ฉันกำลังเดินอยู่บนถนนเล็ก ๆ ที่ทั้งสองข้างทางเป็นเหว ฉันเดินตามใครสักคน
เดินตามด้วยความซื่อสัตย์ ตลอดทางฉันเห็นแต่หลังของเขา
ฉันเดินไปอย่ างเชื่อใจ และเขาได้หันมามองฉันเป็นระยะ ๆ
และฉันเองที่เป็นคนเลือก เดินตามเขาไป และฉันจึงเดินต่อไปเรื่อย ๆ
ในระหว่างทาง ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ แต่เขาก็ได้โรยเศ ษแก้วทิ้งไว้บนพื้น
ตอนที่เดิน ฉันไม่ทันระวั งอะไร ๆ เพราะตามองอยู่เค้าที่เดินไป
เพราะความไว้ใจฉันรู้สึกเจ็ บที่เท้าแล้ว แต่ฉันก็ยังเดินต่อ การขอโท ษและการให้อภั ย
เกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า แต่เค้าก็ยังทำอีก จนในที่สุดพื้นที่เราเดินก็เต็มไปด้วยเศ ษแก้วชิ้นเล็ก ๆ
มากมาย ที่คอยตำเท้าฉันอยู่ตลอด
แต่มันก็มีบางช่วงที่เป็นพื้นดินธรรมดา บางช่วงที่เป็นพื้นหญ้านุ่ม ๆ
แต่เดินไปไม่นานก็กลับไปเจอเศ ษแก้วอีก มันแปลกตรงที่ ฉันก็ยังคงทนเดินต่อไปเรื่อย ๆ
คิดแค่ว่าเสี ยดาย ที่อุตส่าห์เดินตามมาตั้งนาน
ด้วยความหวังจากเสี ยงของเขาที่ตะโก นมาเรื่อย ๆ ว่าเค้าจะหยุดการกระทำเช่นนี้
แล้วความเจ็ บป วดมันเพิ่มขึ้นมาอีก เมื่อมีเด็ กคนหนึ่งเกิดขึ้นมา จากที่เดินด้วยน้ำหนักเราแค่คนเดียว
กลายเป็นต้องเดิน อุ้มลูกไว้ที่แขน เพื่อไม่ให้เค้าโดนเศ ษแก้วนั้น ลูกโตขึ้นทุ กวัน
ในที่สุดเราก็เดินมาจนถึงทางแยก 2 ทางคือทางตรงทางเดิม ที่แม้ว่ามันมีเศ ษแก้วปะปราย
แต่ก็ยังคงมีหลังที่คุ้นเคย และรอยยิ้มที่จริงใจของเขา
ที่เหมือนคอยให้ความหวัง หรือจะเลี้ยวออกไปอีกทาง ที่มันโครตมื ดและไม่รู้จะมีอะไรอยู่ข้างหน้าเลย
ในใจคิดไม่ว่าจะเลือกทางไหน เราจะพาลูกไปด้วยเสมอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราจะไม่ปล่อยลูก
ฉันมองลงไปที่เท้าของตัวเอง ตอนนี้มันดูไม่เหมือนเท้าอีกแล้ว มันเต็มไปด้วยบ าดแ ผ ลมันเจ็ บ มันชา
วันนี้ฉันตั ดความเสี ยดายเวลาที่ผ่ านมา ไว้ที่ตรงทางแยกนั้น และเลือกเดินทางใหม่
ทางที่ไม่มีใครเดินนำหน้า ไม่ได้เดินตามใครอีก มันทั้งมืด ทั้งไม่รู้จักเส้นทางแต่อย่ างน้อย ๆ
ทางนี้ก็ไม่มีเศ ษแก้วอีกแล้ว แน่นอนว่าเมื่อไม่มีเศษแก้ว ฉันก็กล้าที่จะวางลูกลงกับพื้น
แล้วจับมือกันเดินไปต่อ ฉันรู้สึกดีขึ้นมาก จากที่เป็นแต่ผู้ตามที่ซื่อสัตย์ จริงใจ
ฉันรู้ทันทีว่าตอนนี้ฉันต้องมาเป็นผู้นำที่เข้มแข็งแทน เพราะฉันกำลังจะมีเด็ กอีกคนนึ่ง
เดินตามหลัง ตอนนี้ฉันยังเดินต่อไม่ค่อยไหว
แต่จากนี้ฉันอาจจะนั่งลง ใช้เวลาในการรักษ าเท้าไปซักพัก
ไม่นานนักหรอกฉันจะลุกขึ้นแล้วเดินต่อ เดินไปในทางที่มันมืดๆ นี่แหละ
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ฉันยังอยู่ ฉันยังไม่เป็นไร ฉันจะไปได้โดยไม่ต้องเดินตามใครและฉันไม่กลั วอะไรแล้ว
ขอบคุณที่มา : long-oie
