สักกี่คนที่อายุมากแล้วจะสดชื่น เบิกบานทั้งกายใจ นี่คือ 13
เคล็ดลับดี ๆ ของการ “แ ก่อย่ างมีคุณภาพ ชราอย่ างมีสุข”
1. ใช้ชีวิตอย่ างมี “สติ”
ไม่ว่าจะเป็นการมีสติในการกิน แทนที่จะกินตามใจปาก สนองความอย าก
ของตัวเองแล้วต้องให้หมอจ่ายย าลดไ ขมัน ลดน้ำตาล ทำไมเราไม่ลอง
หันมาลดที่ “ปาก” ของตัวเองด้วยการใช้สติในการพิจารณา
อย่ างมีเหตุมีผลทุ กครั้งในการกิน
2. ฝึกการให้โดยไม่หวังผลตอบแทน ด้วยหลัก “ทาน”
เกษียณแล้ว อย่ าเอาแต่อยู่บ้านเฉย ๆ แต่ให้พย าย ามหาเรื่องช่วยคนโน้นคนนี้
เท่าที่ร่า งกายของเราจะทำได้ รั กษาร่า งกายให้แข็ งแรง เพื่อทำประโยชน์ให้แ ก่ผู้อื่น
3. อยู่อย่ างสง่าต ายอย่ างสงบ
ตอนมีชีวิตอยู่ต้องมีความสง่างามในตัวเอง ทุ กอย่ างต้องช่วยเหลือตัวเองได้
ใครเห็นก็ให้ความเคารพนับถือ และเมื่อถึงเวลาต า ย ก็ต า ย อย่ างสงบ
อย่ าไปกลัวความต า ย จะยิ่งใหญ่แค่ไหน เมื่อต า ยแล้วเกียรติยศเ งินท อง
สะสมไว้แค่ไหนก็ต้องส่งคืนหมด สิ่งเดียวที่เหลือไว้ คือ ความเป็นตัวตนของเรา
ถ้าประกอบคุณงามความดีไว้ คนก็ยังนึกถึง แต่ถ้าประกอบความชั่ วไว้มาก
คนก็ยังด่าทอไปจนถึงลูกหลาน
4. อักโกธะ หรือ ความไม่โกรธ
เป็นอีกข้อหนึ่งในทศ พิธราชธรรม เพราะเมื่อโกรธแล้ว มักจะเสี ยหายถ้าคุมอ ารมณ์
ไม่อยู่ในเรื่องไร้ส าระเมื่อไหร่ก็ตามที่มีเรื่องมากระทบใจ
แค่ลองพลิกอ ารมณ์ มองให้เห็นเป็นเรื่องสนุก ๆ เท่านี้..ทุ กอย่ างก็จบ
5. รั กษากายและจิต
ผู้สูงอายุต้องรั กษากายให้ดี เพราะเ งินท องไม่มีประโยชน์ เอาแค่พอเพียง
ต่อชีวิตความเป็นอยู่ที่เหลือเป็นส่วนเกินที่เราไม่ได้ใช้ เรื่องจิต
ก็สำคัญเช่นกัน ต้องโปร่งใสอย่ าไปขุ่นมัวโดยที่ไร้ประโยชน์
คำนึงไว้ว่า เวลาอยู่ในโลกนี้สั้นแล้ว
ดังนั้น อย่ าเสี ยเวลาเป็นทุ กข์ แต่ให้สุขจนนาทีสุดท้าย
6. ใช้ชีวิตโดยรั กษาความเป็นธรรมดาเอาไว้
อย่ ายึดติ ดยศถาบรรดาศักดิ์ แต่ให้ทำชีวิตอยู่อย่ างธรรมดา เรียบ ๆ ง่าย ๆ
เพราะจะยิ่งใหญ่มาจากไหน เกษียณแล้ว ทุ กอย่ างสูงสุดคืนสู่สามัญ
ไม่ต้องเป็นวีไอพีหรอก เพราะจะเป็นวีไอผ ีอยู่แล้ว
7. อย่ าลืมเอาจิตไปพักผ่อนบ้าง
หลายคนเมื่อเกษียณแล้ว มักใช้เวลาหาแต่ความสุขทางกาย พากายไปเที่ยว
ไปพักผ่อน ไปสูดอากาศ ไปกินอาหารดี ๆแต่กลับละเลยไม่คิด
ที่จะเอาจิตไปพักผ่อน ทั้งที่กายกับจิตนั้นสัมพันธ์และมีอิทธิพลต่อกัน
เมื่อมีจังหวะได้พักผ่อน ลองเอาจิตไปพักผ่อนโดยการอยู่ในที่เงียบ ๆ
นั่งสมาธิ ให้จิตใจได้สงบ พักจากเรื่องวุ่นวายต่าง ๆ
8. น้อมนำหลักเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้ในการดำเนินชีวิต โดยมี “เหตุผล” เป็นเครื่องนำทาง
เหตุผลเป็นผลผลิตของปัญญา จึงต้องรั กษาศีลเสี ยก่อน และมีสติ สมาธิ
ผลสุดท้ายจะทำให้เกิดการพิจารณาโดยใช้ปัญญาเป็นที่ตั้ง
เมื่อดำเนินทุ กอย่ างด้วยเหตุด้วยผล ก็จะเกิดความพอเพียง
9. ฝึกระลึกถึง “มรณานุสติ”
ใคร ๆ ก็ต า ยได้ ไม่ว่าใครก็ต้องเจอความต า ย เท่าเทียมกันหมดทุ กคน
เมื่อมองเห็นความต า ยเป็นเรื่องธรรมดา จะทำให้เรานิ่งกับความต า ย
10. ร่าเริง รื่นเริง คึกคัก ครึกครื้น
จิตเป็นเรื่องสำคัญ ต้องมีอ ารมณ์ขันอยู่ตลอดเวลา มองเห็นทุ กอย่ างเป็นเรื่องสนุก
จึงจะสามารถทำงานได้สำเร็จ รวดเร็ว และมีประสิทธิภาพ เมื่อตัวเราร่าเริง ยิ้มแย้มแจ่มใส
บรรย ากาศรอบตัว คนรอบข้างที่อยู่กับเราก็รื่นเริงไปด้วย
11. อวิโรธนะ
คือ การดำรงอยู่ในความถูกต้องเสมอ เป็นหลักทศ พิธราชธรรมที่ต้อง
รั กษาให้มั่นโดยยึดหลักธรรมะที่ต้องมีทั้งสองอย่ าง คือทั้งความดี
และความถูกต้องเพราะบางอย่ างดี แต่ไม่ถูกต้อง
บางอย่ างถูกต้อง แต่ไม่ดี
การกระทำของเราต้องตรวจสอบอยู่ตลอดเวลา เป็นธรรมหรือเปล่า
นั่นคือ ดีและถูกต้องหรือเปล่า
12. อย่ าหยุดทำงาน
เกษียณแล้ว อย่ าเอาแต่นั่ง ๆ นอน ๆ เพราะเมื่อไหร่ที่เราหยุดทำงาน
ร่า งกายของเราก็จะหยุดตามลงไปด้วยเหมือนรถที่จอดเฉย ๆ สตาร์ตไม่ติ ด
13. ยึดถือคำว่า “ประโยชน์สุข” เป็นเป้าหมายของชีวิต
อะไรไม่มีประโยชน์อย่ าทำ อย่ าคิดทำ ให้ทำแต่สิ่งที่มีประโยชน์
ผลสุดท้ายสิ่งที่เราจะได้รับคือความสุข
ขอบคุณที่มา : สถานีความสุข
