อ ย่ า แคร์คำพูดของคนที่ได้หา เ งิ น ให้คุณใช้ “หาเ งิ น ให้คุณใช้” อ ย่ า สนใจคนที่ไม่รู้จักคุณดีพอ!คำพูดเป็นเหมือนดาบสองคม เวลาที่ใครบอกเล่าอะไรให้ แ ก่ เรา มันมีทั้งดีและไม่ดี
คำพูดของคนอื่นอาจมีอิทธิต่อคุณมากเหลือเกินในบางเวลา แต่ อ ย่ า ปล่อยให้มันครอบงำคุณได้และก่อเกิดเป็น ทุ ก ข์ ถึงแม้เรา พ ย า ย า ม ทำดีเท่าไหร่ ก็คงไม่ให้ ทุ ก คนพอใจได้
จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เราต้องเจอทั้งคนที่ชอบเราและไม่ชอบเรา หากเราเจอคนที่เขาไม่ชอบเราและมันเป็นเรื่องที่คุณเองก็เปลี่ยนแปลงไม่ได้ทั้งที่เป็นเรื่องที่ดี ก็ช่างเขา…
สิ่งที่คุณต้องทำคือ หยุดแคร์ หรือเก็บคำพูดของเขามาใส่ใจและคิดไว้เสมอว่า เขายังไม่รู้จักเราดีพอ ส่วนคนที่รู้จักคุณดีพอ เขาจะยอมรับในสิ่งที่คุณเป็น
พร้อมรับฟังและคอยตัก เ ตื อ น คุณเวลาคุณทำอะไรไม่ดี อยู่เคียงข้างคุณในวันที่คุณ เ สี ย ใจแต่กับคนที่ไม่รู้จักคุณ เขาจะไม่แคร์เลยว่าคุณจะรู้สึก อ ย่ า ง ไร
หลายครั้งอาจจะเกิดความเข้าใจผิดและทำให้นินทาคุณโดยไม่ถามอะไรเลยดังนั้น หากคุณมัวแต่แคร์คนที่ไม่รู้จักคุณดีพอ ก็ทำให้คุณเกิดความเครียดโดยเปล่าประโยชน์
ส่วนคนที่รู้จักคุณดี เขาจะรักและเข้าใจคุณ บุคคลเหล่านี้ต่างหากที่คุณต้องแคร์และใส่ใจเขาไม่ว่าจะเป็น ครอบครัว คู่รัก เพื่อนสนิท ฯลฯ เพื่อที่จะได้เป็น “คนสำคัญ” ของกันและกันตลอดไป….
ดั่งคำที่ว่า
เขาจะ “พูด” ถึงคุณยังไงก็ช่างเขา
เขาจะ “วิจารณ์” สิ่งที่คุณทำยังไงก็ช่างเขา
ถ้าคุณพอใจที่จะ “เป็น” และพอใจที่จะ “ทำ”
ก็ไม่เห็นต้องแคร์ ไม่ต้องเอามาใส่ใจ
เขาไม่ได้มาหา “เ งิ น ” ให้เราใช้ ไม่ได้หา “ข้าว” ให้เรากิน
คนที่ “นินทา” คุณที่สุด คือคนที่ “ อิ จ ฉ า ”คุณที่สุด
ปล่อยให้เขาหัวเราะใส่คุณดังๆ
แต่ลึกๆในใจเขาก็รู้สึก “ด้อยกว่า” อยู่ดี
ส่วนคุณก็หัวเราะเขาเบาๆ
แต่รู้สึก “เหนือกว่า” แบบเงียบๆ
ขอบคุณเรื่องราวจาก : เฌอมาณย์ รัตนพงศ์ตระกูล
