1. แม่ต้องขี้เกียจบ่นหรือพูดมาก ให้ลูกเรียนรู้ที่จะเติมโตด้วยตนเอง
พ่อแม่หลายคนชอบสร้างความคาดหวัง ในตัวลูกมากเกินไป อย ากให้ลูกทำตาม
สิ่งที่ตัวเองนั้นต้องการเพราะคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ดีสำหรับลูก แต่การทำแบบนี้
จะทำให้ลูกรู้สึกอึดอัด กดดัน
และกลายเป็นไม่อย ากฟังและทำเป็นหูทวนลม ไม่ใส่ใจกับสิ่งที่แม่พูด แต่มีครอบครัวหนึ่ง
ที่กลับทำตรงกันข้ามในช่วงสุดสัปดาห์ ต้นเล่นเกมเป็นเวลานานมาก และไม่ทำการบ้าน
แม่จึงถามเขาว่า… “ลูกกะจะเล่นเกมถึงกี่โมง…?” ต้นตอบว่า : “ขอเล่นอีก 10 นาที”
แม่ตอบกลับไปว่า… “โอเค ต้องรักษ าคำพูดนะ”
พอผ่ านไป 10 นาที แม่ก็เดินกลับมาดูอีก ต้นก็ยังคงนั่งเล่น อยู่ที่เดิม แม่โกรธมาก
แต่ก็ต้องสงบสติอ ารมณ์และพูดอย่ างใจเย็นว่า…
“ปกติลูกเป็นคนรั กษาคำพูดไม่ใช่หรอ…?”
ในตอนนั้น ต้นเริ่มรู้สึกผิด จากนั้นก็เดินไปปิดสวิทช์และรีบไปทำการบ้านทันที…!!
นั้นเป็นเพราะว่าก่อนหน้านี้ แม่ของต้นเคยพูดหลายรอบเกี่ยวกับนิทานเรื่อง
“การเป็นคนน่าเชื่อถือ”
และ นั้นก็ทำให้ต้นค่อยซึมซับเข้าไปในจิตใจปกติแม่จะเป็นคนที่ ให้ความสำคัญเกี่ยวกับการ
อ่ านหนังสือทบทวนตำราเป็นอย่ างมาก จึงได้ซื้อนิทานสร้างแรงบันดาลใจให้อ่ านมากมาย
และจากนิทานเหล่านี้
ทำให้ต้นเรียนรู้ที่จะนำมาใช้กับตนเอง เสริมสร้างการควบคุมนิสัย ของตนเอง
การอดทนอดกลั้นด้านจิตตานุภาพเพื่อให้ตนเองเป็นคนที่มีคุณภาพยิ่งขึ้น
ประสบการณ์ของครูพบว่า : “แม่ขี้เกียจ” ไม่ขยันที่จะบ่นทั้งวันแต่ใช้เหตุผลในการพูดคุย
เพราะเธอรู้ดีว่า
ลูกไม่ชอบการบ่น แต่เธอขยันในการหาวิ ธีในการรับมือ เพื่อปลูกฝังจิตสำนึก
และคุณภาพที่ดีเยี่ยมให้ลูก
2. แม่ต้องขี้เกียจขยับมือ สอนให้ลูกเรียนรู้จักพึ่งพาตนเอง
คุณแม่กุ๊ก เผยประสบการณ์ว่า เธอจะไม่เข้าไปช่วยลูกในสิ่งที่ พวกเขาสามารถทำได้เอง
เช่น เมื่อห้องนอนของกุ๊กไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย แม่จะเตื อนกุ๊กว่า ควรจัดห้องอย่ างไร
เพื่อให้เป็นระเบียบ
แต่จะไม่เข้าไปทำให้ลูกเอง เธอปล่อยให้ลูกได้ทำด้วยตัวเองช่วงเปิดภาคเรียน
คุณครูขอให้นักเรียนห่อปกหนังสือเรียนเล่มใหม่ของเทอมนี้ แต่กุ๊กทำไม่เป็น
แม่จึงสอนกุ๊กห่อ 1 เล่มก่อนเป็นตัวอย่ างให้กุ๊กดู จากนั้นก็ปล่อยให้กุ๊กลองทำเองทั้งหมด
กุ๊กไม่อย ากห่อเอง จึงไม่ยอมขยับมือ แม่ก็ไม่สนใจเธอได้แต่ยืนอยู่ข้าง ๆ พร้อมชี้นิ้วบอกให้
ทำอย่ างนั้นอย่ างนี้แต่ไม่เข้าไปช่วยห่อ ทำให้กุ๊กต้องนั่งห่อเองทั้งหมด แม่ของกุ๊กบอกว่า
“ความจริงถ้าฉันจะเข้าไปช่วยห่อจะประหยัดเวลาได้มาก
แต่กุ๊กจะไม่มีวันเรียนรู้ที่ห่อ ปกหนังสือเองได้เลย ดังนั้นนี้เป็นวิ ธีที่ดีที่สุดคือ
ปล่อยให้กุ๊กห่อเอง แม้ว่าจะห่อไม่เรียบร้อยก็ตาม”
ประสบการณ์ของครูพบว่า : “แม่ขี้เกียจ” ไม่เคยขยันหมั่นเพียร ในการช่วยเหลือลูก
ในการทำสิ่งต่างๆ แต่ให้ลูกทำเองเพื่อจะได้พึ่งพาอาศัยตัวเองช่วยเหลือตัวเองได้และ
ไม่เฉยเมยต่อการฝึกฝน สร้างความรับผิดชอบให้กับลูก
3. แม่ต้องขี้เกียจ ไม่เข้าไปช่วยลูกทำการบ้าน
มีคุณแม่คนหนึ่ง เล่าประสบการณ์ว่า ตนเองไม่เคยไปสอนการบ้าน ให้ลูกชายเลย
แม่จะเตื อนลูกมากกว่าว่าเวลาไหนควรไปทำการบ้านได้แล้ว
เมื่อทำเสร็จแล้วก็บอกแม่คำหนึ่งก็พอ
ส่วนการตรวจสอบว่าลูกชายทำถูกหรือไม่นั้นเป็นหน้าที่ของตัวเขาเอง
หรือให้เรียนรู้ว่าถูก หรือผิดจากที่โรงเรียน แม่มีหน้าที่แค่เซ็นชื่อเท่านั้น
ในตอนแรกลูกชายไม่พอใจเป็นอย่ างมาก
โดยบอกว่า “แม่ของคนอื่นจะช่วยตรวจการบ้านให้ด้วย ทำไมแม่ขี้เกียจแบบนี้…?”
