เรามักจะถูกปลูกฝังให้ตั้งใจเรียน จบไปจะได้มีหน้าที่การงานมั่นคง มีชีวิตในแบบที่ผู้ใหญ่คิดว่าดี แต่หากสิ่งนั้นไม่ใช่สิ่งที่คุณต้องการ ไม่ใช่สิ่งที่คุณชอบ คุณยังอย ากจะทำตามกรอบที่คนอื่นสร้างมาให้อยู่ไหม? ถ้าในกรอบนั้น “ไม่มีความสุข” ของคุณอยู่เลย
คุณเคยสงสัยไหมว่า เป้าหมายในชีวิตของคุณคืออะไร หลายคนตั้งคำถามให้กับตัวเอง แต่ก็ยังไม่เคยได้คำตอบที่ชัดเจนจริง ๆ สักที วันนี้เราจะมาทำให้ทุ กคนเข้าใจว่า ชีวิตเราต้องการอะไรมากที่สุด ด้วยข้อคิดดี ๆ ที่สะท้อนผ่ านเรื่องเล่าดังต่อไปนี้
มีเศรษฐีคนหนึ่ง..
เขาเป็นเจ้าของธุรกิจหลายอย่ าง มีลูกน้องจำนวนมาก วันหนึ่งเขาได้เดินทางไปพักตากอากาศในวันหยุดของเขา บนเกาะแห่งหนึ่ง ในระหว่างที่เขากำลังนั่งชมลมทะเล พลางจิบไวน์ ด้วยอ ารมณ์และความรู้สึกสบายอยู่นั้น
เขาก็มองเห็นชาวประมงคนหนึ่ง กำลังแล่นเรือมาเทียบท่าใกล้ ๆ กับที่เขานั่ง และเขาก็มองเห็นว่าภายในเรือ มีทั้งปลาตัวเล็กตัวใหญ่ กองอยู่บนเรือมากพอสมควร เมื่อเรือมาจอดเทียบท่า เขาก็ได้เดินเข้าไปคุยกับชาวประมงคนนั้น
เศรษฐีได้เริ่มต้นบทสนทนา ถามชาวประมงว่า “ได้ปลามาเยอะเลยนะ ปกติคุณใช้เวลาจับปลาพวกนี้นานหรือเปล่า?”
ชาวประมงกระโดดลงมาจากเรือ และเดินเข้ามาคุยด้วย พร้อมตอบว่า “ไม่นานเท่าไหร่หรอก”
เศรษฐีจึงได้พูดต่อว่า “แล้วทำไมคุณไม่อยู่ให้นานขึ้นอีก เพื่อที่จะมีเวลาจับปลาได้มากกว่านี้ล่ะ”
ชาวประมงก็ได้ตอบกลับมาว่า “ผมหามาแค่พอกินอิ่ม และเลี้ยงครอบครัวในแต่ละวันได้ ก็พอแล้ว”
เศรษฐีได้ยินดังนั้น จึงถามชาวประมงกลับไปว่า “แล้วคุณใช้เวลาที่เหลือทำอะไรบ้างล่ะ”
ชาวประมงก็ตอบไปว่า “ก็ไม่มีอะไรมากหรอก ผมก็แค่ตื่นนอนสาย ๆ แล้วก็ออกเรือไปจับปลามาเล็ก ๆ น้อย ๆ เที่ยงมาก็นอนกลางวัน บ่าย ๆ หน่อยก็ไปต กปลา นั่งจิบไวน์ และตอนเย็นก็นั่งเล่นกับเพื่อนฝูงแถวบ้าน”
เมื่อได้ยินแบบนั้น เศรษฐีจึงพูดไปว่า “คุณอย ากร วยหรือเปล่า ผมสามารถแนะนำให้คุณได้นะ สิ่งแรกที่คุณต้องทำเลยก็คือ คุณต้องใช้เวลาในการจับปลาแต่ละวันให้มากขึ้นกว่านี้”
