ทุ ก ข์ ต ก อยู่ที่คนเกลียด ก ร ร ม ต ก อยู่ที่คนเคียดแค้น ให้ อ ภั ย แต่ไม่สุงสิงด้วย

ทุ ก ข์ ต ก อยู่ที่คนเกลียด ก ร ร ม ต ก อยู่ที่คนเคียดแค้น ให้ อ ภั ย แต่ไม่สุงสิงด้วย

ทุ ก ข์ ต ก อยู่ที่คนเกลียด ก ร ร ม ต ก อยู่ที่คนเคียดแค้น

คนที่ไม่ ทุ ก ข์ ไม่มี ก ร ร ม… คือ คนที่ไม่เกลียด ไม่เคียดแค้นใคร

ใครให้ อ ภั ย ก่อน ก็มีความสุขในชีวิต ก่อน

ให้ อ ภั ย แต่ไม่ให้โอกาส ให้ อ ภั ย แต่ไม่กลับไปคบ

คุณต้องเข้าใจก่อนว่า.. “ให้ อ ภั ย ” กับ “ให้โอกาส” มันคนละส่วนกัน

การให้ อ ภั ย คือ การยก โ ท ษ ทางจิตใจในสิ่งผิดที่เขาทำต่อเรา

ทำให้ความรู้สึกของความโกรธแค้นของเราบรรเทา

เรารู้สึกว่าเราให้ อ ภั ย เขาได้ เราจึงให้ อ ภั ย

ให้ อ ภั ย โดยไม่ขึ้นกับว่าคนที่ทำผิดนั้นจะเป็น โ ท ษ อ ย่ า ง ไร

จะ เ สี ย ใจ จะชดใช้ จะรับ โ ท ษ หรือเปล่า เราไม่ต้องไปสน

แต่เราก็ให้ อ ภั ย เขาได้ เพื่อปลดปล่อยความโกรธ ออกจากใจเรา

บางครั้งเราไม่ให้ อ ภั ย บางคน เพราะ… คิดว่าเราทำไม่ได้

หรือไม่เราก็รู้สึกว่า เราไม่ อ ย า ก ให้ อ ภั ย เราจะเก็บความโกรธแค้นนี้ไว้

เพราะเขาไม่สมควรได้รับการให้ อ ภั ย แต่ในขณะเดียวกันนั้น

เรากลับไม่รู้ตัวว่าจิตใจที่โกรธแค้นนั้นมาพร้อมกับความ ทุ ก ข์

และมันทำ ร้ า ย เราเสมอ คนที่ทำผิดกับเรา ไม่ได้มารู้สึกด้วยกับเราเลย

การให้ อ ภั ย ก็ไม่ได้หมายความว่า เราจะต้องกลับไปดีกับเขา

แต่เป็นการทำให้เราพ้นจากจิตใจที่เคียดแค้นแล ะเ จ็ บ ป ว ด ต่างหาก

เคยได้ยินไหม.. “ให้ อ ภั ย ” แต่.. “ไม่สุงสิงด้วย”

“ยก โ ท ษ ให้” แต่… “ไม่กลับไปคบ”

ให้ อ ภั ย เขา เราสุข โกรธเขา เกลียดเขา เราก็ ทุ ก ข์ เอง

ให้ อ ภั ย มันช่วยปลดปล่อยเราจาก.. ความ ทุ ก ข์ และ ความแค้น

คนที่ทำได้คือคนที่ชนะไม่ใช่พ่ายแพ้

จริงๆ แล้วการให้ อ ภั ย กับการให้โอกาส

เป็นคนละส่วนกัน เราให้ อ ภั ย แต่ไม่ให้โอกาสได้

เพราะการให้ อ ภั ย คือการยก โ ท ษ ทางจิตใจ

ที่ปลดปล่อยตัวเราจากการถูกทำ ร้ า ย ทางใจ

แต่การให้โอกาสต้องมาพร้อมกับการพิสูจน์ตัวเองของคนทำผิด

ถ้าคนทำผิดไม่ได้กลับใจ ไม่ได้ เ สี ย ใจ

เราไม่จำเป็นต้องให้โอกาสเสมอไป

และบางครั้งเขายังต้องรับ โ ท ษ จากความผิดนั้น

แต่ส่วนของเรานั้น แค่ยก โ ท ษ ให้เขา แล้วเดินหนีออกมา

เอาความสุขของเรากลับคืนมาใหม่เป็นของเรา

การให้ อ ภั ย ทำให้เราได้ชีวิต และ ความสุขของเรากลับมา