ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ขณะที่นั่งจิบกาแฟอย่ างสงบ อยู่ ๆ ก็มีแ มลงสาบบินจากไหนไม่รู้
บินเข้ามาเกาะผู้หญิงโต๊ะข้าง ๆ แบบไม่ทันตั้งตัว ผู้หญิงคนนี้กรีดร้อง
กระโดดโลดเต้น โหวกเหวกโวยวาย สะบัดไม้สะบัดมือหวังให้แม ลงสาบบินออกไป
ในตอนนั้นท่าทางที่เธอแสดงออกมา ทำให้เพื่อน ๆ ที่นั่งด้วยกันรู้สึกต กใจ
และหัวเสี ยเป็นอย่ างมาก หลังจากเธอใช้ความพย าย ามสักครู่หนึ่ง
แม ลงสาบก็บินออกไป แต่เดี๋ยวนะ! แม ลงสาบมันไม่ได้ไปไหนไกลเลย
มันแค่เปลี่ยนเป้าหมายไปเกาะผู้หญิงข้าง ๆ แทน
ทันทีที่แม ลงสาบเริ่มเกาะอีกคนนึง เหตุการณ์ทุ กอย่ างเหมือนเดิมเป๊ะ
ผู้หญิงคนใหม่ร้องโหวกเหวกโวยวาย กระโดดโลดเต้น พย าย ามทำทุ กวิถีทาง
เพื่อสลัดแม ลงสาบให้หลุด ออกไปเหมือนคนก่อน
เด็ กเสิร์ฟเห็นเข้า ก็ต กใจ รีบวิ่งตรงดิ่งมาที่โต๊ะลูกค้าทันที
เหมือนแมล งสาบจะรู้ว่าเหยื่อรายใหม่กำลังมาแล้ว
มันเลยบินออกจากตัวผู้หญิงคนที่สอง แล้วมาเกาะที่เด็ กเสิร์ฟคนนั้นแทน
เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น แทนที่เด็ กเสิร์ฟจะสะบัดแม ลงสาบตัวนั้นทิ้งในทันที
เขากลับยืนมองนิ่ง ๆ เฉกเช่นเพื่อนที่คุ้นเคยกัน
สังเกตพฤติก รรมการเคลื่อนไหวของแมล งสาบบนเสื้อเขา เมื่อเด็ กเสิร์ฟมั่นใจ
ในทิศทางการเคลื่อนที่ของแม ลงสาบแล้ว เด็ กเสิร์ฟจึงค่อยเอามือคว้าแม ลงสาบ
อย่ างรวดเร็ว พร้อมกับนำออกไปโยนทิ้งนอกร้านในทันที
สิ่งที่ CEO Google คนนี้ตั้งคำถามคือ
แมล งสาบคือต้นเหตุของความโกลาหลครั้งนี้หรือเปล่ า ?
ถ้าใช่…แล้วทำไมเด็ กเสิร์ฟคนนี้ถึงยืนนึ่ง ๆ พร้อมกับรับมือกับเจ้าแ มลงสาบตัวนี้
ได้ อย่ างสบาย ๆ ในขณะที่หญิงสาวสองคนนั้นถึงกระโดดโลดเต้น
วิ่งไปมาเพื่อให้แมล งสาบบินออกไป
จริง ๆ แล้วปัญหามันอาจไม่ได้ อยู่ที่ “แ มลงสาบ” แต่มันอยู่ที่ความสามารถ
ในการรับมือกับปัญหาที่เข้ามารบกวนมากกว่า Sundar Pichai
เลยเริ่มตระหนักว่า…ที่ผ่ านมา สิ่งต่าง ๆ ที่ทำให้ตัวเค้าหัวเ สีย
ไม่ว่าจะเสี ยงบ่นจากเจ้านาย พ่อแม่ ลูกค้า หรือคนใกล้ตัว
รวมไปถึงความเครีย ดต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นกับเขา จริง ๆ แล้วมันอาจจะไม่ใช่ปัญหาเลย
ก็เป็นได้ อา รมณ์หรือความรู้สึกต่าง ๆ เหล่านั้นเกิดจากเราเอง
เรานี้แหละ ที่ไม่สาม ารถรับมือกับสิ่งต่าง ๆ เหล่ านั้นได้
เพร าะจริง ๆ แล้วเราคือคนที่เลือกเองว่า จะรู้สึกยังไงกับสิ่งรบกวนเหล่ านั้น
มันไม่ใช่เพรา ะรถติ ด แล้วทำให้เราหัวเสี ย แต่มันคือปฏิกิริย าของเรา
ที่ใช้ในการรับมือกับปัญหาต่างหาก
บางทีถ้าไม่มีสติเราอาจหงุดหงิด อ ารมณ์ร้อนมากยิ่งขึ้น
พอรถยิ่งติ ด เรายิ่งรีบ สุดท้ายบานปลายนำไปสู่อุบั ติเ หตุรถชน
หรือในกรณีของแมล งสาบ ยิ่งพย าย ามปัด ออกจากเสื้อ สุดท้าย มันอาจบินมาเกาะหน้า
หรือบินเข้าปาก ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าคุณพย าย ามวิ่งหนี คุณอาจสะดุดล้ ม เป็นแผลใหญ่โต ก็ได้
ดังนั้นจงจำไว้ว่า ยิ่งเราใช้วิ ธีการรับมือที่ไม่ถูกต้อง ยิ่งทำให้ปัญหายุ่งเหยิงใหญ่โต
สิ่งสำคัญคือ ไม่ใช่แค่การ React หรือแค่ตอบสนองปัญหาด้วยสัญชาตญาณ
แต่มันต้องเป็นการ Respond
หรือรับมือด้วยกระบวนการคิดที่ถูกต้อง ผ่ านการใช้ส มองไตร่ตรอง
เพื่อควบคุมต้นตอของปัญหา ไม่ให้มันบานปลายเกินแก้ไข
คนที่มีความสุขไม่ใช่เพ ราะทุ ก ๆ สิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิต มีแต่เรื่องที่ถูกต้องตามแผนการ
ที่วางไว้หรอกนะ แต่เขามีความสุข
เพร าะสติและทัศนคติที่ดี ที่มีต่อปัญหาต่าง ๆ ในชีวิตมากกว่า
ขอบคุณที่มา : lifein-hug