รุ่นน้องคนหนึ่งได้ ถามว่าแปลกมั้ย เมื่อเลิกกับแฟนแล้ว ไม่รู้สึกเศร้ารู้สึกสันติ มากกว่าเพราะได้เวลา ส่วนตัวคืนกลับมา ผมถามกลับไปว่าแปลว่าเขาไม่สำคัญ หรือยังไงน้องตอบว่า
เขาสำคัญนะ แต่รู้สึกว่าต้องปรับอะไร หลาย ๆ อ ย่ า ง เยอะต้องยอมให้เยอะเมื่อห่าง ออกมากลับรู้สึกดี ผมคิดว่าเรื่องนี้ น่าสนใจและคำที่น่าสนใจนั้น คือสันติผมเคยคิดว่า
คนเราต้องการความสุข พ ย า ย า ม ทำ ทุ ก วิถีทางเพื่อไขว่คว้า ให้ได้มาแต่หลัง ๆ มานี้ พอลองถามตัวเอง ให้ลึกลงไปถึงสิ่งที่ต้องการ อาจไม่ใช่ความสุข แต่น่าจะเป็นความสงบ
ซะมากกว่าและบางครั้งสองสิ่งนี้ สวนทางกัน ยิ่ง อ ย า ก ได้ความสุข อ ย า ก ให้ความสุข อยู่กับเรานาน ๆ เรากลับกระวนกระวายใจ โลกนี้มี ม า ย า คติมากมาย ที่พูดซ้ำ ๆ
จนเราคิดว่ามันเป็นความจริง ความสัมพันธ์ ที่ไม่เลิกราก็เป็นสิ่งหนึ่ง ในจำนวนเรื่องเหล่านั้น หรือความเชื่อว่าการเลิกกันคือเรื่อง แ ย่ ก็อาจทำให้ทั้งสองฝ่าย พ ย า ย า ม
ประคับประคองความสัมพันธ์ ที่ไม่ส่งผลดี ต่อทั้งคู่ไปเรื่อย ๆ บางทีเราอาจคิดว่า ความสุขคือการอยู่ด้วยกัน เมื่อ ทุ ก อ ย่ า ง ราบรื่นคำกล่าวนี้ ย่อมเป็นจริงเสมอ แต่ถ้าไม่เป็นแบบนั้น
คำกล่าวนี้ก็ใช่ว่าจะเป็นสัจธรรม กับ ทุ ก คนนั่นเพราะยิ่งประคับ ประคองความสุขไว้ สิ่งที่เกิดขึ้นตามมาคือ ภาวะ ข า ด สันติสุขในใจ และเมื่อปล่อยวางจากความเชื่อที่ว่า จะต้องเก็บ รั ก ษ า
ความสุขทันใดนั้น เรากลับพบว่าหัวใจ ของเรานิ่วสงบกว่าเดิม เพราะไม่เอาใจไปผูกไว้ กับสิ่งที่เขามองว่าดีแต่มันไม่ดีสำหรับ เราการเลิกราหากเลือก กระทำในช่วงเวลาและ เหตุปัจจัยที่มีเหตุมี
ผลตอบตัวเอง ได้เป็นไปได้ว่ากลับ ทำให้เรามีความสุขมากกว่าการ พ ย า ย า ม แก้ปัญหาที่ไม่รู้ จบความสุขที่ว่านั้น จึ งเหมือนมีเรื่องที่ซ้อนกั นอยู่นั่น คือความสุข ที่เรารับรู้ได้ จากหัวใจตัวเอง
กับความสุขที่เกิดขึ้น จากความคาดหวัง จากคนอื่นที่มองว่าการเลิกรา เป็นเรื่องน่า เ สี ย ดาย และหลายกรณีที่เรา พ ย า ย า ม รั ก ษ า ความสุข ที่คนอื่นขีดเส้นให้เรา โดยหลงลืมความสุข
ในใจตัวเองไปเมื่อ คิดใคร่ครวญเรื่องนี้ ก็จะพบว่าการเลิกรา เป็นเพียงตัวอ ย่ า งหนึ่ง ของค่านิยมเรื่องความสุขที่เรามักเชื่อว่าถ้าเป็น อ ย่ า ง นั้น แล้วจะมีความสุขกว่าเช่น
ความสำเร็จความ ร ว ย รูปลักษณที่ดี ชื่อ เ สี ย ง ฯลฯ แน่นอนว่าสิ่งเหล่านี้ คือองค์ประกอบของชีวิตที่ดี แต่ก็ไม่เสมอไป หากมันเริ่มล้นเกิน จนไปจะเผาไหม้
หัวใจผมไม่ได้บอกว่า เราไม่ควรปราถนาสิ่งเหล่านั้น หรอกนะเพียง อ ย า ก ชวนตั้งคำถามว่าที่เรา อ ย า กได้ อ ย า ก มี
เพราะหัวใจเรามีความสุขเมื่อมีสิ่งเหล่านั้น หรือว่าเพราะคนอื่นเขาเชื่อว่า ถ้าเรามีสิ่งเหล่านั้น แล้วเราจึงมีความสุข เรา อ ย า ก มีความสุข หรือเรา อ ย า กให้คนอื่นมองว่า
เรามีความสุขฟังดูก็คล้าย ๆ กัน แต่ต่างกันเหลือเกินคำถามที่น่าถามตัวเองลงไปลึ กๆ ก็คือความสุขที่เราเฝ้ามอง และไขว่คว้าหรือ พ ย า ย า ม รั กษาไว้ไม่ว่าจะเป็นความฝัน ความสำเร็จ
การงานหรืออะไรก็แล้วแต่ ถึงที่สุดแล้วมันนำมา ซึ่งควสมสงบในจิตใจ หรือไม่หากคำตอบ คือไม่ผมคิดว่าวัน นึงเราจะพบคำตอบใหม่ ให้กับตัวเองว่า
ฉันจะลองปล่อยมือ จากความสุข ดูบ้างเพื่อพบสิ่งที่สำคัญกว่านั้น นั่นคือความสงบในจิตใจ ไงล่ะ บางทีเราจำเป็นต้องปล่อย มือจากสิ่งที่เรา เชื่อว่ามันคือความสุข เพื่อพบกับสันติในใจ
นี่แหละคือสิ่งที่ผมได้เรียนรู้ จากคำถามของรุ่นน้อง ว่าการเลิกราไม่ใช่ เรื่องน่าเศร้าถ้ามันทำให้ เราพบจิตใจที่สงบกว่าเดิม
ขอบคุณ ยืนยิ้ม
