ให้เวลากับครอบครัวบ้าง ชีวิตเรามันสั้นนักฝากถึงคู่รัก… เราไม่รู้หรอกว่า
“วันสุดท้าย” ของชีวิตคู่มันจะมาถึงเมื่อไร
วันใด ฉันไม่อยู่ โปรดรู้.. ฉันได้จากไปแล้ว อย่ าเสี ยเวลาถามหาอย่ ากังวล
ไม่สำคัญ.. เพราะความจริงนั้น ” ไม่มีใครไป .. ไม่มีใครมา ”
อย่ าอายที่จะลงรูปคู่กับแฟน เพราะคุณไม่สามารถรู้ได้เลยว่าจะมีโอกาส
ถ่ายด้วยกันอีกไหมแล้วคุณไม่รู้หรอกว่ารูปไหนจะเป็นรูปคู่สุดท้าย
อย่ าตัดสายทิ้งทั้งที่ยังคุยไม่จบ เพราะคุณไม่รู้หรอกว่านั่นจะเ สียงสุด
ของเค้ารึป่าวอย่ ากลัวเสี ยฟอร์มที่จะง้อ เพราะคุณไม่รู้หรอกว่านั้น
จะเป็นโอกาสสุดท้ายรึป่าวที่จะได้ง้ออย่ าหนีไปไหนเวลาทะเลาะกัน
หันหน้าคุยกันดี ๆ เพราะเราถ้าเรากลับมามันอาจไม่มีเค้ารอยู่ให้คุย
หาให้กินตอนที่กินได้ พาไปเห็นตอนที่ดูได้ มอบสิ่งดีๆ ตอนที่เขารับรู้ได้
จะได้ไม่เสี ยใจภายหลังความสำเร็จจะมีค่าอะไร หากคนที่เรารักไม่ได้
อยู่เห็นและชื่นชมมันบ้านหลังใหญ่ รถคันหรู ก็ไม่มีความหมาย
หากลมหายใจไม่มีแล้วมีความสุขแบบที่เป็นอยู่ในทุ ก ๆ วัน
เป็นคุณสมบัติ ของคนสำเร็จถ้ามาถึงวันนี้วันที่เราเสี ยเค้าต่อให้เราบอก
ขอโ ทษเค้าก็ไม่ตื่นมาให้อภั ยบอกรักมากแค่ไหนเค้าก็ไม่ได้ยิน
บอกคิดถึงเหลือเกินเค้าไม่รับรู้ตอนเค้าอยุ่เรากลับไม่ทำสิ่งเหล่านี้…
ทุ กวันนี้ได้แล้วรู้แล้วว่าเค้ามีค่าแค่ไหนใน
ฝากถึงคู่รักมีกันอยุ่ก็ดูแลกันดี ๆ อย่ าให้อะไรมันสายเกินไปเพราะ…
เราไม่รู้หรอกว่าวันสุดท้ายของชีวิตคู่มันจะมาถึงเมื่อไร
ขอบคุณที่มา : 108resources
