“การเลิกกัน” บางครั้งก็ทำให้ชีวิต…เป็นสุขกว่าเดิม

มีรุ่นน้องถามไถ่ว่า แปลกไหมที่เลิกกับแฟนแล้วไม่รู้สึกเศร้า กลับรู้สึกสันติและได้เวลาส่วนตัว

คืนกลับมาผมถามกลับไปว่า แปลว่าเขาไม่สำคัญเหรอ น้องตอบว่าเขาสำคัญมากแต่รู้สึกว่าต้อง

ปรับเยอะต้องยอมให้เยอะ พอห่างออกมากลับรู้สึกดี

ผมคิดว่าเรื่องนี้น่าสนใจและคำที่น่าสนใจมากคือ…คำว่าสันติผมเคยคิดว่าคนเราต้องการความสุข

และพย าย ามทำทุ กวิถีทางเพื่อไขว่คว้าให้ได้มาแต่ช่วงหลังมานี้พอลองถามตัวเองให้ลึกลงไป

สิ่งที่ต้องการอาจไม่ใช่ความสุขเเฮปปี้

แต่น่าจะเป็นความสงบ peaceofmind ซึ่งบางครั้งสองสิ่งนี้สวนทางกันยิ่งอย ากได้ความสุข หรืออ

ย ากเก็บรั กษาความสุขไว้เรากลับกระวนกระวายใจ โลกนี้มีมาย าคติมากมาย ที่พูดซ้ำๆจนเราเชื่อ

ว่ามันเป็นความจริงความสัมพันธ์ ที่ไม่เลิกราก็เป็นสิ่ง

หนึ่งในจำนวนเรื่องเหล่านั้น หรือความเชื่อว่าการเลิกกันคือเรื่องแ ย่ ก็อาจลวงให้ทั้งสองฝ่ายพย าย าม

ประคับประคองความสัมพันธ์ที่ไม่ส่งผลดีต่อทั้งคู่ไปเรื่อย ๆเราอาจเชื่อว่าความสุขคือการอยู่ด้วยกันแน่

นอนถ้าทุ กอย่ างราบรื่นคำกล่าวนี้ย่อมเป็นจริงแน่

แต่ถ้าไม่เป็นเช่นนั้น คำกล่าวนี้ก็ใช่ว่าจะเป็นสัจธรรมสำหรับทุ กคนเพราะยิ่งพย าย ามประคับประคอง

ความสุขไว้ สิ่งที่เกิดขึ้นตามมาคือภาวะข าดสันติสุขในจิตใจและทันทีที่ปล่อยวางจากความเชื่อว่า จะ

ต้องเก็บรั กษาความสุขในแบบที่ผู้คนเขาบอกกันทันใดนั้น

เรากลับพบว่าหัวใจของเรานิ่งสงบมากขึ้นเพราะไม่เอาใจไปผูกไว้กับแบบที่เขาบอกกันว่าดีแต่มัน

ไม่ดีสำหรับเรา การเลิกราหรือหย่ าร้าง หากเลือกกระทำในช่วงเวลาและเหตุปัจจัยที่มีเหตุมีผล ตอบ

ตัวเองได้เป็นไปได้ว่า กลับทำให้เรามีความสุขมาก

กว่าการจมอยู่กับการพย าย ามแก้ปัญหา ไม่รู้จบความสุขที่ว่านั้นจึงเหมือนมีเรื่องที่ซ้อนกันอยู่นั่นคือ

ความสุขที่เราสัมผัสได้จากหัวใจตัวเอง กับความสุขที่เกิดขึ้นจากค่านิยมหรือความคาดหวังจากคนอื่น

ที่มองว่าการเลิกรา เป็นเรื่องน่าเสี ยดายน่าเสี ยใจ

น่าสงส ารและหลายกรณีที่เราพย าย ามรั กษาความสุข ที่คนอื่นขีดเส้นให้โดยหลงลืมความสุขใน

หัวใจตัวเองไปเมื่อคิดใคร่ครวญ เรื่องนี้ผมพบว่าการเลิกราเป็นเพียงตัวอย่ างหนึ่ง ของค่านิยมเรื่อง

ความสุขที่เรามักเชื่อว่าถ้าเป็น เช่นนั้น เช่นนี้ แล้วจะมีความสุขกว่า

เช่นความร วยความสำเร็จรูปลักษณ์ที่ดีชื่อเ สียงตำแหน่งฯลฯแน่นอนว่าสิ่งเหล่านี้เป็นองค์ประกอบของ

ชีวิตที่ดี แต่ก็ไม่เสมอไปถ้ามันเริ่มล้นเกินหรือทะเยอทะย าน จนไปจะเผาไหม้หัวใจ ผมไม่ได้บอกว่าเรา

ไม่ควรปราถนาสิ่งเหล่านั้นเพียงอย ากชวนตั้งคำถามว่ าที่เราอย ากได้อย ากมีนั้น

เพราะหัวใจเรามีความสุขเมื่อมีสิ่งเหล่านั้นหรือเพราะคนอื่นเขาเชื่อว่า ถ้าเรามีสิ่งเหล่านั้นแล้ว เราจะมี

ความสุขเราอย ากมีความสุขหรือเราอย ากให้คนอื่นมองว่า เรามีความสุขสองสิ่งนี้คล้ายกัน แต่ต่างกัน

เหลือเกินคำถามที่น่าถามตัวเองลงไป

ลึกๆในหัวใจก็คือความสุข ที่เราเฝ้ามองและไขว่คว้าหรือพย าย ามรั กษาไว้ ไม่ว่าจะเป็นความฝันความ

สำเร็จ การงานหรือความรักถึงที่สุดแล้วมันนำมาซึ่งความสงบในจิตใจ หรื่อเปล่าถ้าคำตอบคือไม่ผมคิด

ว่าวันหนึ่งเราจะพบคำตอบใหม่ ให้กับตัวเองว่า

ฉันจะลองปล่อยมือจากความสุขดูบ้าง ก็ได้เพื่อพบสิ่งที่สำคัญกว่านั้นทนั่นคือความสงบในจิตใจ บางครั้ง

เราจำเป็นต้องปล่อยมือจากสิ่งที่เราเชื่อว่า นั้นคือความสุขเพื่อพบกับสันติในหัวใจและนั่นคือสิ่งที่ผมได้

เรียนรู้ จากคำถามของรุ่นน้องผู้นี้ว่า การเลิกราไม่ใช่เรื่องน่าเศร้า หากมันทำให้เราพบหัวใจสงบกว่าเดิม

ขอบคุณที่มา : yakrookaset