“หากพรุ่งนี้ไม่มีแม่” อ่านแล้วคุณจะรู้สึกรักแม่มากขึ้น

เขียนได้ดีมาก หากพรุ่งนี้ไม่มีแม่ อ่านแล้วคุณจะรู้สึกรักแม่

ความรักที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คนที่รักเรามากที่สุดนั้นก็คือแม่ หลายคนเกิดมาแล้วเคยชินกับการที่มีแม่คอยช่วยเหลือหลาย ๆ เรื่อง

อยากกินอะไรก็ได้กิน อยากได้อะไรก็ได้ แม้จะดื้อแค่ไหนแม่ก็ยังให้อภัย อาจจะมีดุด่าบ้างแต่ทั้งหมดแม่ทำเพราะว่ารักและอยากให้ลูกเดินทาง

ไปในด้านที่ถูกที่ควรอย่างแน่นอน อยากเรียนส่งเรียน อยากมีเงินให้เงิน เราจะยืมแม่เท่าไหร่แม่ก็ไม่เคยคิดจะทวงคืนหรือคิดดอกเบี้ยกับลูกเลย

เพื่อให้ลูกอยู่สุขสบายที่สุด

มี เ ด็ ก ๆ หลายคนที่ต้อง พ ลั ด พ ร า ก จากอ้อมอกพ่อแม่ ใช้ชีวิตอยู่อย่างลำพังและโดดเดี่ยว เป็น เ ด็ ก กำ พ ร้ า นอนตามที่สาธารณะ

ขอข้าวขอน้ำคนอื่นกิน บ้างก็ โ ด น ไ ล่ โ ด น ตี เก็บเศษอาหารป ร ะ ทั ง ชี วิ ตไปอย่าง ทุ ก ข์ ท ร ม า น ไ ร้ บ้ า น ขาดที่พึ่ง

ว่ากันว่าหากขาดพ่อเหมือนถ่อหัก ขาดแม่เหมือนแพแตก ชีวิตของลูกแต่ละคนไ ร้ ทิ ศ ท า งกระจัดกระจายกันไป ไร้อนาคต

ไร้คนนำทาง ไร้กา รศึกษา กลายเป็นเด็กมีปัญหา ตกเป็นภาระของสังคม

ชีวิตนั้นเป็นเหมือนการข้ามแม่น้ำที่เชี่ยวกราก ภั ย อั น ต ร า ย รอบด้านพ่อกับแม่ก็เหมือนแพที่จะถ่อให้ลอยข้ามไปได้ถึงเป้าหมายอย่าง

ป ล อ ด ภั ย บางทีหากขาดพ่อหรือถ่อหักยังพยายามใช้มือพายไปแทนได้แต่ก็ยากลำบากพอสมควรแต่ถ้าเมื่อไหร่ขาดแม่กลายเป็น

แพแตกไม่เหลือใคร ก็จะจ ม น้ำ m า ยอยู่ตรงนั้น

สำหรับคนที่ยังมีแม่อยู่นั้นถือว่าเป็นสิ่งที่โชคดีที่สุดในชีวิตแล้ว ท่านก็เหมือนเทียนเล่มหนึ่งที่กำลังโดนเปลวเทียนละลายแท่งอยู่

ยิ่งเทียนเล่มนั้นส่องสว่างมากเพียงใด แท่งเทียนก็จะยิ่งสั้นลงเหมือนดั่งกับชีวิตแม่ที่ให้ลูก ๆ มากแค่ไหน

อายุขัยก็จะสั้นลงไปทุกวินาที อย่าลืมว่าพ่อแม่เราแก่ลงทุกวัน “อายุที่ได้มา คือเวลาที่เสียไป” ลูกเองควรจะรัก ดูแลท่าน ทำให้ท่านมีความสุข

ทำให้ท่านภูมิใจ เพราะเทียนเล่มนี้ไม่รู้ว่าจะส่องสว่างได้ถึงวันไหน บางทีก็ริบหรี่ บางทีก็อาจจะดับไปเลยโดยที่เราแทบไม่ทันจะตั้งตัว

