เบื่อมาก สังคมสมัยนี้ ยิ่งเริ่มอยู่มากขึ้นทุ กวัน ในช่วงนี้ได้ข่าวจากคนที่รู้จักทั้งใกล้และไกลหลายคน ลาออกเยอะมาก โดยเฉพาะคนที่อายุประมาณ 50 ปี
ลูกเรียนจบ มีงาน มีการทำกันแล้ว หมดภาระห นี้สินก้อนใหญ่ ไม่ใช่ว่าคนเหล่านี้จะตัดช่องน้อยแต่พอตัว แต่คนส่วนใหญ่เท่าที่สนทนากันนั่นก็คือคำว่า “เบื่อ”
เบื่อระบบ มีแต่ตัวชี้วัดมากมายมากดดันทั้ง ๆ เหตุผล ผลลัพธ์ปลายทางเห็นกันจะ ๆ สร้างตึกเท่าไหร่ไม่เคยพอ คนไข้ยังล้นเหมือนเดิม แสดงว่าภาวะสุข ภาพไม่ได้ดีขึ้นเหมือนภาพที่สร้าง
แต่เ งินกับคนดันจำกัด มีแต่น้อยลง แล้วก็แค่สั่งด้วยประโยคอุดมการณ์ขั้นสูงสุด เท่ห์ ๆ แต่กินไม่ได้ ทำงาน ห้า มพูดถึงเรื่องเ งิน เบื่อคนร่วมงานวุฒิภาวะไม่มี อาวุโสไม่สน
บางคนแค่หัวโขนในวิชาชีพนึกว่าจะ ด่ า จะโวยยังไงก็ได้ ขอถ่ายทอดคำพูดจริง ๆ ให้ฟังละกัน คุณจ่ายเ งินเดือนให้ฉันเหรอถึงมาวีนอย่ างกะนายจ้าง นึกว่าตัวเองใหญ่กว่า .38 เหรอ (สักวันเกิดแน่ กรณีนี้)
เบื่อความยุติธรรม ต่อให้คิดมาเถอะ ระบบสุดยอด เกณฑ์ชัดเจน สุดท้ายก็อีหรอบเดิมคือ กลายเป็นซับซ้อนซ่อนเงื่อน เพื่อน-เจ้านายเลือกข้าง รักใครชอบใครก็ให้คนนั้นเยอะอยู่ดี
เบื่อความเหลื่อมล้ำ เยียวย ากันเข้าไปกลัวเ ด็กใหม่ลาออกไม่ต้องสนใจตรรกะ ทำไมคนมาทีหลัง เ งินเดือนเกินคนทำงานมาเป็นสิบปี ?
พอเ งินมันล้ำหน้ากว่า เ ด็กมันไม่สนหรอกคำว่า ประสบการณ์ มันคิดว่ามันแน่ สอนยังไง เรื่องอะไร มันก็ไม่ฟัง
ทีคนเก่านี่จะไปไหนก็ช่างใช่ไหม ถ้าไม่พอใจก็ออกไปสิ จะได้ไม่ต้องจ่ายค่าเออรี่ รีไทน์เ สียดายฝีไม้ลายมือประสบการณ์
หลาย ๆ คนที่ยังเป็นประโยชน์ต่อระบบราชการเยอะ แต่อย่ างว่าแหละ…โลกนี้คนดีอยู่ย าก
ขอบคุณที่มา : ต า ส ว่ า ง
