จะเลือกสุขทบต้น หรือ ทุ ก ข์ ทบต้น

วิไลซื้อกระเป๋าถือใบหนึ่ง จากห้างสรรพสินค้าใหญ่แห่งหนึ่ง ในรายการลดราคา

50 เปอร์เซ็นต์ เมื่อเดินผ่ านอีกห้างหนึ่ง เห็นกระเป๋าอย่ างเดียวกันวางขายอยู่

 

ก็ลองเปรียบเทียบราคาดู แล้วพบว่า ห้างแห่งที่สองขายกระเป๋าแบบเดียวกันถูกกว่า

ห้างแรก 250 บาท ทั้งนี้เพราะห้างแรกใช้ลูกเล่นตั้งราคาสูงกว่าปกติ แล้วลดราคาลงมาเท่าเดิม

 

เธอโกรธตัวเอง ด่าตัวเองว่าโ ง่เง่าจนถูกเขาหลอก ทำไมเลินเล่ออย่ างนี้

ทำไมไม่ตรวจสอบราคาหลาย ๆ ห้างก่อน ทำไมไม่ถามเพื่อน ฯลฯ

 

ขณะกลับบ้านก็โมโหไปตลอดทาง ถึงบ้านแล้วก็ยังกลุ้มใจ

ลูกมาหาก็ไม่อย ากคุยด้วย ครั้นเวลาอาหารเย็นก็กินไม่อร่อย คิดถึงแต่เรื่องนี้

เวลานอนก็ไม่หลับเพราะยังโมโหตัวเองไม่หาย กลุ้มใจไปหลายวัน

 

นี่เรียกว่า เสี ยสองเด้ง เด้งแรกคือ เสี ยทางวัตถุ เด้งที่สองคือ เสี ยทางจิตใจ

วิไลเลิกซื้อสินค้าจากห้างแห่งนั้น ผ่ านไปหนึ่งปี สองปี วิไลก็ยังโกรธตัวเอง

และห้างไม่หายเพราะเหตุการณ์นั้น

 

ทุ กครั้งที่โกรธ เธอก็มีอาการหัวใจเต้นแรง นอนไม่หลับ มันเพิ่มจากเสี ยสองเด้งเป็นเสี ยสามเด้ง สี่เด้ง

ผ่ านไปสิบปีเธอยังโกรธเรื่องนี้อยู่ คราวนี้จาก 3-4 เด้ง กลายเป็น 10-20 เด้ง กลายเป็นทุ กข์ทบต้น

เป็นด อกเบี้ยอ ารมณ์ที่ทบซ้ำไม่หยุดหย่อน ตราบที่ยังไม่สามารถปล่อยวางเรื่องนี้ได้

 

รวมพลังงานที่เสี ยไป เวลาที่หายไปกับการครุ่นคิดเรื่องนี้ ส ารพิ ษที่ร่ างกายหลั่ง

ออกมาตอนกลัดกลุ้ม ความเสื่อมของหัวใจที่เกิดจากความโกรธ

คำนวณออกมาแล้วจะพบว่า ค่าเสี ยหายของงานนี้มากกว่า 250 บาท

 

สุดาทะเลาะกับสามี สามี ด่าเธอด้วยถ้อยคำรุ นแรง วันรุ่งขึ้นสามีขอโ ทษเธอ

บอกว่าเมื่อคืนนี้ใช้คำพูดหย าบคายเพราะอ ารมณ์ชั่ ววูบ

เธอยกโ ทษให้เขา แต่ทุ กครั้งที่คิดถึงเรื่องนี้ ในใจเธอยังรู้สึกน้อยใจและโกรธ

และงอนเขาไปหลายวันโดยที่เขาไม่รู้

 

ผ่ านไปสิบปีความน้อยใจยังไม่จางหาย ผ่ านไปยี่สิบปี ทุ กครั้ง

ที่นึกถึงเหตุการณ์นี้ เธอก็สัมผัสความโกรธและน้อยใจที่ปะทุวูบขึ้นมา

 

นี่ก็คือทุ กข์ทบต้น เป็นด อกเบี้ยอ ารมณ์ที่ทบซ้อนไม่หยุดหย่อน

ตราบที่ยังไม่สามารถปล่อยวางตะกอนในใจได้

 

สมยศกับเพื่อนลงทุนในธุรกิจหนึ่ง กิจการของทั้งสองไม่เคยได้รับกำไร

ผ่ านไปสองปีสมยศเพิ่งพบว่า เพื่อนโ กงเงิ นกำไรทั้งหมด

 

ทั้งสองเลิกกิจการที่ทำด้วยกัน แต่สมยศไม่เคยลืมความเ จ็บช้ำครั้งนี้ ผ่ านไปสิบปี

เขาประสบความสำเร็จในธุรกิจของเขาเองแล้ว ความโกรธแค้นนั้นยังคงอยู่

มันทำให้เขาไม่มีความสุขทุ กครั้งที่นึกถึงมัน ..นี่คือทุ กข์ทบต้น

 

ความทรงจำของมนุษย์มีความแปลกอย่ างหนึ่งคือ มันจดจำเรื่องไม่ดีได้ลึกกว่า นานกว่าเรื่องดี ๆ

เรามักจดจำเรื่องที่คนอื่นทำแ ย่ ๆ ต่อเราได้ ไม่ว่าผ่ านมากี่สิบปีแล้ว

 

