1. หน้าที่ของพ่อแม่คือ สอนลูกให้เป็นคนดี
ลีกาชิงนั้น เกิดในครอบครัวที่ย ากจน เขาไม่มีโอกาสได้เรียนจบแม้แต่ชั้นประถม
เขาจึงต้องพย าย ามที่จะศึกษาหาความรู้ด้วยตัวเอง โดยเฉพาะอย่ างยิ่ง
ภาษาต่างประเทศ ถึงแม้จะงานยุ่งแค่ไหน เขาก็ต้องหาความรู้เพิ่มเติมให้ตัวเอง
ลีบอกว่า การศึกษาต้องสอนให้รู้จักหลักการการเป็นคนดีเสี ยก่อน แม้จะเติบโตไป
แล้วก็ต้องสอนที่เหลือค่อยสอนการทำการค้า เขามักจะสอนลูก ๆ เสมอว่า ต้องนึก
ถึงคนอื่นด้วย อย่ าเห็นแ ก่ได้อยู่ฝ่ายเดียวเขาสอนลูก ๆ ว่า คนที่จะประสบความสำเร็จได้
ต้องขยัน ซื่อสัตย์ และรั ก ษ า คำพูด
2. เลี้ยงลูกแบบติ ดดิน พาขึ้นรถสาธารณะ
ถึงแม้ที่บ้ า นจะมีรถอยู่หลายคัน พร้อมทั้งคนขับรถ แต่ลีกาชิง ก็มักจะพาลูก ๆ ขึ้นรถราง
ไปโรงเรียน และยังใส่เสื้อผ้ารวมถึงของใช้ธรรมดาทั่วไป ถึงแม้ลูก ๆ
ของเขาจะเรียนอยู่โรงเรียนชั้นนำ ที่ลูกคนอื่น ๆ จะมีรถรับส่งส่วนตัว และใช้ของแบรนด์เนม
ทั้งตัวเพราะลีต้องการให้ลูก ๆ ของเขาได้สัมผัส และเรียนรู้ถึงสภาพความเป็น
อยู่ของคนทุ กชนชั้นอย่ างแท้จริง ถ้านั่งรถส่วนตัวไปเรียน ลูก ๆ ก็จะไม่ได้เห็นอะไรเลย
3. ให้ลูกทำงานพาร์ทไทม์ในวันหยุด
ถึงแม้ฐานะทางบ้านของลีกาชิงจะมั่งคั่ง แต่ในช่วงวันหยุดเขาก็มักจะให้ลูก ๆ ไปทำงาน
พาร์ทไทม์เช่น เป็นแคดดี้ในสนามกอล์ฟ เขาบอกว่า เขา ดีใจที่เห็นลูก ๆ ตัวน้อยของเขา
แบกถุงกอล์ฟถุงใหญ่ ๆ
เดินไปในสนาม และลูกบอกว่า จะนำรายได้ทั้งหมดที่ทำงานพาร์ทไทม์
ไปบริจาคเพื่อช่วยเหลือเด็ กที่ย ากลำบาก ยิ่งทำให้เขา ดีใจมากขึ้นไปอีก
4. ผู้ที่ประสบความสำเร็จ ต้องรู้จักวิ ธีการวางตัว
ลีกาชิงมักเน้นย้ำกับลูก ๆ เสมอว่า หากอย ากจะประสบความสำเร็จ ต้องรู้จักการวางตัวและ
การเผชิญหน้ากับสังคมที่เหมาะสม ต้องเป็นนักธุรกิจที่ซื่อสัตย์
สร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับหุ้นส่วนตอนที่ลูก ๆ ของลียังเล็ก เขาจะพาลูกเข้าไปนั่งประชุมของ
บริหารด้วย เขาได้จัดที่นั่งพิเศษให้ลูก ๆ ได้ฟังผู้ใหญ่ประชุมหาลือกัน
บางครั้งก็อาจจะมีข้อพิพาท จนต้องคุยกันเ สียงดัง แต่เขาจะอธิบายให้ลูกฟังว่า
“โต้แย้งกัน ก็เพื่อผลประโยชน์ของบริษัท มันเป็นเรื่องปกติ ถ้าไม่ถกเถียงก็จะไม่เข้าใจกัน”
5. สอนให้ลูกยืนอยู่บนแข้งขาตัวเอง
หากอย ากให้ลูกได้ดี ต้องไม่ตามใจลูกจนเสี ยคน ต้องให้พวกเขายืนด้วยขาของตัวเองให้ได้
ลีได้ส่งลูกทั้งสองคนไปเรียนที่ต่างประเทศ ตั้งแต่ลูก ๆ
ยังอายุ 13 และ 15 ขวบเท่านั้นลูก ๆ ของเขาต้องฝึกช่วยเหลือตัวเองตั้งแต่ยังเล็ก ทำกับข้าวไม่
เป็นก็ต้องทำกินเองให้ได้ จนทั้งคู่สามารถใช้ชีวิตด้วยตัวเองได้ในที่สุด
เมื่อถึงช่วงวันหยุด ลูก ๆ ก็ต้องออกไปหารับจ้าง ทำงานพาร์ทไทม์ ใช้ชีวิตเหมือนคนทั่วไป
คนที่รู้จักภูมิหลังของพวกเขามักจะพูดว่า
“บ้ า นร วยขนาดนี้ ทำไมยังต้องมาทำงานหาเงิ นเองยู่อีก”
ลูก ๆ ของเขาก็จะตอบไปว่า “ไม่เป็นไรครับ”
ขอบคุณที่มา : jingjai999
