ในวันนี้เรามีข้อคิดดีๆมาให้ ทุ ก ท่านได้ อ่ า น
แล้วได้ข้อคิดได้ใช้สติในการดำรง ชี วิ ต มา อ่ า น กันเลย
เรา….มีเวลาอุ้มลูกนอน 6 เดือนแรก
หลังจากนั้น….เค้าจะนอนได้เอง
เรา….มีเวลาอุ้มลูกเดินแค่ 1 ปีแรก
หลังจากนั้น….เค้าจะเดินได้เอง
เรา….มีเวลา ก อ ด ลูกเล่นได้นานๆแค่ 2 ปีแรก
หลังจากนั้น….เค้าจะไม่ยอมให้ ก อ ด นานๆ
เรา….มีเวลาพูดให้ลูกฟังตลอดแค่ 3 ปีแรก
หลังจากนั้น….เค้าจะไม่ฟังเราพูด
เรา….มีเวลาอยู่กับลูกตลอดได้แค่ 10 ปีแรก
หลังจากนั้น….เค้าจะไม่ยอมอยู่บ้านกับเรา
และ….อย ากอยู่กับเพื่อน….มากกว่าเรา
เรา….มีเวลาดูแลลูกได้แค่ 15 ปีแรก
หลังจากนั้น….เค้าอาจไม่อย ากให้เรา….ดูแลเค้าอีก
และ….อย ากมี ‘ชีวิตของเค้าเอง’
ผ่ า น ไป 30 ปี….หลังลูกเกิด
เรา….อาจจะไม่ได้เจอลูกอีก
เพราะ….” เวลา ” ของคนใดคนนึง..อาจหมดลง
ทำ ทุ ก ๆ วัน….ที่อยู่กับลูกให้มีค่า
เพราะ.. ” เวลา ” นั้น….ผ่ า น ไปอย่ างรวดเร็ว
”ชีวิตสั้น” แต่….”ความรักความผูกพัน’‘ นั้น ย า ว…
ขอบคุณแหล่งที่มาของข้อมูลดๆจาก : สายนักเลง