น้ำตาเทียนก็เปรียบเหมือนน้ำตาแม่ สุดท้ายวันหนึ่งเทียนก็ต้องถูกเ ผ า ไ ห ม้ หมดเหลือเพียงแต่ไส้ดำ ๆ ทิ้งไว้ วาระสุดท้ายของแม่ก็ไม่ต่างกัน

แม้ทุกคนจะต้องพบจุดจบที่ไม่ต่างกันคือเหลือไว้แต่เพียงเรื่องราวให้คนข้างหลังจดจำ เถ้าถ่านเชิงตะกอนเหล่านั้นจะทำให้หลายคนได้ย้อนคิด

เสียดาย หากไม่เคยทำอะไรให้แม่ภูมิใจเลย ลองคิดดูหากพรุ่งนี้จะไม่มีแม่แล้ว มันจะเปล่าเปลี่ยวสักแค่ไหน

ผู้เป็นแม่นั้นยอมทุกอย่างเพื่อลูก แม่ยอมอดเพื่อให้ลูกได้อิ่ม แม่ยอม ทุ ก ข์ เพื่อสุขของลูก ยอมลำบากเพื่อให้ลูกสบาย แม่ยอม m า ย

เพื่อให้ลูก มี ชี วิ ตอยู่ แม่จะคอยเป็นห่วงอยู่ตลอดและคอยเฝ้าถามอยู่เสมอว่าลูกเหนื่อยไหม หิวหรือเปล่า อยากกินอะไรไหม

ลูกอยากจะได้อะไรแม่จะหามาให้ตลอด กลับมาย้อนมองที่ตัวลูกบ้างเคยอยากจะหาอะไรมาให้แม่หรือเปล่า เคยถามไหมว่าแม่อยากได้อะไรบ้าง

เคยคิดถึงหัวใจของผู้เป็นแม่บ้างไหมลูกเอ๋ย

ต่อให้ลูกไปทำไม่ดีอะไรมา เ ล ว ร้ า ย แค่ไหนแม่ก็ยังไม่เชื่อว่าลูกจะ เ ล ว ลูกก็คือลูกแม่พร้อมจะหาช่องทางช่วยเหลือเสมอ

บางคนนั้นทำ ร้ า ย แ ม่ ด้วยวาจา ท่าทาง กิริยา หรือปล่อยให้แม่ต้อง ทุ ก ข์ ก า ย ทุ ก ข์ ใ จ แม่บางคนเลือกลูกเติบโตมาได้ตั้งหลายคน

แต่ว่าลูก ๆ เหล่านั้นบางคนไม่เคยหันมาเหลวแลแม่เลย ปล่อยให้อยู่บ้านพัก ค น ช ร า ปล่อยให้อยู่อย่างลำพังกับห ม า แ ม ว หรืออยู่คนเดียว

แม่ก็เฝ้าแต่หวังว่าอยากจะเห็นหน้าลูก อยากจะทำอะไรมากมายให้ลูก ทำอาหารให้ทาน ได้เล่นด้วย ได้พูดคุย นั่นคือความสุขของแม่

ลูก ๆ เอ๋ยเมื่อวันนี้ยังมีแม่อยู่ก็จงพยายามดูแลท่านให้สุดความสามารถ เพราะว่าเราไม่มีทางรู้เลยว่าวันไหนคือวันสุดท้ายที่เราจะได้เห็นหน้าท่าน

วันที่ได้ยินเสียงท่าน บางครั้งก็เล่นกับท่านบ้าง พูดคุย สอบถาม พาเที่ยว พาทานอาหารดี ๆ ซื้อของขวัญให้กับท่านบ้าง ดูแลท่านเท่าที่กำลังเราจะไหว

ทำให้ท่านมีความสุข หน้าที่ลูกก็มีไม่มากทำไม่ยาก แม้บางคนทำน้อย ดูแลท่านน้อยแต่มันก็ยังดีกว่าการไม่ดูแลท่านเลย