เมื่อแม่ แ ก่ เฒ่า อ ย่ า ได้ลืมแม่นะลูก เ ตื อ น สติได้ดีมาก
ตอนที่แม่ เริ่มออกเดินทางแม่ก็เป็นเด็ ก ผู้หญิงคนหนึ่งที่มีความฝัน
มีชีวิตเป็นของตัวเอง เหมือนกับเรา แม่เดินทางมาเจอ
ความรักมีชีวิตคู่ที่หวังจะสร้างเป็นครอบครัว
ผ่ า น วันที่ตื่นเต้นที่สุดก็คือวันที่ รู้ว่าในครรภ์ของแม่นั้น
มีเราอยู่ในนั้นนั่นแหละ นั่นคือจุดเริ่มต้นของเวลากว่า 9 เดือน
ที่แม่ต้องแบก น้ำห นั ก กว่า 10 โล
และแม่ก็เริ่มใช้ชีวิต ที่ร ะ มั ด ร ะ วั งกว่าเดิม แม่กลั วว่าลูกในท้องของแม่
จะเป็น อั น ต ร า ยแล้ววันที่แม่ เ จ็ บ ป ว ด แสน ส า หั สนั้น
ก็ได้มาถึง วันแรกที่แม่ ได้เห็นหน้าของเรา
“มันเต็มไปด้วยความสุข ความอิ่มเอมใจ แต่แม่ก็เ จ็ บ ป ว ด”
ชีวิตส่วนตัวของแม่นั้น ไม่ใช่เรื่องสำคัญต่อไปแล้ว ความฝัน
อาจถูกพักไว้บ้างแต่ก็เต็มใจ ข้าวของเครื่องใช้ลดลงให้เหลือเท่าที่จำเป็น
รูปร่างหน้าตาอันสวยงามของผู้หญิงคนนี้
ไม่สำคัญเท่าลูกของแม่แม้แต่น้อย “เรื่องอื่นๆ ของแม่ ช่างมันก่อน
”อนาคตของตัวเอง ที่แม่เคยคิดถึงถูกแทนที่ด้วย อนาคตของลูกๆ
จนหมด สิ้ น เราจะเป็น เ ด็ ก ดีหรือ เ ป ล่ า เราจะเรียนอะไร
เราจะได้น้อยกว่าลูกคนอื่นมั้ย เรามีความสุขไหม
แม่ พ ย า ย า ม ทุ ก อ ย่ า ง ให้เราได้รับสิ่งที่ดีที่สุดจากแม่ ให้เด็ กน้อย
ของแม่เติบโตเป็นคนที่ดี “เหนื่อยนะ แต่แม่จะสู้” แล้วเราก็เติบโต
แม่เริ่มพบกับความห่างเหินของลูก ที่เคยตัวเล็ก
แม่ไม่ได้เป็นเพื่อนเล่น ที่เราเคย ส นุ ก ด้วยแล้ว แต่แม่เห็นใบหน้าที่
เรา ห งุ ด ห งิ ด ใส่มากขึ้นและเวลาเดียวกันก็เห็น รอยยิ้ม
ที่แม่เคยได้รับแต่ผู้รับกลาย เป็นเพื่อนของเรา
“น้อยใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้”
วันที่แม่โล่งใจ เป็นที่สุดคือ วันที่เราเรียนจบแม่ ฝ่ า ฟั น มามากมายกว่า
จะได้ปริญญาใบนี้มาแม่คิดว่าคงหมดห่วงแล้ว ลูกเอ๋ยในขณะ
ที่แม่มองดูเราถ่ายรูป สนุกสนานกับเพื่อนบัณฑิตนั้น
แม่ก็รู้ตัวแล้วว่า แม่คิด ผิ ด แล้วลูกจะได้งานที่ดีหรือ เ ป ล่ า ลูกจะมีแฟน
ที่รักลูกมั้ย แล้วจะเหมือนที่แม่รักมั้ยเขาจะดูแลลูกเหมือนที่แม่
ดูแลหรือ เ ป ล่ า หากแม่ไม่อยู่แล้ว ลูกจะอยู่ต่อ อ ย่ า ง ไร
“แม้โตแค่ไหนแม่ก็เห็น ภาพเด็ กตัวน้อยๆของแม่เสมอ”
ลูกของแม่ค่อยๆ ออกเดินทาง ในชีวิตของตัวเองเรามีครอบครัว
มีลูก มีบทบาทเพิ่มขึ้น จนบทบาทการเป็นลูกของแม่ น้อยลงไป ทุ ก ที
แม่รู้แล้วว่า คงต้องปล่อยวางลูกมีชีวิตของลูกแล้วล่ะ
แต่แม่ไม่เคยวางได้เลยแม่ยังรักและห่วงลูกเสมอ
นะสิ “ อ ย่ า ลืมแม่นะลูก” เมื่อแม่ แ ก่ ตัวลง
พร้อมกับนับถอยหลัง การจาก ล าเป็นการเดินทางช่วงสุดท้าย
ที่ต้องเผชิญความ เ สื่ อ ม ถอยสองแขนที่เคยอุ้มลูก มาหลาย ปี ย ก
อะไรมากไม่ได้แล้วสองขาที่เคย พ า ลูก ไปไหนต่อไหน ก็ต้องใช้ไม้เท้า พ ยุ ง
วาจาที่เคยเป็นเสี ยงกล่อมลูก เริ่มพูดไม่รู้เรื่องส มองที่เคยใช้
ช่วยลูกให้เติบโต เริ่มลางเลือนหัวใจที่เคยสู้ฝ่า ฟั น ปัญหาให้ลูก บี บ ตัวน้อยลง
“แม่ก็เหมือนก้อนน้ำแ ข็ ง ที่วางตั้งอยู่กลางแดด”วันนี้ระหว่างที่เราเดินทาง
ในชีวิตของเราลองหันไปมองหน้าแม่บ้างนะ มองเข้าไปให้เห็น
ถึงการเดินทาง ที่ ผ่ า น มาของแม่ วันนี้แม่เดินทางมาไกลมากจริงๆ
ขอแค่อย่ าลืมการเดินทางที่ ผ่ า น มาของแม่ นี่คือการเดินทาง
ของความรักที่วิเศษ แด่แม่และลูกของแม่ ทุ ก คน
คำพูดบางคำนั้น อาจเปลี่ยนชีวิตบางคน
ขอบคุณแหล่งที่ postsabaidee