เราจำเรื่องที่เราพูดหน้าชั้นเรียนแล้วถูกเพื่อนหัวเราะเย าะได้

เราจำเรื่องที่ใครบางคนนินทาเราลับหลังและเราบังเอิญได้ยินได้

คนแ ก่บางคนเริ่มมีอาการขี้ลืม แต่กลับจำเรื่องที่คนอื่นทำไม่ดีต่อเขาเมื่อห้าสิบปีก่อนได้

 

แล้วความโกรธก็ปะทุขึ้นมาเหมือนว่าเหตุการณ์นั้นเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อครู่นี้เอง

หัวใจเต้นแรง เหงื่อออก และคืนนั้นก็นอนไม่หลับ ..เป็นด อกเบี้ยทบต้นที่แพงเหลือเกิน

 

ทุ กข์ทบต้นเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นทุ กวัน เกิดขึ้นกับแทบทุ กคน

แต่คนฉลาดเลือกจบมันตั้งแต่เกิดความเสี ยหายแรก

 

คนเขลาต่อเติมความเสี ยหายแรกเป็นความเสี ยหายใหม่ที่มักใหญ่กว่าเดิม

การจบมันก่อน คือการยอมปล่อยมันลง ไม่แบกมันไว้ PUT IT DOWN วางมันลง…

 

นี่ก็คือเรื่องการยึดมั่นถือมั่นที่พ ระเทศน์ มันเข้าใจไม่ย ากอย่ างที่คิด

ลองใช้หลักบัญชีง่าย ๆ แจงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นสองช่อง

ช่องซ้ายคือกำไร ช่องขวาคือข าดทุน กำไรคือความสุข ความสบายใจ การได้เงิ นเพิ่ม

 

ข าดทุนคือความทุ กข์ ความไม่สบายกาย ไม่สบายใจ ค่าเ สียเวลา ไปหาหมอ ค่าบิลโรงพย าบาล

ค่าเสี ยโอกาสในการทำเรื่องสร้างสรรค์อื่น ๆ ค่าเสี ยโอกาสในการเล่นกับลูก

ไม่ได้หัวเราะ ไม่ได้ยิ้ม ฯลฯ แล้วคูณจำนวนวันเดือนปีที่อ ารมณ์บูดเข้าไป

 

เด็ กประถมก็รู้ว่าควรเลือกทางไหน แต่คนไม่ยอมใคร เลือกที่จะไม่รู้ ก็ไม่ยอมซะอย่ าง

เสี ยรู้ห้างไป 250 บาท ไม่ตา ยก็หาใหม่ได้ เพื่อนโ กงเ งิน ไม่ตา ยก็หาใหม่ได้

อย่ าแบกมันไว้นานเป็นปี ๆ เพราะค่าแบกแพงกว่าค่าเสี ยหายในตัวเ งิน

 

ทะเลาะกับสามีเป็นเรื่องปกติธรรมดา มีใครบ้างที่ไม่ทะเลาะกับสามี

เสี ยเ งินไปแล้ว ไยต้องเสี ยอ ารมณ์เพิ่ม ทุ กข์เรื่องหนึ่งแล้ว ทำไมต้องทุ กข์เพิ่มอีกเรื่อง

 

ค่าใช้จ่ายในการไม่ยอมคนอื่นนี้มักแพงกว่าการยอม ๆ เขาบ้าง แล้วยุติความเสี ยหายแรกเพียงแค่นั้น

อย่ าให้มันลามมาถึงใจ จนกลายเป็นมะเ ร็งที่เกาะกินทั้งชีวิต

 

คำโบราณที่ว่า ยิ่งให้ยิ่งได้ ก็ตรงกับเรื่องนี้ ยอมให้เขาไป ได้ความสงบทางจิตคืนมา

คราวนี้ลองใช้หลักการ ‘หลายเด้ง’ ในอีกด้านหนึ่งของตาชั่งอ ารมณ์ อาจได้ผลต่างกัน

 

ซื้อขนมมากิน รสชาติอร่อยเหลือเกิน ก็แบ่งให้เพื่อนชิม

จากสุขคนเดียว ก็กลายเป็นสุขสองคน หรือสุขสองเด้ง

 

อ่ านขำขันแล้วขำมาก เล่าให้เพื่อนสองคนฟัง ก็กลายเป็นสุขสามเด้ง

ได้ยินธรรมที่ดีมาก เล่าให้เพื่อนสามคนฟังแล้วนำไปปฏิบัติ กลายเป็นสุขสี่เด้ง

 

ลองคิดดูว่า หากเราสามารถทำเรื่องดี ๆ ให้คนนับพันนับหมื่นนับล้านคน

มันก็กลายเป็นสุขพันเด้ง สุขหมื่นเด้ง สุขล้านเด้ง

 

และหากเราระลึกถึงความสุขชนิดนี้ ทุ กครั้งที่นึกถึงเรื่องดี ๆ ที่เคยได้ยินได้ฟังนี้

หัวใจเราจะอาบซ่านด้วยความปีติ มันก็กลายเป็นสุขทบต้น

แล้วมีอะไรในโลกที่ดีไปกว่าสุขทบต้นอีกล่ะ

 

ขอบคุณที่มา : na-aan