“จะโกรธกันทำไม”…ในเมื่อวันหนึ่งเราต้องจากกันอยู่ดี ชีวิตนี้สั้นนัก สักวันหนึ่ง เราก็ต้องจากกัน
1.บางครั้ง คุณรู้สึกชีวิต ณ ตอนนี้ เหมือนท้องฟ้าจะทลายลงมาทับคุณ แต่จริงๆแล้ว คุณยืนไม่ตรงเองต่างหาก
2.บางครั้งที่เราทำ ผิ ด สาเหตุเป็นเพราะสมควรใช้เหตุผลแต่เราใช้อา รมณ์ในการตัดสินแทน
3.หากคุณหลงผิด ขอให้ระลึกไว้ว่า “ฟ้าให้โอกาสคุณกลับตัวทุ กเวลา” นอกเ สี ยจากคุณจะไม่ยอมกลับใจซะเอง
4.ความกังวลครุ่นคิดไม่มีน้ำหนัก แต่มันเปรียบดั่งใบไม้ที่กำลังร่วงจากต้นในย ามหน้าแล้ง โดยไม่รู้ตัว มันก็กองหนักทับรวมกันอยู่ที่พื้น ดังนั้น คิดอะไรให้ ร ะ วั ง !
5.ตอนที่เรายังมีชีวิตอยู่ เรารู้สึกเรายังมีเวลาเหลืออีกถมเถไป แต่เราไม่รู้ว่าชีวิตของเรากำลังหมดไปพร้อมกับการฉีกปฏิทินในแต่ละวัน แต่ละเดือน แต่ละปี คุณไม่รู้ว่า พบกันครั้งหนึ่ง ก็หมดไปอีกครั้งหนึ่งแล้วเช่นกัน
6.ชี วิตคนเราคือบทเพลงอันแสนไพเราะ แต่ว่าอยู่ที่ใครเป็นผู้ขับร้อง และร้องอยู่กับใคร?
7.ชีวิตคนเราสั้นนัก ตอนนี้ทนไม่ได้ สักวันหนึ่งคุณก็ไม่ต้องทน ตอนนี้ เ ก ลี ย ด กัน วันหนึ่งก็ต้อง ต า ย จากกันอยู่ดี
8.สิ่งที่ฉัน ก ลั ว ก็คือ ฉันให้ใจ แ ก่ คุณ แต่คุณกลับยื่น มี ด มา แ ท ง ฉัน ไม่ว่าความรักระหว่างชายหญิงหรือมิตรภาพ ร ะ หว่างเพื่อนก็ดี
9.เวลาใคร ป า ก้อนหินมาใส่คุณ อย่ า ข ว้ า ง ป า ก้อนหินกลับไป เก็บไว้เพื่อนำไปเป็นฐานเวลาคุณสร้างบ้านจะดีกว่า
10 .การรอคอยและความลังเลคือ ฆ า ต ก ร ที่แล้งน้ำใจที่สุดบนโลกใบนี้
“ชีวิตนี้น้อยนัก สักวันหนึ่ง เราก็ต้องจากกัน….ไม่จากเป็น ก็จาก ต า ย ยังไงก็ต้องจากอยู่ดี”
ขอขอบพ ร ะคุณที่มาดีๆจาก หนังสือเล่มหนึ่ง
