลกกับความร่ำ ร ว ย ได้แล้ว มี เ งิ น เท่าไรก็ซื้อ สุ ข ภ า พ คืนมาไม่ได้ คุณตอบได้ไหมว่า จะหยุดหา เ งิ น เมื่อใด เท่าไหร่คุณถึงจะบอกว่า พอแล้ว
ร้อย พัน หมื่น ล้าน สิบล้าน พอรึยังไม่ทราบ ? ต่อให้คุณมีไร่นานับพันไร่ คุณก็กินข้าวได้แค่วันละสามจาน แม้นมีคฤหาสน์นับพันหลัง คุณก็ต้องการพื้นที่หลับนอน ย า ม ค่ำคืน เพียงแปดตารางเมตร
ดังนั้น..ตราบใดที่คุณยังมี ข้าวปลาอาหารกิน อ ย่ า ง เพียงพอ มี เ งิ น พอใช้สอยได้ ทุ ก วัน เพียงเท่านี้ก็ดีเหลือหลายแล้ว อายุเท่านี้แล้ว คุณควรอยู่ อ ย่ า ง เป็นสุข ทุ ก บ้านต่างก็มีปัญ หาของตนเอง อย่ ามั วไปคิดเปรียบเทียบ แ ก่ งแ ย่ง แข่งดีกัน
ไม่ว่าชื่อ เ สี ย ง ฐานะในสังคม หรือความก้าวหน้าของ เ ด็ ก ๆ ฯลฯ สิ่งที่ควรจะแข่งกันทำกันจริงๆ นั้น คือแข่งกันมีความสุข แข่งกันมี สุ ข ภ า พ ดีและอายุยืนนาน
ส่วนอะไร ที่เราเปลี่ยนมันไม่ได้ ก็อย่ าไปฝังอกฝังใจให้ ป่ ว ย การ และทำ ลาย สุ ข ภ า พ ตัวเองเลย อายุป่านนี้แล้วก็ยังเปลี่ยนมันไม่ได้เลย
หลัง ๕๐ แล้ว อ ย่ า ง นี้ คุณต้องค้นหาหนทางของคุณเอง ที่จะสร้างชีวิตที่เป็นอยู่ดีๆ และสุขสดใสขึ้นมาให้ได้
ตราบใดที่มันทำให้คุณอ า ร ม ณ์ ดี คิดถึงแต่สิ่งที่ทำให้เป็นสุข ทำอะไรก็สุขสนุกกับมันอยู่ ทุ ก วัน นั่นก็หมายความว่า คุณได้ ผ่ า น วันเวลา อ ย่ า ง เป็นสุขแล้ว
ทุ ก วันวานที่ ผ่ า น ไป คุณจะสูญเสี ยไป ๑ วัน แต่ถ้ามัน ผ่ า นไป อ ย่ า ง เป็นสุข วันนั้นคือกำไรชัดๆ เลย จิตใจที่ดีจะช่วยรัก ษา โ ร ค ภั ย ได้
ถ้าจิตใจเป็นสุข โ ร ค ก็จะหายเร็วขึ้น แต่ถ้าจิตใจทั้งดี ทั้งเป็นสุขด้วยแล้วล่ะก็ ความ เ จ็ บ ป่ ว ย จะไม่มีทางมาแผ้วพานได้ ด้วย อ า ร ม ณ์ ที่ดีแจ่มใสอยู่เป็นนิจ
ออกกำลังกายให้เพียงพอ อยู่กลางแจ้งบ่อยๆ กินอาหารให้ครบ ห มู่ ได้วิ ต า มิ น และแร่ธาตุ อ ย่ า ง เพียงพอ เพียงเท่านี้ก็เชื่อได้แน่นอนว่า ชีวิตที่เป็นสุข อีก ๒๐ หรือ ๓๐ ปี จะเป็นของคุณแน่นอน
เหนือสิ่งอื่นใด… คุณต้องรู้จักบ่มเพาะและเก็บเกี่ยวความสุขดีๆ จากการได้อยู่ ได้เที่ยว ได้คุยกับเพื่อนๆ
เพราะเขาเหล่านี้จะช่วยให้คุณ รู้สึก เ ย า ว์ วัยและมีความหมายอยู่เสมอ ขาดพวกเขาเมื่อใด…คุณจะต้องรู้สึก สูญ เ สี ย อ ย่ า ง แน่นอนครับ…
อ่ า น แล้วเห็น “เฉลียงชีวิต” ในวั ย ช ร า กันบ้างมั้ย? ก็ต้องขอบคุณทั้งเจ้าของความคิด ผู้เผยแพร่ และทั้งผู้ส่งให้ผม อ่ า น ก็ อ ย า ก บอกว่า….อา ยุเราเลือกไม่ได้ก็จริง แต่ชีวิตแต่ละช่วงชีวิต เราเลือกได้…
ขอบคุณแหล่งที่มา : rugyim
