หลังจากทำงานต่างถิ่นมานาน 20 ปี หนุ่มใหญ่คิดว่า
ได้เวลากลับบ้านเกิดสักทีนายจ้างถามเขาว่า เขาจะ
ขอรับเงิ นโบนัสทั้ง 20 ปี กลับไป หรือจะรับคำ
เตื อนจากเขา 3 ข้อ
เขาขอเวลาคิดหนึ่งคืน ปกติเขาเป็นคนที่รัก และเคารพนายจ้างมาก
เพราะนายจ้างเป็นคนเก่ง และรักใคร่เขาอย่ างลูกหลานมาตลอด
เขาเชื่อว่า คำเตื อนจากนายจ้าง ต้องมีคุณค่าต่อเขาแน่นอน
รุ่งขึ้น เขาจึงบอกนายจ้างว่า จะขอน้อมรับคำเตื อนแทนเงิ น
โบนัสทั้งหมด นายจ้างจึงให้คำเตื อนเขาไป ดังนี้
1. อย่ าคิดหาทางลัดสู่เป้าหมาย มันเป็นไปได้ย าก
ทุ กอย่ างต้องยืนอยู่บนพื้นฐานของความเป็นจริง
2. อย่ าเสี ยเวลาหรือเ สี่ยงกับเรื่องเย้ ายวนจิตใจ
ต้องเข้มแข็ง เพราะอาจทำให้สูญเ สียอนาคต
3. อย่ าตัดสินใจด้วยความวู่วาม ในย ามที่มีอ ารมณ์ฉุนเฉี ยว
เพราะอาจทำให้ต้องเสี ยใจไปตลอดชีวิต
เมื่อกล่าวคำเตื อนเสร็จ นายจ้างมอบขนมปังให้ไป 3 ก้อน
พร้อมกับค่าจ้างเดือนสุดท้ายก่อนกำชับว่า ขนมปังก้อนที่ใหญ่ที่สุด
ให้นำออกมากินหลังจากกลับถึงบ้าน แล้วเขาเริ่มเดินทางกลับบ้าน
หลายวันผ่ านไป ขนมปังก้อนแรกกินไปแล้วครึ่งชิ้น เมื่อเดินมาถึง
ทางสามแพ่ง ไม่แน่ใจว่าจะเดินไปทางไหนดีถามคนที่เดินผ่ านมา
คนแรกบอกให้เขาเดินเส้นทางลัด แม้เส้นทางจะเล็กหน่อย
แต่ระยะทางใกล้กว่าเยอะ
อีกคนบอกให้เขาใช้เส้นทางใหญ่จะดีกว่า แม้หนทางจะไกลหน่อย
แต่เดินสะดวกและปลอดภัยด้วยใจที่คิดถึงเมียที่อยู่ที่บ้าน อย ากกลับ
ถึงบ้านไว ๆ เขาจึงตัดสินใจเลือกเส้นทางลัด
เมื่อเดินไปได้ไกลพอสมควร ก็มีคนสวนทางมา บอกให้เขารีบหลบไปให้พ้น
มีโ จรดักป ล้นอยู่ข้างหน้า เขาคิดถึงคำเตื อนของนายจ้าง อย่ าคิดหาทางลัดสู่เป้าหมาย
เขาจึงรีบหันกลับไปใช้เส้นทางใหญ่ต่อไป
เดินต่อไปอีกหลายวัน ขนมปังก้อนที่สองหมดไปครึ่งชิ้น ต กค่ำหาโรงแรมเล็ก ๆ
ริมทาง พักค้างแรม พอกลางดึก ได้ยินเ สียงร้องเพลงอันแสนไพเราะ
จากสตรีนอกโรงแรมใจจริงอย ากออกไปดูหน้าสตรีคนนั้นหน่อย เนื่องจาก
เ สียงเพลงของหล่อน ไพเราะจับใจเหลือเกิน
