เพราะเป็นคนไม่ชอบอธิบาย เลยกลายเป็นคนไม่ดีในหลายเรื่อง
“การพูด” มีคุณค่า แต่หลายครั้ง “การไม่พูด” กลับมีคุณค่ายิ่งกว่า สิ่งที่อ่อนโยนที่สุดในใต้หล้า
กลับสามารถสยบสิ่งที่แกร่งที่สุดในปฐพี ยิ่งเเข็งยิ่งพังง่าย ยิ่งอ่อนยิ่งปรับเข้ากับสรรพสิ่งได้
สิ่งที่มีรูปลักษณ์ย่อมมีวันผุพัง สิ่งที่ไร้รูปลักษณ์ จึงจะคงอยู่ได้ย าวนาน
คนมักจะเห็นคุณค่าของ “ความมี” จะมีสักกี่คนที่เห็นคุณค่าของ “ความไร้” เหมือนที่เรารู้ว่า
“การพูด” มีคุณค่า แต่หลายครั้ง “การไม่พูด” กลับมีคุณค่ายิ่งกว่า
อยู่ที่ว่า เราสามารถ เข้าถึงสิ่งนั้นหรือไม่ เมื่อเราได้เรียนรู้คนมากๆ เข้า เราจะรู้ได้ว่า ไม่ใช่ทุ กคน ที่ “เหมาะ” กับเรา
ไม่ใช่ทุ กคน ที่ “คู่ควร” ที่จะอยู่ในชีวิตเรา ไม่ใช่ทุ กคน ที่ “ดี”
อ ย่ างที่เราเห็น และไม่ใช่ทุ กคน ที่ “เป็น” อ ย่ างที่เราคิด จงอ ย่ าใช้ “อ ารมณ์” ในการตัดสินคน แต่จงใช้ “เวลา” เรียนรู้กันไป
ไม่มีใครได้หรือเ สี ยอะไรตลอดไป เพราะไม่มีใคร หรือสิ่งไหนๆ คงอยู่ตลอดไปโดยไม่
สู ญสิ้ น ขอเพียงให้เรา รู้จักความพอดี รู้จักเรียนรู้ที่จะอยู่กับสิ่งที่เรามี ให้มีความสุข
อ ย่ าพย าย ามไขว่คว้าหาความสุข ในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง
อยู่กับปัจจุบันให้ได้ อยู่กับใจของเรา ที่สงบ คนที่มองโลกในแง่ดี ใช่ว่าจะไม่มีเรื่องทุ ก ข์ใจ
เพียงแต่เขามองความทุ ก ข์ด้วยความเข้าใจ และอยู่กับมันได้ โดยที่ความสุขในหัวใจไม่ลดลง
ขอบคุณที่มา : smileroyyim