เธอตอบลูกชายไปว่า… “ ไม่ใช่เพราะแม่ขี้เกียจหรอกนะ ลูกคิดดูสิ..!!
หากแม่ช่วยลูกตรวจ การบ้าน
แล้วลูกจะรู้ได้อย่ างไร ว่าผิดตรงไหนบ้าง แล้วต่อไปลูกจะตรวจเองเป็นไหม…?
ตอนสอบหากผิดลูกจะรู้ไหมว่ามันผิดตรงไหน จงจำไว้นะว่าในตอนนั้นไม่มีใคร
สามารถมาช่วยลูกตรวจข้อสอบได้
ลูกจะได้ฝึกการตรวจความถูกต้อง และเรียนรู้ด้วยตัวเอง ” ในห้องเรียนลูกจะเจอ
บทเรียนก่อน และจึงจะได้ทำข้อสอบ
แต่… ในโลกแห่งความเป็นจริงลูกจะได้ เจอบททดสอบก่อน แล้วถึงจะได้บทเรียน
นี่คือสิ่งที่ลูกต้องเรียนรู้ให้ได้มากที่สุด เธอสอนให้ลูกรู้จักพึ่งตนเอง เมื่อพบเจอปัญหาก็
ต้องคิดใคร่ครวญเองหากคิดไม่ออกจริงๆค่อยถามแม่หรือขอคำแนะนำจากแม่ได้
ประสบการณ์ของครูพบว่า : “แม่ขี้เกียจ” ไม่เคยชี้นำลูกให้เรียนรู้ แต่ปล่อยให้ลูกทำอย่ างอิสระ
และคิดอย่ างอิสระแต่เธอก็ไม่ได้นิ่งนอนใจ เธอยังให้ความสนใจกับลูก และใช้วิ ธีการที่ชาญฉลาด
เพื่อช่วยแก้ปัญหาเมื่อลูกมีปัญหามันสอนให้รู้ว่าผู้ปกครองควรที่จะปล่อยลูกของตัวเองบ้าง
ในเวลาที่สมควร ให้เขาได้เรียนรู้ และใช้ชีวิตของตัวเองให้เต็มที่ สิ่งที่ตัวอย่ างแม่ ๆ ทั้งหลายทำนั้น
มันเป็นวิ ธีในการปลูกฝังลูกน้อยที่ดีมาก เพื่อให้เขาสามารถเติบโตได้ด้วยตัวเอง
และช่วยเหลือตัวเองได้พ่อแม่ทุ กคนมักจะกังวลกับลูก จนไม่กล้าปล่อยให้ลูกได้เรียนรู้และ
ทำอะไรด้วยตัวเขาเองคุณควรเอาความกังวลเก็บไว้ในใจ และปล่อยให้เขาโบยบิน
ไปด้วยวิ ธีของเขาเองเพื่อให้เขามีปีกที่แข็งแรงพอ และอยู่ได้ด้วยตัวเองในวันที่ไม่มีคุณปกป้อง
ถ้าอย ากให้ลูกเป็นคนใจเย็น ให้ฝึกการรอคอย
ถ้าอย ากให้ลูกช่วยเหลือตัวเองเป็น ให้ลูกได้ลองลงมือปฎิบัติ
ถ้าอย ากให้ลูกพูดเพราะ และ มีมารย าท ต้องทำให้ลูกเห็นทุ กวัน
ถ้าอย ากให้ลูกมีวินัย พ่อแม่ต้องรู้จักรั กษ าคำพูด
ถ้าอย ากให้ลูกแก้ปัญหาได้ ให้ฝึกให้เจอปัญหาบ่อย ๆ
ถ้าอย ากให้ลูกกล้าแสดงความคิดเห็น ให้ฝึกถามเพื่อให้ลูกกล้าแสดงความคิดเห็น
ขอบคุณที่มา : verrysmilejung
