ในการทำงานของแต่ละองค์กรนั้น เขาจะมีการกำหนดอายุ ของคนที่จะมาทำงาน
สังเกตกันไหมว่า เวลาที่ไหนประก าศรับสมั ค รงานเขาจะบอกเราว่า ต้องมีวุฒิเท่าไหร่
ประสบการณ์เท่าไหน กี่ปี และบอกลักษณะงานแต่มีคุณสมบัติ ที่บางคนไม่เคยนึกถึง ก็คือ อายุ
บริษัทห้างร้านต่างๆ นอกจากเขาจะบอก คุณสมบัติต่างๆ และระบุเรื่องอายุด้วยนะ
อย่างเขา ต้องการคนอายุ 20 -35 ปี ต้องการคนอายุ 25-40 ปี เป็นต้น และมากสุดจะอยู่ที่อายุไม่เกิน 40
อย่างข่ าวรับสมั ครคนงานไปทำการ เกษตรที่ต่างประเท ศ อย่างถูกต้อง เขาบอกว่าต้องการคน
ที่มี อายุ 25-40 ปี ผมคิดในใจเลยว่า เราหมดสิทธิ์แล้ว เรา 41 มันเลยมาแล้ว ผมจึงคิดว่า
เราเคยถามตัวเองหรือเปล่า ว่าถ้าวันหนึ่ง ต้องตกงานตอนอายุ 40ถึง50 จะชีวิตจะไปต่ออย่างไร
และจะทำอย่างไรต่อ
เด็ กจบใหม่ ไม่ค่อยคิด คนอายุ 30 ไม่ค่อยคิด เพราะคิดว่าตัวเองอายุยังน้อย บางคนรู้เพียงว่า
วันนี้มีความสุขดี สิ้นเดือนเงินออกเที่ยวสังสรรค์กับเพื่อนๆ ใช้ชีวิตฟุ่มเฟือย ตามกระแ สนิยมต่างๆ
ตื่นเช้ามาก็ไปทำงาน เลิกงานนั่งล้อมวง กลับบ้าน นอน ตื่น มาไปทำงาน เป็นแบบนี้วนๆซ้ำๆ
เงินเดือน ออกฉลองได้รับโบนั สฉลอง สิบปีก็ยังคงใช้ชีวิตแบบนี้ และวิถีชีวิตก็ยังเหมือนเดิมมาตลอด
จนลืมไปว่าอายุมากขึ้นทุกวัน เวลาเหลือน้อยลงทุกที เด็ กรุ่นใหม่เก่งขึ้นทุกวันมีเด็ กจบใหม่ทุกปี
ฉะนั้น เตรียมใจไว้หรือยัง ตกงานตอนแก่ จะไปทำมาหากินอะไร ถ้ายังยังใช้ชีวิตแบบเดิม
คืออยู่ใน อั น ต ร า ย แล้ว ทุกวันนี้ตกงานง่าย อาชีพที่ว่ามั่นคงยังตกงาน มาแล้วเลย มันเอาแน่นอน
ไม่ได้อีกแล้ว หากยังคงใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อย คุณจะต้องพบกับความเ จ็ บ ป ว ด ใ จ
เมื่อวันนั้นมาถึง อาชีพเดียวไม่เคยพอแน่นอน รา ย ได้ทางเดียวโค ตร อั น ต ร า ย บอกเลย
ถ้าตกงานตอนอายุ 40 ชีวิตจบเลยนะ เพราะอายุก็มากแล้ว อีกทั้งไม่เคยคิดเรื่อง ทำมาหากิน
ไม่เคยหาความรู้เพิ่ม ไม่คิดจะฝึกฝนอะไร ไม่เคยหาช่ องทางให้ตัวเองมีเงินมากขึ้น
บางคนนะ ถึงกับ คิ ด สั้ น ที่กล่าวมานั้น ผมแค่อย ากจะบอกว่า สนใจตั้งใจ คิดเรื่องทำมาหากินกันบ้าง
เพราะมันไม่แน่นอน มาเริ่มใหม่ตอนอายุ 40-50 มันจะไม่ทันคน ที่เขาทำมานานเชี่ยวชาญ
ลองตกงานวันนี้สิ เปิดร้ านลูกชิ้นพรุ่งนี้เลย แค่หาทำเลก็งงแล้วไปไม่เป็นแล้ว ทำน้ำจิ้ มก็กินไม่ได้งี้
ที่ซื้อลูกชิ้น ยังไม่รู้เลย ฉะนั้น เลิกสนใจได้แล้วดาร าคนไหน มันจะเลิกกับใคร ใครจะได้ กับใคร
อย่าไป อ่ า นให้มากเลย สนใจอนาคตตัวเองเถอะเราทุกคน ทุกอาชีพมีวันหม ดอายุ
ไม่คิดเรื่อง ทำมาหากินตอนนี้ จะคิดตอนไหน แก่แล้วนะ จะเริ่มเมื่อไหร่เดี๋ยวนี้อายุ 40 หลาย
บริษัทเขาก็ไม่เอาแล้วนะเธอ หากคุณไม่เก่งจริงเขาก็ไม่สนหรอก เพราะเด็ กจบใหม่มากมาย
มาถึงตรงนี้แล้ว ใครคิดได้ก็ดีใจด้วย ใครคิดไม่ได้ก็ตัวใครตัวมัน เลิกยุ่งเรื่องชาวบ้าน ตั้งใจทำมาหากิน
แล้วคุณจะรู้ว่าที่เรามาพูดมา มันคือสิ่งที่เลี่ ยงไม่ได้ คิดไว้ยัง หากตกงานตอนแก่ จะใช้ชีวิตอย่างไร
ขอบคุณ คุณ สิริทั ศน์ ส มเสงี่ยม