ด้วยความสงสัย ชาวประมงก็เอ่ยว่า “แล้วยังไงต่อ”
เศรษฐีบอก “พอคุณจับปลาได้วันละมาก ๆ คุณก็นำปลาไปขาย พอได้เ งินมามาก ก็เก็บเ งินซื้อเรือที่ลำใหญ่กว่านี้”
ชาวประมงก็ถามต่อว่า “แล้วยังไงต่อ”
เศรษฐีบอก “พอคุณมีเรือลำใหญ่ คุณก็จะสามารถออกหาปลาได้ครั้งละมาก ๆ ในครั้งเดียว ประหยัดเวลา”
ชาวประมงก็ถามว่า “แล้วยังไงต่อ”
เศรษฐีบอก “เมื่อคุณได้ปลามาก คุณก็เอาไปขายที่โรงงาน คุณมีปลาเยอะ คุณก็ขายได้เยอะ และคุณก็จะได้เ งินเยอะขึ้นไปอีก”
ชาวประมงก็ถามว่า “แล้วยังไงต่อ”
เศรษฐีบอก “จากนั้นคุณก็เอาเ งินไปเปิดโรงงานเอง แล้วคุณก็จ้างลูกน้องมาทำงานแทนคุณ คุณก็ไม่จำเป็นต้องมาทำงานเองทุ กวัน”
ชาวประมงจึงถามว่า “แล้วผมจะอย ากมีลูกน้องไปทำไม ในเมื่อผมทำคนเดียวของผมไปแบบนี้ ผมก็ไม่ได้เดื อ ดร้อนอะไร”
เศรษฐีก็บอกว่า “คุณก็จะได้มีเวลา มีอิสระมากขึ้น ทีนี้คุณก็จะได้นอนตื่นสาย ๆ แล้วก็ออกเรือไปจับปลามาเล็ก ๆ น้อย ๆ เที่ยงมาก็นอนกลางวัน บ่าย ๆ หน่อยก็ไปต กปลา นั่งจิบไวน์ และตอนเย็นก็นั่งเล่นกับเพื่อนฝูง ใช้ชีวิตในแบบที่ต้องการได้ไง”
ชาวประมงถามเศรษฐีกลับว่า “แล้วทั้งหมดที่คุณพูดมานี่ มันต้องใช้เวลากี่ปี”
เศรษฐีก็บอกว่า “อาจจะสัก 10-15 ปีแหละมั้ง ถ้าคุณมีความสามารถ คุณก็จะสร้างธุรกิจให้โตได้เร็วนะ”
ชาวประมงได้ฟังคำตอบ ก็ได้แต่ยิ้ม และตอบกลับไปว่า “แล้วทำไมผมจะต้องเสี ยเวลารออีกตั้ง 10-15 ปี ในเมื่อทุ กวันนี้ผมก็ทำแบบนั้นทุ กวันอยู่แล้ว”
“ทำงานเพื่อเลี้ยงชีพไม่ต้องมากก็พอใช้ ทำงานเพื่อเลี้ยงกิเลสมากเท่าไรก็ไม่พอ”
ชีวิตคนเราเกิดมาเพื่อใช้ชีวิตอย่ างมีคุณภาพและมีความสุข ไม่ใช่เพื่อหาเ งินอย่ างเหน็ดเหนื่อยหลายสิบปี เพื่อแลกกับความสุขบั้นปลายชีวิต กับเวลาที่เหลือเพียงน้อยนิด เราไม่ได้บอกให้คุณหยุดทำงาน หรืออยู่อย่ างสบายโดยที่ไม่ต้องทำอะไรนะ
แต่เราอย ากให้คุณสร้างสมดุลชีวิตของตัวเองให้ได้ การที่คนเราจะมีความสุขได้นั้น ไม่จำเป็นต้องรอให้ร วยก่อน แต่เราสามารถใช้ชีวิตที่มีอยู่ อย่ างมีความสุขได้ตลอดเวลา แม้ว่าเราจะยังไม่ร วยก็ตาม
ขอบคุณที่มา : อ่ า น ส นุ ก
