ก าลครั้งหนึ่งมี ชายหนึ่งคนเป็นหัวหน้าคนงาน อยู่ในเหมืองท องคำ
เขามีรายได้ดีมากแต่ กลับไม่เคยเก็บเงิ นเลย มีเท่าไรก็ใช้หมด
เนื่องจากเขาเป็น คนจิตใจดีใครมาหยิบยืมก็ให้ เลี้ยงเพื่อนฝูงตลอด
อ ย า ก ได้อะไรก็ซื้อ เขามีเพื่อนเยอะมาก และใช้ชีวิตเช่นนี้ ตลอดหลายสิบปี
จนกระทั่งวันหนึ่ง เขาต้องเกษียณอายุจากการ ทำงานปรากฎว่า
เขาไม่เหลือเงิ นเลย สักบาทจากชีวิต การทำงานอันย า ว นาน
เขามีลูกอยู่ 5 คนเมื่อไม่มีเงิ นก็จำเป็นต้อง
ไปอาศัยอยู่บ้านลูกๆ ทั้ง 5 คน
วันจันทร์
ไปอยู่บ้านลูกสาว ก็ถูกลูกเขยพูดจาก ระทบกระเทียบ
เช่น ทำไมคุณพ่อของ คุณไม่ไปบ้านลูกคนอื่นบ้างนะ
ผมจะทำอะไรก็อึดอัดจริงๆ
วันอังคาร
ไปอยู่บ้านลูกชาย ก็ถูกหลานและลูกสะใภ้ กระทบกระเทียบ
เช่น รำค าญคุณปู่จังเลยกับข้าวที่ ห น ูชอบดูสิ
คุณปู่ทานหมดเลย ทำไมคุณปู่ไม่ไปบ้านอื่นบ้าง
เป็นเช่นนี้ตลอดเขาก็ เปลี่ยนไปอยู่บ้านลูกคนนั้นที คนนี้ท ก็ถูกลูกบ้างลูกเขยบ้าง
ลูกสะใภ้บ้างหลานบ้าง พูดจาถ ากถางอยู่ตลอด แต่เขาก็ต้องทน
เพราะไม่มีเ งินเก็บแม้ แต่บาทเดียวอยู่มาวันหนึ่ง เขาตั ดสินใจเรียกลูกๆ
ทุ กคนมาแล้วบอกว่า พ่อจะไม่อยู่สัก 2 ปีนะลูกเพราะ เพื่อนพ่อที่เป็นเจ้าของ
เหมืองท องคำมันเขียน จดหมายมาขอร้องให้พ่อไป ช่วยงานที่เหมืองท องคำของมัน
พ่อจำเป็นต้องไป ช่วยเขาจริงๆ ลูกๆ ได้ฟังก็ดีใจ สนับสนุนเพื่อให้ชายช ร าคนนี้
ไปให้พ้นๆ จะได้ไม่เป็นภาระอีก ต่อไปเมื่อครบ 2 ปี เขากลับมาพร้อมกับ
ลังเหล็กใบใหญ่ 1 ใบ ไปไหนแกก็ลากไปด้วย ลูกๆ ก็พากันแปลกใจ
และถามว่า ลังอะไร เขาตอบว่า เป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายที่ ได้มาจากเหมืองท องคำ
ของเพื่อนถ้าใครดูแลพ่อ จนถึงวาระสุดท้ายก็จะ มอบสมบัติในลังเหล็กให้ทั้งหมด
ปรากฎว่าลูกๆ พากันตื่นเต้น ต่างอาสามาดูแล คุณพ่อกันยกใหญ่วันจันทร์
เขาก็อยู่กับลูกสาวคนโต ลูกเขยกับหลานก็ พากันเอาใจบีบนวดให้ หาของกินดีๆ มาให้
แต่ยังไม่ทันไรลูกชายคนที่ สองก็มาตามให้ไปอยู่ด้วย และก็เช่นกันยังไม่ทันไร
ลูกสาวคนที่สาม ก็มาตามให้ไปอยู่ด้วยอีก ปรากฎว่าลูกๆ ทั้ง 5 คน
ของเขาต่างแ ย่งกันเอาใจ และปรนนิบัติเขาเป็น อ ย่ า งดีแต่เวลาไปไหนมาไหน
เขาก็จะลากลังเหล็กใบนี้ ไปด้วยตลอดวันเวลา ผ่ านไปเนิ่นนานถึง 7 ปี
เขาได้ เ สี ย ชี วิ ตลง หลังงาน พิ ธี ศ พ ลูกๆ ทุ กคนมานั่ง ล้อมลังเหล็กใบนี้
เพื่อแบ่งสมบัติกัน ลูกสาวคนโตเป็นคนเปิดฝาลังเหล็ก พบว่ามีผ้าสีขาว
ปิดอยู่อีกชั้นหนึ่ง และมีจดหมายฉบับ หนึ่งวางอยู่ลูกสาวคนโต
ก็เปิดอ่ านให้น้องๆ ฟัง เ นื้ อความใน จดหมายเขียนไว้ว่า
ถึงลูกๆที่รักทุ กๆคนก่อน อื่นพ่อต้องขอบคุณ ก้อนหินทุ ก ๆ ก้อนในลังเหล็กใบนี้
ที่ได้เลี้ยงดูชีวิต พ่อจนถึงวาระสุดท้าย พ่อขอให้ลูก ๆ แบ่งก้อนหินในลังเหล็กใบนี้
ไปคนละเท่าๆ กัน เพื่อเป็นอนุสรณ์เตื อนใจให้ พวกเจ้าหมั่นเก็บออมเ สีย
ตั้งแต่วันนี้เพื่อที่เวลา พวกเจ้าแ ก่ตัวลงจะได้ไม่มีชีวิตที่น่าส ม เ พ ชเยี่ยงพ่อรักลูก จากพ่อ
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อ ย่ าประม าท อ ย่ าคาดหวังว่าใครจะเลี้ยงดูเรา
ให้เร่งเก็บออมเ สี ยตั้งแต่เนิ่น ๆ จะได้มีชีวิตบั้นปลายที่สุขสบายได้ฟังนิทานเรื่องนี้ทีไร
ทำให้รู้สึกสะเทือนใจทุ กครั้งและ ไม่เคยคิดว่า เป็นเพียงนิทาน เพราะเหตุการณ์แบบนี้
อาจเกิดขึ้นได้กับทุ กคน ที่ไม่เตรียมเก็บออมเ งินเ สียตั้งแต่เนิ่น ๆ
พึ่งพาใครที่ไหนเล่า จะดีเท่าพึ่งพาตัวเราเอง
ขอบคุณที่มา : sabuyjaijung
