1. ลด จำนวนผู้คนในชีวิตลงบ้าง เพราะจำนวนไม่ได้นำมาซึ่งความสุขเสมอไปหรอก
2. ผู้คนที่แวดล้อมตามมาด้วยความคาดหวังเราอาจเฮฮาสังสรรค์
กับเพื่อนมากมายแต่ช่วงเวลานั้น กลับไม่เป็นตัวเองเลย
เอาแต่พย าย ามทำให้คนคนอื่นรู้สึกดี
3. วงสนทนาที่เน้นจำนวนคนเหมือนลูกโป่งที่พองตัวขย ายใหญ่ขึ้น
แต่ผิวกลับบางพร้อมจะแต กได้ทุ กเมื่อ ไม่เหนียวแน่น
4. ให้เวลากับวงสนทนาเล็ก ๆ แต่มันลึกซึ้งอยู่กับคนที่เรารู้จักเขาเป็นอย่ างดี
และเขานั้นก็รู้จักเราเป็นอย่ างดีวงสนทนาเช่นนี้ ย่อมเห็นอกเห็นใจ
มีเมตตา และมิตรภาพอันแท้จริง
5. ในวัยหนึ่งเราอาจต้องการมีเพื่อนที่มากแต่เมื่อถึงอีกวัยหนึ่ง เรากลับพบว่า
สิ่งที่ต้องการคือเพื่อนแท้ ซึ่งไม่ต้องมากมายเลยน้อยแต่ลึกมีคุณภาพกว่า
กว้างแต่ว่างโหวง
6. วงสนทนาที่ดีคือวงสนทนา ที่ให้ความสำคัญกับการ “ฟัง”
ในวงนั้นเรามักได้ฟังความทุ กข์ ของกันและกัน เรื่องที่หน่วงใจ
เรื่องแบบนี้ ทำให้เรารู้จักกันดีขึ้นกว่าเดิม
7. เพื่อนแบบนี้มีไม่มาก และเมื่อเจอแล้ว เราเองก็มักจะเป็นเพื่อนแท้
ของเขาเหมือนกัน
8. เพื่อนที่แท้คือคนที่เรากล้าร้องไห้ต่อหน้าเขาโดยไม่กลัวว่าเขาจะตัดสิน
เราว่าเป็นอย่ างไรบอกความลับให้เขาฟังได้ทุ กเรื่องแม้เรื่องที่เราผิ ดพลาดหรือ
สามารถส ารภาพบ าปกับเขาได้
9. เหมือนด อกไม้ปลอมทั้งช่อก็ไม่สวยเท่าด อกไม้จริงเพียงหนึ่งด อก
มีเพียงด อกไม้จริงเท่านั้น ที่มีกลิ่นหอมแบบธรรมชาติ
10. ถึงเวลาหนึ่งจึงเข้าใจว่าเรามุ่งเน้นความต้องการนั้นผิดไป
เรามุ่งเน้น “ปริมาณ” ของความรักจากคนหลาย ๆ คนแต่ที่จริงแล้วเราอาจ
ต้องการ “ปริมาณ”นั้นจากคนเพียงคนเดียว หรือไม่กี่คน
ขอบคุณที่มา : kubkhao
