คนบางคนน่าเห็นใจ อย ากให้คนอื่นเห็นค่าแต่ว่าหน้าที่การงาน ติ ดเพดานเตี้ย ๆ อยู่แค่นั้น
หลายคนเก็บกด แต่ไม่แสดงออกหลายคนรอระเ บิด
ใกล้เผาโลกรำไร ขณะที่บางคนสร้างทางเลือกขึ้นมาเอง ด้วยการพองตัว
ให้ใหญ่ขึ้นกว่าที่เป็น เช่น ใช้ตำแหน่งหน้าที่ บีบให้
คนอื่นต้องไหว้วอนตน หรือใช้อำนาจที่ไม่มี เพื่อสร้างตัวตนให้มันมีขึ้นมา ไม่น่าต้องดุด่า
ก็หาเรื่องดุด่า เรื่องต้องบอกให้รู้ทั่ว ๆ กลับเก็บงำไว้รู้คนเดียว
เป็นคนสำคัญอยู่คนเดียวหรือเรื่องจริงเป็นอย่ าง เอามาพูดให้เข้าใจผิดอีกอย่ าง รวมแล้ว
เพื่อสร้างค่าให้ตนเองดูดีหรือมีอะไรเหนือกว่าคนอื่น
อย่ างน้อยสักนาทีหนึ่งก็เอา การหาเรื่องกลั่นแกล้งหรือรังแกคนอื่น โดยอาศัยหน้าที่การงาน
เป็นเครื่องมือ คือบาปหนักที่สาหัสอย่ างหนึ่ง เพราะเป็น
การเอาทั้งชีวิตตน ไปพ่น พิ ษใส่คนอื่น หรือกระทำชีวิตให้มีหนามแหลม งอกออกมาทิ่มตำใคร
ต่อใครรอบตัว เมื่อทำชีวิตตัวเองให้เป็นอย่ างไรกับใครอื่น พอตื่นขึ้นมาอีกครั้งหลัง
ต า ย ก็อาจพบกับสภาพชีวิตที่มี พิ ษ ในปากหรือมีหนามตามตัวสอดคล้องกับที่เคยทำไว้
เป็นอาชีพนั่นเอง ส่วนคนที่ทำงานเล็กด้วยใจเอื้อเฟื้อ
อย่ างใหญ่ภูมิใจที่ช่วยให้ชีวิตของคนอื่น พบเจอแต่ความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ เสมอ สุดท้ายเขาจะรู้สึก
ถึงความเป็นชีวิตที่มีเกียรติมีความสง่างามออกมาจากความสุขภายใน
ให้เป็นอะไรก็ได้ ที่รู้สึกดีกับตัวเองระหว่างมีชีวิตและมั่นใจว่าหลังสิ้นชีวิตนี้
จะไปมีชีวิตหน้าที่ดีขึ้นเหมือนที่เคยช่วยให้ชีวิตคนอื่น ดีขึ้นมาโดยตลอด
ขอบคุณที่มา : meokayna