แต่พอนึกถึงคำเตื อนข้อที่สองของนายจ้าง อย่ าเสี ยเวลาหรือเสี่ ยงกับสิ่งเย้ ายวน
คิดได้ดังนั้นก็สงบจิตสงบใจ หลับต่อไปรุ่งเช้าเดินออกจากห้องพัก เจ้าของโรงแรม
บอกเขาว่า โ ชคดีที่เห็นคุณปลอดภัย
เมื่อคืนมีแขกออกมาตามหาเสี ยงเพลงของผู้หญิง ถูกเจ้าของเ สียงเพลง
ซึ่งเป็นหญิงสติฟั่ นเฟือนเอามี ดไล่ฟั น จนบ าดเจ็ บส าหัส
เดินต่อไปอีกหลายวัน ใกล้ถึงบ้านแล้ว ขนมปัง 2 ก้อนแรกก็หมดพอดี รีบเร่งฝีเท้า
กว่าจะเดินทางเข้าถึงห มู่บ้าน ฟ้าก็มืดสนิทแล้ว พอมาถึงหน้าบ้าน กำลังจะยื่นมือเคาะประตู
ด้วยความดีใจ ก็ได้ยินเสี ยงเมียคุยกับผู้ชายอีกคน ที่อยู่ในบ้าน
เขาโกรธจัด แน่ใจว่าเมียต้องมีชู้แน่นอน ระหว่างที่เขาไม่อยู่บ้าน เขาจึงคว้ามี ด แล้ว
กำลังจะพังประตูเข้าบ้าน ก็พอดีนึกถึงคำเตื อนข้อที่ 3 อย่ าตัดสินใจวู่ว าม
ในย ามที่มีอ ารมณ์ฉุ นเฉี ยว
พอได้สติ ก็เลยทรุดตัวลงนั่งอยู่หน้าบ้านทั้งคืน รุ่งเช้าพอแน่ใจว่าจะคุมสติอ ารมณ์ตนเองได้แล้ว
ค่อยตัดสินใจไปเคาะประตู เมียเปิดประตู พอเห็นเขาก็แสดงอาการดีใจอย่ างมาก
แต่เขากลับมีใบหน้าที่เรียบเฉย
เขาถามเมียว่า ผู้ชายที่อยู่ในบ้านเป็นใคร เมียยิ้มก่อนตอบว่า ก็เป็นลูกชายของเราไง
ฉันคลอดลูก หลังจากที่คุณจากบ้านไปไม่กี่เดือนพอดีชายหนุ่มเดินออกมาจากห้อง
หน้าตาชายหนุ่มเหมือนพ่อไม่มีผิด พ่อลูกได้เจอหน้ากันครั้งแรก กอดคอกันร้องไห้ ด้วยความตื้นตัน
ทั้งพ่อแม่ลูกบนโต๊ะกินข้าวเขา หยิบขนมปังก้อนที่ใหญ่ที่สุด ออกจากกระเป๋าสัมภาระ
เตรียมจะแบ่งกันกินกับทุ กคนในบ้านพอฉีกขนมปังออก ก็พบว่ามีเงิ นก้อนโต
ฝังอยู่ในขนมปังก้อนนั้น ซึ่งก็คือโบนัสทั้งหมดของเขาตลอด 20 ปี
เขาเล่าเรื่องคำเตื อนทั้งหมดของนายจ้าง ให้ลูกเมียฟัง ท่านคือผู้ใหญ่ที่เขารัก
และนับถือมาตลอดคำเตื อนที่ทรงคุณค่า ช่วยให้เขาเดินทางกลับถึงบ้าน ด้วยความปลอดภัย
ห นี้บุญคุณครั้งนี้ เป็นสิ่งที่เขาและครอบครัวจะจดจำ ไม่มีวันลืม
คำเตื อนทั้ง 3 ข้อ จึงได้กลายเป็นหลักการดำเนินชีวิต
ของทุ กคนในครอบครัวนี้ ตลอดไป
ขอบคุณที่มา : dhammasawatdee
