“เบื่อมาก มีแม่ที่ขอแต่ เ งิ น ” อย ากให้คนเป็นลูกได้ อ่ า นผู้ให้กำเนิดลูกๆขึ้นชื่อว่าแม่แล้ว เรื่องของ พ ร ะ คุณแม่นั้นก็หาที่เปรียบเทียบไม่ได้ ยิ่งกว่าท้องฟ้ามหาสมุทรนั่นเอง ฉะนั้น
ไม่ว่าเราจะตอบแทน พ ร ะ คุณท่านอย่ างไร ก็ไม่มีวันทัดเทียมกับ พ ร ะ คุณ ที่ท่านทำให้เราเกิดมาได้ อย่ างเรื่องต่อไปนี้ที่ อ ย า ก จะฝากให้เป็นข้อคิด กับใครหลายๆคน ที่ยังมีความคิดแบบนี้อยู่
จะได้เปลี่ยนความคิดเ สี ยทีนะมีชายหนุ่มคนหนึ่ง เพิ่งเป็นเศรษฐี ด้วยลำแข้งตัวเองเมื่อไม่กี่ปีก่อนมารดาของเขาสิ้นบุญที่บ้านนอก เขาไปร่วมงาน ศ พ ทั้งๆ ที่เขาไม่ชอบคุณแม่เลย เพราะคุณแม่ของเขาเอาแต่
ขอ เ งิ น จากเขา เดือนไหนที่เขาไม่ได้ส่ง เ งิ น กลับบ้าน แม่ของเขาจะโทรมา เปิดปากก็ ด่ า ขโมงโฉงเฉง เป็นแม่ประเภทที่เอาแต่ เ งิ น จริงๆ ยิ่ง ร ว ย มากขึ้นเท่าไร แม่ก็ยิ่งขอ เ งิ น มากขึ้น
เท่านั้นแต่เมื่อกลับถึงบ้านเขาก็ยังอดร้องไห้โฮไม่ได้ เพราะเขายังตะขิตตะขวงใจ ที่ต้องไปทำงานไกลๆ ไม่ได้อยู่ดูแลคุณแม่
แม้จะเป็นแม่ที่ ”เอาแต่ เ งิ น ” เขาก็ยังอดรู้สึก ติ ด ค้างคุณแม่ไม่ได้หลังงาน ศ พ ก่อนที่เขาจะกลับ พี่ใหญ่ของเขาได้ ยื่นซองเล็กๆซองหนึ่งให้เขาบอกว่าคุณแม่สั่งนักสั่งหนา ว่าต้องมอบให้เขา
เขาเปิดซองออกอย่ างระมัดระ วัง ในนั้นมีสมุด เ งิ น ฝาก ธ น า ค า ร เล่มหนึ่ง และจดหมายฉบับหนึ่ง สมุด เ งิ น ฝากเป็นชื่อของเขา มี เ งิ น ฝากเป็นหลาย สิบล้านบาท
ในจดหมาย เขียนว่า…“ลูกชายในบรรดาลูกๆ ของแม่ คนที่ทำให้แม่กังวลมากที่สุด คือลูก
ตั้งแต่เล็กลูกไม่ขยันเรียนหนังสือ สุ รุ่ ย สุ ร่าย แถมใจกว้างกับเพื่อนฝูง พอลูกจะขอมาสู้ในเมืองหลวงแม่ก็กังวลเพียงว่าลูกจะ ต ก ระกำเป็น ไ อ้ จ ร จั ด
ดังนั้น แม่จึงบังคับให้ลูกส่ง เ งิ น กลับมา ให้แม่ ทุ ก เดือน เพื่อจะได้กระตุ้นให้ลูกไปหา เ งิ น ให้มากขึ้นในขณะเดียวกันก็เป็นการช่วยลูก เก็บ เ งิ น อีกทางหนึ่ง เ งิ น ที่ลูกให้แม่ แม่ไม่ได้ใช้แม้แต่แดงเดียว
พี่ชายของลูกดูแลแม่ดีอยู่แล้วตอนนี้ ลูกเอาไปใช้ให้คุ้มเถิด”พ อ อ่ า น จ บ เขา ท รุ ด ลงบนพื้น ท รุ ดอยู่เช่นนั้นเป็นนานๆถ้ายังมีพ่อแม่อยู่ ก็แค่ทำหน้าที่ลูกให้ดีที่สุด อย่ าทำอะไรที่จะรู้สึก เ สี ย ใจภายหลังก็พอ
ที่มา : b a n g p u n s a r a
